Η κινητοποίηση των μεταναστών

Μάι 31st, 2009 | | Κατηγορία: Ανδρέας Ανδριανόπουλος | Email This Post Email This Post | Print This Post Print This Post |

Πριν χρόνια είχα επισημάνει πως η έλλειψη μεταναστευτικής πολιτικής και η αλλοπρόσαλλη στάση του ελληνικού κράτους απέναντι των μουσουλμάνων κατοίκων της χώρας θα οδηγήσει σε αναταράξεις και κοινωνικές συγκρούσεις. Δυστυχώς, οι φόβοι μου για μια ακόμη φορά άρχισαν να επαληθεύονται.

Βασική αιτία των προβληματικών εξελίξεων είναι η έλλειψη συγκροτημένης και ικανής να εφαρμοσθεί μεταναστευτικής πολιτικής. Να ξεκαθαρίσω από την πρώτη στιγμή πως οι μετανάστες δεν είναι υπεύθυνοι για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Αντίθετα, η παρουσία τους είναι χρήσιμη για τομείς της οικονομικής δραστηριότητας και συμβάλλουν στην όποια παραγωγική απόδοση της χώρας. Δυστυχώς, η απουσία επίσημης πολιτικής απέναντί τους προκαλεί φαινόμενα ρατσισμού και ξενοφοβίας. Διότι, πολύ κόσμος, δίχως ενημέρωση, τείνει να καταλογίζει στους ξένους ευθύνες για προβλήματα που δεν προέρχονται απ’ αυτούς,

οι μετανάστες δεν είναι υπεύθυνοι για τα οικονομικά προβλήματα της χώρας. Αντίθετα, η παρουσία τους είναι χρήσιμη για τομείς της οικονομικής δραστηριότητας και συμβάλλουν στην όποια παραγωγική απόδοση της χώρας

Οι περισσότεροι τομείς απασχόλησης των ξένων έχουν πάψει από πολλού να ελκύουν έλληνες. Ελάχιστες κατηγορίες ντόπιων εργαζομένων αντιμετωπίζουν, για την ώρα τουλάχιστον, σοβαρό ανταγωνισμό από μετανάστες. Η αντίδραση όμως που δημιουργείται είναι σοβαρή. Και οφείλεται κυρίως σε δύο ζητήματα. Οι περισσότεροι ξένοι δεν είναι ενσωματωμένοι, για διάφορους λόγους, στο σύστημα λειτουργίας της ελληνικής κοινωνίας. Δεν καταγράφονται, δεν έχουν νόμιμα χαρτιά, δεν πληρώνουν φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Εν τούτοις τα παιδιά τους πηγαίνουν σε ελληνικά σχολεία, δίχως την κατάλληλη γνώση της γλώσσας και του αντικειμένου των σπουδών τους. Το αποτέλεσμα είναι καθυστέρηση πολλών σχολείων στην αποτελεσματικότητα της αποστολής τους αλλά και επιβάρυνση οικονομική του εκπαιδευτικού συστήματος εφ’ όσον δεν υπάρχει συμμετοχή των γονιών στα βάρη.

Κάτι παρόμοιο συμβαίνει και στην υγεία. Τα κρατικά συστήματα περίθαλψης είναι ανοιχτά σε όλους τους ξένους (και δεν μπορεί να είναι και διαφορετικά) αδιάφορο αν είναι αυτοί νόμιμοι και επίσημα ασφαλισμένοι η παράνομοι. Τα οικονομικά βάρη συνεπώς διογκώνονται ενώ οι συνεισφορές φθίνουν. Το αποτέλεσμα βέβαια όλων των παραπάνω είναι χειρότερη παιδεία και περίθαλψη για όλους. Οι κοινωνικές αντιδράσεις που προκαλούνται είναι λοιπόν εύλογες και δεν εδράζονται σε κάποιον τυφλό εθνικισμό η υστερική ξενοφοβία. Αυτά είναι ζητήματα υπαρκτά και το κράτος οφείλει να τα αντιμετωπίσει.

