Η εξόριστη ιδεολογία
Μάι 27th, 2008 | Πάσχος Μανδραβέλης| Κατηγορία: Πάσχος Μανδραβέλης |
Email This Post
|
Print This Post
|
Το παράδοξο στην Ελλάδα είναι πως, ενώ έχουμε εξορίσει (από τα Πανεπιστήμια, τα βιβλιοπωλεία, τα ΜΜΕ) ένα ολόκληρο σύστημα ιδεών, ταυτοχρόνως ελεεινολογούμε την… κυριαρχία του. Ενώ καταγγέλλουμε καθημερινά τον αποκαλούμενο «νεοφιλελευθερισμό» κανείς δεν ενδιαφέρεται να μάθει τι ακριβώς πρεσβεύει. Ούτε καν οι εκδότες δεν λειτουργούν ως επιχειρηματίες. Ενώ εκδίδουν μετά χαράς οτιδήποτε προκαλεί σάλο (ποντάροντας προφανώς ότι ο θόρυβος θα πουλήσει αντίτυπα) εδώ έχουμε μια ιδεολογία που προκαλεί σάλο επί 20 έτη και κανείς δεν εκδίδει τίποτε. Από την πλούσια (πλέον) ελληνική βιβλιογραφία απουσιάζει παντελώς ο Μίλτον Φρίντμαν (ένας από αυτούς που βρίζουμε) ή ο Φρίντριχ Χάγιεκ (ένας απ’ αυτούς που αγνοούμε).
Πιο παράδοξο όμως στη χώρα μας είναι πως ενώ έχουμε τον βασικό κορμό της φιλελεύθερης ιδεολογίας εξόριστο, εφαρμόζουμε όμως ή συζητάμε να εφαρμόσουμε τον απότοκο αυτής της ιδεολογίας: από το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, μέχρι τις αποκρατικοποιήσεις και μέχρι την νομισματική σταθερότητα. Ετσι έχουμε το τρίπτυχο της παράνοιας: και δεν ξέρουμε τι είναι φιλελευθερισμός, και τον δαιμονοποιούμε, και τον εφαρμόζουμε ή (έστω) παλεύουμε να τον εφαρμόσουμε.
Αυτή η άγνοια, βέβαια, εμπλουτίζει το πολιτικό μας λεξιλόγιο. Την φιλελευθεροποίηση της οικονομίας την βαφτίσαμε πομπωδώς «διαρθρωτικές αλλαγές» ή «μεταρρυθμίσεις». Πιθανόν για να μην τρομάζουν οι ψηφοφόροι από τον «επάρατο φιλελευθερισμό». Τη νομισματική σταθερότητα τη λέμε «Μάαστριχτ» και το «Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα», έγινε… «σοσιαλιστική επιλογή».
Αλλά υπάρχουν και σοβαρά πολιτικά αποτελέσματα. Ολοι ξέρουν ότι πρέπει να (θου Κύριε…) φιλελευθεροποιηθεί η οικονομία –στην πολιτική αργκό αυτό λέγεται: «να υπάρξουν διαρθρωτικές αλλαγές»– αλλά κανείς δεν γνωρίζει γιατί. Για τον πολύ κόσμο αυτό η μεταρρύθμιση μοιάζει σαν μία από τις κατάρες του Φαραώ. Κάτι σαν το μουρουνέλαιο που έδιναν παλιά στα μικρά παιδιά: ανεπιθύμητο αλλά και αναγκαίο. Κανείς δεν εξηγεί το βασικό σκεπτικό που υπάρχει πίσω από τις αποκαλούμενες διαρθρωτικές αλλαγές, διότι αυτό το σκεπτικό είναι εξόριστο. Αποτέλεσμα: η συζήτηση γίνεται σε μεταφυσικό επίπεδο. Οι πολίτες γίνονται σχιζοφρενείς. Ολοι τους ομιλούν για μεταρρυθμίσεις αλλά κανένας δεν τους εξηγεί γιατί πρέπει να γίνουν. Αφού –κατά την κοινή πεποίθηση– το κράτος είναι τόσο καλό γιατί πρέπει να μειωθεί; Αφού η ελευθερία μπορεί να γίνει επικίνδυνη, γιατί να υπάρχει; Αφού η παγκοσμιοποίηση φέρνει μόνο δεινά, γιατί να ανοιγόμαστε στο διεθνές εμπόριο; Και αφού οι επιχειρήσεις θέλουν μόνο το κακό μας, γιατί να αναζητούμε ξένες επενδύσεις; Για να μας πιούν το αίμα με το μπουρί της σόμπας;
Ετσι όλοι οι πολιτικοί ντρέπονται να εντρυφήσουν στην κακιά ιδεολογία που αρχίζει από «φ», με αποτέλεσμα όλοι έχουν δυσκολίες να εφαρμόσουν την πολιτική που προκύπτει από την ιδεολογία «φ».
