Ήταν 25 Οκτωβρίου 1854,όταν το 93ο Βρετανικό σύνταγμα πεζικού υπό την ηγεσία του Ράμσευ Κάμπελ δέχτηκε την επίθεση περίπου 400 εφίππων Ρώσων στη θρυλική πια μάχη της Μπαλακλάβα. Ο Κάμπελ ενημέρωσε τους άντρες του ότι μάλλον θα πέθαιναν όλοι εκεί. Η απάντηση τους ήταν απλά ότι ανέμεναν τις διαταγές του.

153 χρόνια μετά, η συνδυασμένη «επίθεση» των ληξιπρόθεσμων χρεών και της υπογεννητικότητας οδηγούν το ασφαλιστικό μας σύστημα σε ένα παρόμοιο σοκ. Η ηγεσία μας, μας ενημέρωσε ότι οι ελπίδες μιας αξιοπρεπούς σύνταξης κατά πάσα πιθανότητα θα μοιραστούν την τύχη των αντρών του Κάμπελ. Γκρινιάζοντας, και βλαστημώντας για την πικρή μας μοίρα κάναμε ό,τι και οι στρατιώτες. Αναμείναμε διαταγές.

Οι Βρετανοί όμως είχαν την τύχη να διοικούνται από έναν ριζοσπάστη στρατιωτικό που την κατάλληλη στιγμή πέταξε στα σκουπίδια τα παλιά εγχειρίδια πολέμου και εισήγαγε μια πρωτότυπη μέθοδο μάχης: τη διπλή γραμμή πυρός. «Στηνοντας» τους άντρες του σε μια ευέλικτη παράταξη κατόρθωσε έτσι να πετύχει τη σωτηρία τους και μια μεγάλη νίκη.

Ποια θα ήταν η αντίστοιχη ρηξικέλευθη ιδέα που θα διέσωζε τους Έλληνες ασφαλισμένους; Μια κίνηση ματ με στόχο την κρατική ρύθμιση του χρεους των προβληματικών ταμείων και την άμεση μεταφορά των ασφαλισμένων σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα ατομικών λογαριασμών. Έτσι, το κράτος θα αναλάμβανε την ευθύνη των χρεών και οι ασφαλισμένοι, του συνταξιοδοτικού τους μέλλοντος.

Σήμερα, βλέπουμε να προωθείται το ακριβώς αντιστροφο σενάριο. Το κράτος παίζει με το μέλλον μας, καθώς εμείς αναλαμβάνουμε να καλύψουμε τα ελλείματα των ταμείων με τις εισφορές μας. Καμιά αλλαγή φιλοσοφίας, καμιά προοδευτική πρωτοβουλία. «Απλά», μετά τις ταμειακές συγχωνευσεις, οι συντάξεις θα συρρικνώνονται και οι εισφορές θα αυξάνονται στο όνομα μιας «αναδιανομής» που δεν θα είναι πια αναδιανομή εισοδημάτων αλλά χρεών. Μέχρι πότε; Μα,μέχρι να εξοντωθεί κι ο τελευταίος εργαζόμενος φορτωμένος με τις αμαρτίες του παρελθόντος. Και τότε, ένα έθνος συνταξιούχων δίχως συντάξεις θα κοιτάξει έντρομο τον ουρανό για να εφαρμόσει την ύστατη στρατηγική: να προσευχηθεί.