Η ανεξέλεγκτη εισροή ξένων στην χώρα μαζί με την αυξανόμενη οικονομική δυσπραγία θα οδηγήσει σε απερίγραπτες κοινωνικές συγκρούσεις. Η χάραξη μιάς αποτελεσματικής μεταναστευτικής πολιτικής δεν είναι βέβαια ευχερής. Είναι όμως απαραίτητη. Οφείλουν οι αρχές να αποσαφηνίσουν τους αριθμούς και τις επι μέρους ειδικότητες των ξένων που η χώρα μπορεί να ανεχθεί και να απορροφήσει. Και να ξεκαθαρισθεί αν είμαστε χώρα αφομοίωσης η φιλοξενίας. Δηλ. δεχόμαστε ξένους για ορισμένο διάστημα η για μόνιμη εγκατάσταση;

Στην πρώτη περίπτωση οφείλουν όλοι να δηλώνονται, να καταγράφονται και να αποκτούν κάποιου είδους έγγραφο διαμονής. Μέσα σε 7 μήνες θα πρέπει με ήπιες εξετάσεις να αποδεικνύουν επάρκεια στην ελληνική γλώσσα και απόδειξη κάποιας επαγγελματικής εξειδίκευσης (όλα αυτά με διαδικασίες απλές, δίχως γραφειοκρατία και δίχως ένταξη σε φορολογικό και ασφαλιστικό σύστημα). Σε ανάγκη περίθαλψης η ένταξης παιδιών στο εκπαιδευτικό σύστημα θα είναι απαραίτητη η ύπαρξη εργοδότη και η δική του σχετική επιβάρυνση. Το παιδί θα πρέπει υποχρεωτικά να πάρει την ελληνική υπηκοότητα και να ενταχθεί σαν κανονικός πολίτης στο σύστημα. Αρνηση των γονιών θα οδηγεί σε υποχρεωτική και άμεση απέλαση όλων.

Στην περίπτωση της πολιτικής της αφομοίωσης οι παραπάνω διαδικασίες θα συνοδεύονται από δύο πρόσθετες κινήσεις. Με την καταγραφή ο ξένος θα ορκίζεται αφοσίωση και πίστη στο ελληνικό κράτος, θα εξετάζεται στο 7μηνο για επάρκεια γλώσσας και ελληνικής ιστορίας και, εφ’ όσον βρίσκεται στην κατηγορία που το κράτος επιθυμεί την παρουσία του, θα παίρνει ταυτότητα, ΑΦΜ και ασφαλιστικό μητρώο. Ανάλογα με την ηλικία θα καλείται για στράτευση αλλά θα απαγορεύεται η πρόσκληση συγγενών από την χώρα προέλευσης για τουλάχιστον 10 χρόνια.

Αυτονόητα, κάθε ένας που θα βρίσκεται δίχως τα σχετικά χαρτιά θα απελαύνεται ανεξάρτητα από αντιδράσεις και συνέπειες. Τα καραβάνια των παράνομων εισβολέων στην χώρα θα αντιμετωπίζονται όπως επιβάλλει η κανονική νομοθεσία. Εφ’ όσον η ΕΕ διατυπώσει αντιρρήσεις ας αναλάβει και την σχετική ευθύνη απορρόφησης και συντήρησης των ανθρώπων αυτών. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει πως οι ίδιοι αποφάσισαν να παρανομήσουν. Ουδείς τους το επέβαλε…

Ιδιαίτερο ζήτημα είναι αυτό της θρησκείας. Και μάλιστα της μουσουλμανικής. Εφ όσον οι υπόλοιποι, ασιάτες κυρίως, μετανάστες δεν φαίνεται να αντιμετωπίζουν κάποιο σχετικό πρόβλημα. Αφού η παρουσία μεταναστών δεν θα είναι ανεκτή δίχως τα απαραίτητα χαρτιά και την δήλωση αφοσίωσης στην Ελλάδα είναι αυτονόητο πως όλοι θα οφείλουν να ομιλούν την ελληνική γλώσσα. Παρεξηγήσεις λοιπόν σχετικές με την θρησκεία, τα ιερά κείμενα και κακοπροαίρετες προσβολές δεν θα είναι δυνατόν να γίνονται. Από την άλλη μεριά, κι επειδή οι άνθρωποι αυτοί είναι εξαιρετικά αφοσιωμένοι στην αυστηρή τους θρησκεία, είναι αυτονόητο πως θα πρέπει να διευκολύνονται από το κράτος στην λατρεία τους. Τζαμιά λοιπόν θα πρέπει να υπάρχουν. Δίχως όμως την παραμικρή ανάμιξη ξένων κρατών και την διδασκαλία του Ισλάμ από επαγγελματίες ταραξίες.