Στην Ελλάδα έχουμε εξόριστο ένα ολόκληρο σύστημα ιδεών. Πρέπει τουλάχιστον να το δούμε. Για λόγους ισορροπίας. Εστω για λόγους πνευματικής άσκησης. Ή, έστω, για να μάθουμε τι βρίζει τόσο καιρό ο ΣΥΡΙΖΑ και δεν μας το εξηγεί…
———————————————————————————
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 22/5/08
Έτσι είμαστε εμείς και έτσι τα κάνουμε εδώ στην Ελλάδα ρε!!!. Γιατί νομίζεις ότι έρχεται η γυναίκα του Σουηδού και του Φιλανδού και του Γερμανού!!! Τρελαίνονται αγόρι μου, βλέπουν τη “γκλίτσα” του τσολιά και τις πιάνει αμόκ.
Άσε ρε τι να μας πούνε οι ξενέρωτοι με τις θεωρίες τους. Εδώ στην Ελλαδάρα μας είμαστε στον αέρα και γλεντάμε μέχρι το πρωί οκτώ μήνες το χρόνο που θα μας πεί ο ξασπρισμένος ο φλούφλης τι θα κάνουμε…
…Αμάν πια με τους αυτοκινητόδρομους και τα αεροδρόμια στην Ευρώπη, εμείς δεν είμαστε ρομποτάκια ρε, θέλουμε σαματά και αταξία και αν κάτσει η στραβή, εδώ 400 χρόνια σκλαβιά και δε χαμπαριάσαμε, σιγά μη χαμπαριάσουμε από τους ξενέρωτους των Βρυξελλών.
Εδώ το παλικάρι από το Περιστέρι είναι στο δίπλα τραπέζι με τον Βαρδινογιάννη και πηγαίνει κόντρα τις μπουκάλες αγόρι μου τι να λέμε τώρα. Δώσσσσεεεε (το σ συρικτό και σερνάμενο σαν να βγαίνει από τα χείλη της Άντζελας Δημητρίου)
(Τυπικό δείγμα γραφής lifestyle περιοδικού, μέσα της δεκαετίας του 90, τότε που η Αθήνα είχε αρχίσει να κάνει τα απολύτως απαραίτητα για να μειώσει λίγο την ομοιότητα της με τη Βομβάη).
………………………..
«πρέπει να υπερασπιστούμε την πατρίδα μας», «να υπερασπιστούμε τις ελεύθερες ζώνες γης», «να κρατήσουμε τη σημαία του Ελληνικού για να μην ανέβει η σημαία του Mall του κ. Λάτση, της Marfin και του Ντουμπάι»
Αλέκος Αλαβάνος, τέως πρόεδρος και νυν πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Απόσπασμα από το λόγο του στο τριήμερο Φόρουμ για το Μητροπολιτικό Πάρκο Πρασίνου του Ελληνικού (18-20/2/2008)
___________________________________________________
«Λάτσης και Βγενόπουλος καταστρέφουν το περιβάλλον». «…ένας άνθρωπος, ο Μπάμπης Βωβός, ήταν αρκετός για να ανέβει η θερμοκρασία στο Μαρούσι κατά ένα βαθμό» (!!!) «από τα γυάλινα κτίρια που κατασκεύασε»
Γιώργος Καρατζαφέρης, Πρόεδρος του ΛΑ.Ο.Σ. Απόσπασμα από το λόγο του επίσης στο ίδιο φόρουμ.
___________________________
Διαβάστε προσεκτικά όλα τα παραπάνω και θα έχετε τους λόγους και την αιτία αναφορικά με το γιατί ο φιλελευθερισμός και ο ορθολογισμός είναι εξόριστες έννοιες από τη σύγχρονη Ελλάδα.
Αν και όπως λέει ο (δήθεν) σοφός λαός, “όποιος σπέρνει ανέμους θερίζει θύελλες”
Να συμφωνησω επι της αρχης με το αρθρο. Απο την αλλη χρυσος κανονας ειναι οτι αν το προιον σου δεν πουλαει για αυτο δεν φταιει ο πελατης. Και εξηγουμαι πως ο εν Ελλαδι φιλελευθερισμος κατηντησε σε αυτο το χαλι. Οταν εγινε μια τσοντα του Συνασπισμου οπως οι Ταυροι. Οταν ο εν Ελλαδι φιλελευθερισμος πεταξε εξω τον Γιαννη Μαρινο και εφερε μεταλλαγμενους Συνασπιστες και Πασοκους που συμφωνουν για την νομιμοιποιηση της φουντας, που εχουν αγχος για τους εθελοντες της Σερμπρενιτσας, που δυστυχουν που ειναι Ελληνες, που αναγνωριζουν με ελαφρα τη καρδια στρατηγικες μειονοτητες, ειναι υπερ του πολεμου στο Ιρακ και γενικα κανουν το καθετι να ειναι κοντρα με την κοινη γνωμη.
Ας μην ξεχασω και τον πολιτικο σαλτιμπαγκισμο των Μανου-Ανδριανοπουλου στο σοσιαλφιλελευθερο ΠΑΣΟΚ που τωρα αν περασει η προταση Σκανδαλιδη θα κανει συμμαχια με τον Αλαβανο
Ο φιλελευθερισμός στην Ελλάδα είναι η καπιταλιστική εκδοχή του Συνασπισμού. Μας λείπει ένας πολιτικός σαν τον Ron Paul.
Αν και λόγω άγνοιας δεν μπορώ να πω και πολλά πράγματα, εν τούτοις δε νομίζω πως πολλά απλό τα παραπάνω που περιέγραψε ο φίλος Σαρδανάπαλος είναι τα μόνα σημαντικά, αντιθέσεις προσέγγισης υπάρχουν σε όλα τα κόμματα. Το μέγα πρόβλημα για τους φίλους, συμπαθούντες και μέλη της φιλελεύθερης κίνησης, άσχετα αν είμαστε διαβασμένοι ή μη στα γραπτά του Χάγιεκ ή του Φρήντμαν ή απλά μας αρέσει η κοινή λογική σαν εργαλείο δράσης σε ένα πολύπλοκο κόσμο, είναι το γεγονός ότι, από όσο βλέπω, ο Φιλελευθερισμός στην κοινωνία δεν έχει πείσει ότι μπορεί να υπάρξει σαν μια αυθύπαρκτη ιδεολογική πλατφόρμα.