Το habeas corpus που κυριαρχεί στη Δύση, και κατά συνέπεια αποτελεί βασική αρχή κάθε κοινωνικής αντίληψης και στην χώρα μας, επιβάλλει τον σεβασμό κάθε αντίθετης άποψης και την ανοχή ακόμη και – μη βίαιων βέβαια – ακροτήτων

Το λεπτό όμως ζήτημα βρίσκεται στον σεβασμό αξιών και αρχών. Πιθανότατα οι εθνικές αξίες της χώρας υποδοχής μεταναστών, όπως λ.χ. η Ελλάδα, να συγκρούονται με τις αξίες των επισκεπτών της. Το habeas corpus λ.χ. που κυριαρχεί στη Δύση, και κατά συνέπεια αποτελεί βασική αρχή κάθε κοινωνικής αντίληψης και στην χώρα μας, επιβάλλει τον σεβασμό κάθε αντίθετης άποψης και την ανοχή ακόμη και – μη βίαιων βέβαια – ακροτήτων. Στην χώρα μας η προσβολή συμβόλων, κατ’ αρχήν, δεν τιμωρείται. Υπάρχουν βέβαια τα δικαστήρια στα οποία προσφυγές είναι δυνατόν να γίνουν εφ’ όσον θίγονται αρχές και ηθικοί κανόνες που για κάποιους λογίζονται σαν απαράβατοι.

Στην λογική πάνω αυτή οφείλουν και οι μετανάστες να καταλάβουν πως στην κοινωνία που ήλθαν οφείλουν να σέβονται τις αξίες και τα ήθη της χώρας υποδοχής. Και όχι να επιβάλουν πάνω της τα δικά τους. Σε όποιον κάτι τέτοιο δεν αρέσει υπάρχει πάντοτε ο δρόμος της επιστροφής. Στην Ελλάδα δεν εφαρμόζεται η Σαρία (ιερός μουσουλμανικός νόμος). Και η ούμα (μουσουλμανική κοινότητα) δεν είναι παρά μιά μικρή νησίδα σε ένα διαφορετικό και αλλόθρησκο πέλαγος. Διαδηλώσεις λοιπόν και βανδαλισμοί για παραβίαση κάποιων ενδεχόμενα ιερών κανόνων η συμβόλων συνιστούν προσβολή των αρχών και των αξιών της χώρας υποδοχής. Και αυτή δικαιούται να αντιδράσει. Με κάθε μέσον.

Είναι αυτονόητο βέβαια πως όταν ορδές νεαρών αλητών καίνε τις ελληνικές πόλεις και η κοινωνία σχεδόν εκστατικά θαυμάζει τον «καταπιεσμένο δυναμισμό» της νέας γενιάς το μήνυμα που εκπέμπεται στους μετανάστες – ιδιαίτερα τους νέους – είναι πως αυτές οι αξίες κυριαρχούν στην χώρα που ήρθαν. Και πως οι βανδαλισμοί συνιστούν μεθοδολογία αντίδρασης σε οτιδήποτε δυσάρεστο η και καταδικαστέο.

Όπως στρώνεις δηλ., έτσι και θα κοιμηθείς…

Ανδρέας Ανδριανόπουλος

12 σχόλια
Leave a comment »

  1. Κύριε Ανδριανόπουλε,
    σε άλλα κείμενα σας έχω ασκήσει έντονη κριτική, αλλά το παραπάνω είναι πράγματι εξαιρετικό. Μπράβο σας για την μετριοπαθή, πολύπλευρη, και εις βάθος ανάλυση!

  2. Και οι Ολλανδοί έτσι λέγανε, και τώρα μαθαίνουν πολιτσμό από τους μουσουλμάνους….