Πολλοί από τους επισκέπτες εδώ πέρα είναι κάτω από τα 35 για να θυμηθούν πόσο στυγνά κρατικίστικη και θεσμικά ανελεύθερη υπήρξε η ΝΔ της δεκαετίας του 70. Η μαύρη τρύπα της λογικής που έγινε η Ελλάδα στη δεκαετία του 80 ήταν απλά.η συνέχεια και το διάδοχο σχήμα της μεταπολιτευτικής ΝΔ. Από που να αρχίσω και που να τελειώσω. Το ΠΑΣΟΚ βρήκε έτοιμο το δρόμο του λαϊκισμού και φυσικά, ένα πακτωλό χρημάτων από τα κορόϊδα της τότε ΕΟΚ. Το τι προηγήθηκε για να φτάσει η ΝΔ να δει ένα ΠΑΣΟΚ από το 12 στο 48% -πόσο πήρε δε θυμάμαι το 1981- όμως δεν το θυμάται κανένας. Και φυσικά, δυστυχώς για τον τόπο, και μέχρι σημείου συνωμοσιολογίας, το ΠΑΣΟΚ του 1980 έκανε τα ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ από αυτά που θα έπρεπε να γίνουν για να διορθωθεί η κατάσταση. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Ανησυχητικό είναι κυρίως το γεγονός ότι ενώ καταγράφεται μια διαρροή των ψηφοφόρων κυρίως του ΚΚΕ και του ΠΑΣΟΚ προς το Συνασπισμό, τα μίσθαρνα όργανα του συστήματος ενημέρωσης δεν καταγράφουν πόσοι θα ψήφιζαν “άλλο” κόμμα. Υπάρχει ένα σημαντικό ποσοστό που καταγράφεται σαν “αγνώστων προθέσεων” αλλά το παμπόνηρο σύστημα τους θεωρεί -ας μου επιτραπεί ο νεολογισμός- “επαναπατρίσημους” είτε σε κάποιο εκ νέου εκσυγχρονισμένο και όχι συγχυσμένο ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη, είτε σε μια ΝΔ η οποία θα ξαναβρεί κάποιο βηματισμό ώστε να μην ξαναντρέπονται οι οπαδοί της για άλλα 20 χρόνια να λένε πως είναι ΝΔ για να μην τους ονοματίσουν “Δεξιούς”, είτε σε ένα ΚΚΕ που είναι σταθερή αξία, μπετόν, άσχετα αν το κεντρικό μαγαζι έχει κλείσει εδώ και 20 χρόνια, είτε σε ένα συνονθύλευμα -αντί-απόψεων που πίσω από ένα λάϊτ προσωπείο “προοδευτισμού”, υποστηρίζεται ένας μεταφυσικός και ανερμάτιστος επαναστατισμός απέναντι σε προβλήματα που δε λύνονται πλέον με τσιτάτα τύπου “L’ imagination au pouvoir (αν και θα πρεπε η Ελληνική κυρίως εξουσία να έχει λίγο πιο πολύ φαντασία γενικώς…) .
Είναι νομίζω καιρός η ΦΣ να αντικρίσει την πραγματικότητα κατάματα. Υπάρχει αρκετός κόσμος που θα μπορούσε να υποστηρίξει τη ΦΣ αλλά δυστυχώς, η ΦΣ είναι εκτός των επίσημων καναλιών ενημέρωσης γιατι χαλάει τη σούπα. Τα κανάλια δεν την παίζουν και ούτε πρόκειτα να την “παίξουν”. Από την άλλη, πολλοί ΝΔήτες συνειδητοί πολίτες δεν θα άφηναν τη σιγουριά ενός δοκιμασμένου (ο Θεός να το κάνει) οχηματος διακδίκησης της εξουσίας όπου υπάρχει η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ξεπηδήσει ο φιλελευθερισμός από τα σπλάχνα της ΝΔ και θα περιοριστούν οι καιροσκόποι και οι παλαιοπολιτικάντηδες (παλαιοδεξιοί αλλά σσσστ! δεν το λέμε μην μας κάνει ντα ο Πρετεντέρης και η Στάη) που τώρα λυμαίνονται τη ΝΔ και κοιτάνε να βολέψουν κανένα “δικό τους παιδι” και να χτίσουν και καμμιά “βιλίτσα” με τη δικαιολογία ότι οι προηγούμενοι ήταν χειρότεροι. Σου λέει λογικά ο “φυσικός χώρος” του φιλελευθερισμού είναι η ΝΔ. ΧΑ!