    Και η σαρία είναι το μικρότερο πρόβλημα, εξάλλου αναρχοφιλελευθερο είναι αν συναινούν τα εμπλεκόμενα μέρη να επιλέγουν τον ποινικό κώδικα που τους ταιριάζει.

    Το ενοχλητικό είναι ότι θέλουν να περάσουν τις δικές τους “αξίες” και στους υπόλοιπους και φυσικά να μοιραστούν μαζί μας το λεγόμενο κράτος πρόνοιας που φυσικά δεν φτάνει ούτε για μας. Εκεί αρχίζουν τα σηματνικότερα προβλήματα.

  3. Θα ήθελα να ξέρω πώς εννοείτε την απέλαση/επαναπατρισμό, όταν το μεγαλύτερο, κατά την άποψή μου, πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε ειναι ακριβώς αυτό: τα πιο «λούμπεν», ακραία, δεν-εχω-τίποτα-να-χάσω στοιχεία είναι εκείνα που καταφθάνουν στη χώρα μας δίχως χαρτιά και που καμια χώρα –και ειδικά η Τουρκια– δεν ειναι διατεθειμένη να πάρει πίσω. Τα άλλα πράγματι λύνονται, οπως τα περιγράφετε. Τι κάνεις, όμως, με κάποιον που πραγματικά δεν θές; Πού θα τον (ξαπο)στείλεις και πώς;

  4. Στην ιστορία θα εξετάζονται από το βιβλίο της κυρίας Ρεπούση ;
    Μήπως, συμπληρωματικώς, να εξετάζαμε και τους εντοπίους στην γλώσσα και την ιστορία ; Μάλιστα, θα μπορούσαμε και να απελεύναμε με τις ίδιες διαδικασίες όσους εντοπίους δεν περνούσαν …
    Από την άλλη πλευρά, αν αναθέταμε την εξέταση στα πανεπιστήμιά μας, θα μπορούσαμε να αναβάλουμε την απέλαση μέχρι να περάσουν οι αιώνιοι υποψήφιοι το μάθημα με το δημοκρατικό πέντε.
    Συνελόντι ειπείν, κράτος που δεν είναι σοβαρό, δεν μπορεί να έχει καμμία σοβαρή πολτική, ούτε μεταναστευτική ούτε καμμία άλλη.

  5. Πολύ καλό το άρθρο. Θα μπορούσε κανείς να προσθέσει τα παρακάτω:
    1) Η μαζική και απότομη είσοδος μεταναστών (χωρίς αυτοί να φέρουν μαζί τους κεφάλαια) μειώνει υποχρεωτικά το ποσόν του “κεφαλαίου” που είναι διαθέσιμο ανά εργαζόμενο και άρα μειώνει την “μέση παραγωγικότητα” και άρα μειώνει τους ετήσιους ρυθμούς αύξησης του κατά κεφαλήν εισοδήματος των γηγενών. Επιπλέον δημιουργείται επιβάρυνση των κάθε είδους κρατικών υπηρεσιών και υποδομών (δρόμοι, σχολεία, νοσοκομεία κλπ) που χρειάζονται φόρους δεκαετιών γιά να δημιουργηθούν. Έχει υπολογισθεί ότι το κεφάλαιο που θα έπρεπε να φέρει μαζί του ένας μετανάστης γιά να αναιρούσε τις παραπάνω άμεσες οικονομικές συνέπειες είναι άνω του 1.000.000 €.
    2) Η ποιότητα ζωής σε μία χώρα δεν εξαρτάται μόνον από τον υλικό πλούτο. Εξαρτάται επίσης από το αίσθημα κοινότητας, ιστορικής συνέχειας και κοινής κουλτούρας (ήθη, έθιμα, γλώσσα, ιστορία κλπ). Η ποιότητα ζωής π.χ. μιάς οικογένειας είναι διαφορετική άν αυτή ζεί ανάμεσα σε λίγο-πολύ “ομοίους της” από το αν ζεί η ίδια οικογένεια ανάμεσα σε 30 διαφορετικές και ετερόκλητες κουλτούρες.
    3) Ειδικά με τους μουσουλμάνους υπάρχει ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα: Η θρησκεία τους είναι ασύμβατη με την ελευθερία της έκφρασης και με πολλές άλλες ατομικές ελευθερίες. Έτσι μπορεί κάποιος γράψει ένα βιβλίο που να λέει πως π.χ. Ο Βούδας ήταν “μάγος” ή ότι ο Ιησούς δεν υπήρξε ποτέ χωρίς συνέπειες ενώ άν γράψει κάτι ανάλογο γιά τον Μωάμεθ ή αν κάνει ανοικτή προπαγάνδα υπέρ του αθεϊσμού στους μουσουλμάνους τότε μάλλον θα πρέπει να αρχίσει να κρύβεται. Σαν γενικώτερη απόδειξη της μη συμβατότητας της μουσουλμανικής θρησκείας με άλλες (ή και με τον αθεϊσμό) μπορεί κανείς να αναλογισθεί τους τελευταίους 100 πολέμους ή εμφύλιες συγκρούσεις ή θερμά σημεία στον πλανήτη και θα βρεί ότι στο 90% τουλάχιστον των περιπτώσεων η μία τουλάχιστον των αντιμαχομένων μερίδων (ή και οι δύο) ήταν μουσουλμανική.
    4) Σχετικά με τους “παράνομους” μετανάστες: Εμείς οι πολίτες ποτέ δεν δώσαμε εντολή σε κανένα κρατικό υπάλληλο να μην διώκει τους “παράνομους” οποιουδήποτε είδους. Πληρώνουμε φόρους γιά να έχουμε δυνάμεις ασφαλείας (ένοπλες δυνάμεις, συνοριοφύλακες, ακτοφυλακή, αστυνομία) που να έχουν αποτέλεσμα και όχι απλά να υπάρχουν, να φοράνε ωραίες στολές, να πίνουν καφέδες στα γραφεία τους και στο τέλος του μήνα να παίρνουν τον μισθό τους. Το αποτέλεσμα που θα έπρεπε να έχουν θα ήταν το σταμάτημα στα σύνορα κάθε παράνομου. Άν οι δυνάμεις ασφαλείας δεν μπορούν να σταματήσουν τους άοπλους παράνομους τότε πως είναι δυνατόν να μπορέσουν να σταματήσουν οργανωμένο στρατό; Άν δεν μπορούν όλοι αυτοί (ΚΑΙ ΚΥΡΙΩΣ ΟΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΤΟΥΣ ΠΡΟΪΣΤΑΜΕΝΟΙ) να κάνουν την δουλειά γιά την οποία τους πληρώνουμε από το υστέρημά μας τότε να απολυθούν άμεσα και να μπούν στο επίδομα ανεργίας.
    5) Τα παραπάνω ισχύουν γιά μετανάστες από “τρίτες” χώρες. Γιά μετανάστες από τις 26 χώρες της ΕΕ δεν ισχύει το “παράνομο” αλλά ισχύουν όλα τα υπόλοιπα. Το μοντέλο της ΕΕ (ελεύθερη διακίνηση εργαζομένων) στην ουσία καταργεί τις εθνικές πολιτικές (και τα ίδια τα κράτη) αφού οι εργαζόμενοι γίνονται συγκοινωνούντα δοχεία όπου καμία χώρα δεν μπορεί να ξεφύγει από την μετριότητα του “ελάχιστου κοινού παρονομαστή” και όπου μακροχρόνια κανένα κράτος δεν είναι υπεύθυνο γιά κάτι (όπως ακριβώς στο κοινόβιο κανείς δεν ενδιαφέρεται γιά τίποτα αφού κανείς δεν είναι υπεύθυνος γιά τίποτα).

    Μανώλης Στειακάκης (www.kede.gr)

  6. Πολύ καλό το άρθρο όπως και τα σχόλια.

    Btw. ο “νεοσυντηρητικός” Christopher Caldwell των Weekly Standard και Financial Times μόλις έβγαλε καινούριο βιβλίο σχετικά με μουσουλμάνους μετανάστες στην Ευρώπη και όλους τους μύθους των προοδευτικών της ηπείρου μας:
    “Reflections on the Revolution in Europe: Immigration, Islam and the West”

    Προσωπικά το παρήγγειλα προχτές, περιμένω να μου έρθει μέσα στην εβδομάδα, can’t wait…

  7. Μανώλη μερικές απαντήσεις.