Αυτούς τους ανθρώπους που τους ενοχλεί περισσότερο η αισθητική, πολιτισμική, αγοραστική, κοινωνική έκπτωση που ζουν πρέπει να πιάσει η ΦΣ. Το ίντερνετ ήταν καλό αλλά αποδείχτηκε πως ενώ έχει δυνητική προσπελασιμότητα, δεν έχει τη δυναμική του τύπου και των ηλεκτρονικών ΜΜΕ. Ο ατημέλητος συνδικαλιστής που ωρύεται μπροστά στο γυαλί στις 20:00 κάθε βράδυ και μας ανακοινώνει τον τρόπο με τον οποίο θα μας βασανίσει την επόμενη μέρα, μπορεί να μη βρίσκει συμπάθειες από το χώρο των τηλεθεατών, πείθει όμως ότι είναι μια πραγματικότητα και he is here to stay που λένε και στο χωριό μου. Και αυτό οφείλεται και στην προβολή που απολαμβάνει από τα κατευθυνόμενα και δήθεν πολιτικά ορθά στον κατευθυνόμενο πλουραλισμό τους ΜΜΕ,. Σου λέει καλός κακός αυτός είμαι, και σας επιβάλλω την παρουσία μου, είμαι υπαρκτός όσο και αν δυσφορείτε με την ύπαρξη μου.
Η ΦΣ από την άλλη, να το πω απλά, δεν υφίσταται. Δεν έχει τέτοια πειθώ επιβολής, όχι διότι δεν υπάρχει ένα 10% έστω του πληθυσμού που θα του άρεσε η αυτοδιάθεση του εαυτού του ή η ελευθερία, χωρίς όμως την κοινωνική αποσάρθρωση που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ, και την ενδημούσα “αριστερίτιδα” ενός μεγάλου μέρους της τεχνηέντως απληροφόρητης Ελληνικής κοινωνίας, αλλά διότι η φωνή της δεν έχει τη δύναμη να φτάσει επιπλέον στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας τα οποία για διάφορους λόγους είτε δεν είναι τόσο υποψιασμένα, είτε δεν την έχουν ψάξει, είτε δεν έχουν χρόνο να την ψάξουν -και όλοι ξέρουμε ότι για πολλούς (δυστυχώς στη συντριπτική τους πλειοψηφία υποψήφιους ψηφοφόρους της ΦΣ) ο ελεύθερος χρόνος μπροστά στον υπολογιστή είναι μέγιστη πολυτέλεια.
Καλά τα podcasts και τα blogs αλλά αν δε σε δει ο άλλος στο “γυαλί” δεν πείθεται. Και αυτό θέλει χρήμα. Και επαναλαμβάνω: Πρέπει να βρεθεί πολλή χρηματοδότηση και πρόσβαση σε κανάλια mainstream ενημέρωσης. Αλλιώς μην περιμένουμε και πολλά πράγματα.
Και εννοείται όλα αυτά με καλή διάθεση διότι πιστεύω ότι τούτη η κίνηση πολιτών αξίζει τα καλύτερα.
Ο φιλελευθερισμός στην Ελλάδα είναι η καπιταλιστική εκδοχή της ιδεολογίας του Συνασπισμού. Μας λείπει ένας πολιτικός σαν τον Ron Paul.
Ό,τι δεν σας αρέσει το λογοκρίνετε?
Σαρδανάπαλε, τράβα παιδί μου στον πνευματικό σου πατέρα Άνθιμο και στο είδωλο σου τον Ψωμιάδη και μην ασχολείσαι με τον φιλελευθέρισμό.
Άντε μπράβο!