    1) Η αγορά εργασίας δεν είναι ενιαία. Η παραγωγικότητα της εργασίας θα μειωθεί μόνο για τις κατηγορίες επαγγελμάτων που αρκούνται στις ικανότητες των μεταναστών. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι μισθοί των ανειδίκευτων εργατών θα πέσουν (καθώς η πλειοψηφία των μεταναστών έχουν μηδαμινές δεξιότητες), κάτι που θα οφελήσει όμως τους ειδικευμένουν εργάτες (που θα πληρώνουν λιγότερο για ανειδίκευτες υπηρεσίες) και την κερδοφορία των επιχειρήσεων που θα απασχολούν τους μετανάστες. Άρα δεν επηρεάζονται όλοι οι γηγενείς το ίδιο. Επιπλέον, ο ετήσιος ρυθμός αύξησης του εισοδήματος δεν εξαρτάται από το μέγεθος του πληθυσμού. Αλλιώς με τη λογική σου ο ρυθμός αύξησης του ελληνικού ΑΕΠ θα έπρεπε να βαίνει μειούμενος καθώς ο πληθυσμός της Ελλάδας αυξάνεται, δεδομένου ότι τα μωρά δε βγαίνουν εξοπλισμένα με κεφάλαιο από την κοιλιά της μάνας τους. Στην πραγματικότητα η οικονομική θεωρία λέει ότι ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού (και όχι το μέγεθός του) επηρεάζει αρνητικά το μέγεθος (και όχι τον ρυθμό αύξησης) του κατά κεφαλή εισοδήματος. Και αυτό είναι άσχετο αν ο πληθυσμός αυξάνεται λόγο δημογραφικών παραγόντων ή λόγο μετανάστευσης.

    2) Η ποιότητα ζωής σε μια χώρα επίσης εξαρτάται από την ποικιλία και την πρόσβαση που έχει το άτομο σε διαφορετικές παραστάσεις και κουλτούρες. Καλές οι ταβερνούλες αλλά καμιά φορά θες να φας και κανένα Κινέζικο ή Ιταλικό. Ωραίοι οι δημοτικοί χοροί αλλά καμιά φορά θες να παρακολουθήσεις και κανένα φλαμένγκο. Η ύπαρξη μεταναστών αυξάνει την πρόσβαση σε διαφορετικές κουλτούρες, εμπειρίες, παραστάσεις. Δεν είναι άλλωσετς τυχαίο ότι πόλεις πολυπολιτισμικές με μεγάλα ποσοστά μεταναστών όπως το Λονδίνο ή η Νέα Υόρκη αποτελούν πόλο έλξης για γηγενής κυρίως υψηλής εκπαίδευσης, αλλά και ξένους τουρίστες και αποτελούν πηγές δημιουργικότητας

    3) Η μεγάλη πλειοψηφία των Μουσουλμάνων που ζουν στις ΗΠΑ ή την Ευρώπη το κάνουν με απόλυτο σεβασμό στις ατομικές ελευθερίες και το Σϋνταγμα της χώρας στην οποία μένουν. Όσο για συγκρύσεις ξαναδιάβασε την τελευταία παράγραφο το κειμένου. Η Αθήνα ζει μερικές εβδομάδες κάθε χρόνο έναν εμφύλιο ανάμεσα σε διαδηλωτές ή ιδεολογικά υποκεινούμενους τρομοκράτες και την υπόλοιπη κοινωνία. Τουλάχιστον στην Ελλάδα οι ιδεολογικές και όχι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις φαίνονται να είναι η αφετηρία όλων σχεδών των συγκρούσεων. Και όμως, δε φαντάζομαι να ζητάς την ποινικοποίηση, όπως στο παρελθόν, συγκεκριμένων ιδεολογικών πεποθήσεων.

    4) Συμφωνούμε

    5) Ομολογώ ότι δεν αντιλαμβάνομαι το πώς τα συγκοινωνούντα δοχεία οδηγούν σε κάποια μετριότητα για όλους. Τις ΗΠΑ π.χ., κράτος καθαρά μεταναστών, μπορεί να τις κατηγορήσει κανείς για πολλά πράγματα αλλά σίγουρα όχι για μετριότητα. Επιπλέον, οι θεσμοί είναι από τους ισχυρότερους και οι δημόσιοι λειτουργοί ελέγχονται περισσότερο από οποιαδήποτε ίσως άλλη χώρα.

  8. “2) Η ποιότητα ζωής σε μια χώρα επίσης εξαρτάται από την ποικιλία και την πρόσβαση που έχει το άτομο σε διαφορετικές παραστάσεις και κουλτούρες. Καλές οι ταβερνούλες αλλά καμιά φορά θες να φας και κανένα Κινέζικο ή Ιταλικό.”

    Τι τραγωδία Θεέ μου! Να συζητάμε για τα σοβαρότατα προβλήματα της μετανάστευσης και κάποιοι να σκέφτονται εστιατόρια! Έχουν μετατραπεί σε κόλαση ολόκληρες περιοχές της Αθήνας επειδή κάποια ψώνια θέλουν να τρώνε κινέζικο σαν τους λονδρέζους και τους νεοϋορκέζους!

  9. “Έχουν μετατραπεί σε κόλαση ολόκληρες περιοχές της Αθήνας επειδή κάποια ψώνια θέλουν να τρώνε κινέζικο σαν τους λονδρέζους και τους νεοϋορκέζους!”

    Άν πράγματι βλεπεις σχέση αίτιου-αιτιατού τότε όσο ψώνια είναι αυτοί τόσο νιονιό σου λείπει. Μετανάστες βάζουν τις βόμβες στις τράπεζες, βάφουν με σπρέυ τους τοίχους, τα σπάνε στους δρόμους και τα γήπεδα ή Έλληναράδες? Γιατί να σεβαστούν οι μετανάστες όσα δε σέβονται οι Έλληνες? Γιατί σε άλλες χώρες οι μετανάστες (που συμπεριλαμβάνουν και Έλληνες) ζούνε πολιτισμενα? Επιπλέον, δεν πάει κάποιος να φάει σε ένα αυθεντικό ethnic εστιατόριο για να γεμίσει την κοιλιά του αλλά για να ρίξει μια έστω μικρή και επιφανιακή ματιά στην κουλτουρα της συγκεκριμένης χώρας. Άσε που αυτο ηταν ένα μόνο παραδειγμα. Μίλησα για χωρούς, μουσική, εκδηλώσεις. Επειδή εσύ δεν αισθανεσαι την ανάγκη να διευρύνεις το πνεύμα σου δε σημαίνει οτι οι άλλοι είναι ψώνια αλλά ότι εσύ είσαι τούβλο.

  10. Χοχοχο, η Ολλανδία που λέγαμε κοίταξε μπρόστα.

    Αυτά να τα βλέπουν και οι εδώ προοδευτικούληδες, που πάνε να μας πείσουν ότι αν δεν φτιάξουμε τζαμί στους μουσαλμάνους θα είμαστε κακοί άνθρωποι. Το χρηισμοποίησε και η Ντόρα για να δείξει ότι το ΛΑΟΣ είναι ακραίο.

    Το έχετε μπερδέψει λίγο τα πράγματα προοδευτικοί της πλάκας.

  11. Χαχαχαχα! Αφιερωμένο: http://stuffwhitepeoplelike.com/2008/01/19/7-diversity/

  12. stirner,
    μόνο που δε μας είπες σε ποιους το αφιέρωσες. Αλήθεια, εσύ που κάνεις πλάκα έχεις επισκεφτεί χώρες της Αφρικής ή της Λατινικής Αμερικής? Πολύ αμφιβάλω! Μάλλον μέχρι Μοναστηράκι σε κόβω για κανά σουβλάκι, αν βρεις δηλαδή το ψυχικό σθένος να ξεπεράσεις το φόβο ότι θα σε φάει ο Γιουσούφ Αράπης που κατοικοεδρεύει στην οδό Αθηνάς.

Σχολιαστε