ΤΙ ΠΡΕΣΒΕΥΕΙ ΣΗΜΕΡΑ Ο ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ;
Μαρ 24th, 2004 | Φώτης Περλικός| Κατηγορία: Φιλελευθερισμός |
Email This Post
|
Print This Post
|
Ο φιλελευθερισμός στη χώρα μας είναι μια έντονα παρεξηγημένη και συκοφαντημένη έννοια. Τόσο λόγω της ιδεολογικής κυριαρχίας σε μεγάλα τμήματα της κοινής γνώμης απαρχαιωμένων συνθημάτων της αριστεράς, όσο και λόγω της επίκλησής του από πολιτικούς χώρους που ουδεμία σχέση έχουν με φιλελεύθερες αντιλήψεις. Δεν αποτελεί έκπληξη λοιπόν που ο όρος, ο οποίος παντού σχεδόν στον κόσμο ταυτίζεται με προοδευτικές και καινοτόμες δυνάμεις, στη χώρα μας θεωρείται πολιτική βρισιά. Ακόμα χειρότερα, τρομοκρατείται ο κόσμος για την «επέλαση» και τη «λαίλαπα» του νεοφιλελευθερισμού σε μια χώρα που ποτέ σχεδόν δεν εφάρμοσε φιλελεύθερες πολιτικές και που το 70% σχεδόν της οικονομίας εξαρτάται από το κράτος! Ειλικρινά είναι να απορεί κανείς, τι σόι πλάσματα να ‘ναι αυτοί οι νεοφιλελεύθεροι που τους τρέμει όλη η Ελλάδα;
Μια από τις μεγαλύτερες διαστρεβλώσεις του φιλελευθερισμού είναι η αντιμετώπισή του ως μια απλή πολιτική ιδεολογία. Ο φιλελευθερισμός είναι κάτι πολύ ευρύτερο, και γι’ αυτό τελικά ο όρος αποκτά καμιά διακοσαριά διαφορετικές ερμηνείες. Είναι ένα ολόκληρο σύστημα αρχών και αξιών που δίνουν πρωτεύοντα ρόλο στον άνθρωπο, την ατομική του ελευθερία, την ισότητα απέναντι στο νόμο κτλ Αρχές και αξίες που θεμελίωσαν τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες και ξεκίνησαν από τον Λούθηρο και τον Καλβινισμό (αν και οι ρίζες του ανατρέχουν στην ελληνική αρχαιότητα), αναπτύχθηκαν και ωρίμασαν από τους μεγάλους φιλόσοφους του Διαφωτισμού όπως ο Λοκ, ο Χομπς, ο Χιουμ κτλ. Διαπότισαν και διαμόρφωσαν τις βιομηχανικές κοινωνίες και συνέχισαν την εξέλιξη και την επίδρασή τους μέχρι τις μέρες μας. Η ζωή, η ελευθερία, η ιδιοκτησία του ατόμου, η ισότητα απέναντι στους νόμους, το απαραβίαστο του ιδιωτικού του χώρου, η εξύψωση των ατομικών δικαιωμάτων πάνω από οποιοδήποτε σύνολο, η αυτοτέλεια του ατόμου κτλ αποτελούν θεμελιώδεις θέσεις πάνω στις οποίες οικοδομείται κάθε φιλελεύθερη πολιτική άποψη και πρακτική.
Αντίπαλος τους φιλελευθερισμού δεν είναι απλά κάποια άλλη ιδεολογία. Είναι κάθε ολοκληρωτική νοοτροπία που υποτάσσει το άτομο στα συμφέροντα ευρύτερων συνόλων. Ο φιλελευθερισμός στάθηκε και στέκεται απέναντι σε ιδεολογίες όπως ο φασισμός ή ο σοσιαλισμός/κομμουνισμός αλλά και στον θρησκευτικός φονταμενταλισμό, στον εθνικισμό, στο ρατσισμό και σε κάθε άλλη πρακτική που προσπαθεί να καταπιέσει την ατομική ελευθερία και τη δυνατότητα επιλογών, να επιβάλει την ομοιομορφία σκέψης και δράσης, να διαχωρίσει τους ανθρώπους με βάση το φύλο, τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία κτλ. Και οι εχθροί της ελευθερίας του ατόμου υπήρξαν ιστορικά πολλοί και εξακολουθούν να είναι πολλοί και σήμερα. Σήμερα ο φιλελευθερισμός αντιπαρατίθεται στις ανεπτυγμένες χώρες με τις συντηρητικές/σοσιαλδημοκρατικές επιλογές (που μετά τον πόλεμο αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος), που παρά τα σημεία σύγκλισης που παρατηρούνται διατηρούν μια σαφή διαχωριστική γραμμή πάνω στην αντίληψη του ρόλου του κράτους ή της θέσης του ατόμου σε σχέση με το σύνολο. Σε πιο υπανάπτυκτες κοινωνικά και οικονομικά χώρες συγκρούεται με τις παραδοσιακές και αναχρονιστικές συντηρητικές αντιλήψεις και με τις επικίνδυνες ριζοσπαστικές ιδεολογίες (πχ η ανάδυση του σύγχρονου φονταμενταλιστικού ισλαμοφασισμού).
Πρακτικά όμως στη χώρα μας, τι αλλαγές πρεσβεύει ο φιλελευθερισμός; Η σύγχρονη φιλελεύθερη προσέγγιση στα πολιτικά προβλήματα, δεν είναι ίδια με αυτή που ήταν τον 19ο αιώνα (όσο και αν αυτή επικαλούνται πάντα οι εχθροί του στις κατηγορίες τους). Στο σύγχρονο κοινωνικό πλέγμα σχέσεων, ο φιλελευθερισμός δεν επιδιώκει τον πλήρη εξοβελισμό του κράτους από τον κοινωνικό του ρόλο. Κάτι τέτοιο θα ήταν ανεδαφικό, ανέφικτο αλλά και επικίνδυνο. Ο νεοφιλελευθερισμός, η σύγχρονη εκδοχή του φιλελευθερισμού, όχι μόνο δεν μειώνει τις κοινωνικές δαπάνες, αλλά αντίθετα με την απομάκρυνση του κράτους από τον επιχειρηματικό του ρόλο και την άρση των ρυθμίσεων που επιβάλλει στην αγορά απελευθερώνει πόρους για την παιδεία, την υγεία, την ασφάλεια κτλ. Επιδιώκει όμως να δημιουργήσει μια κοινωνία πολιτών, να μεταθέσει το άτομο, τον πολίτη, στο επίκεντρο των διαδικασιών αποφάσεων και ευθυνών και να μεγιστοποιήσει τις ελευθερίες και τις επιλογές του.
Ένα καλό τέτοιο παράδειγμα είναι η παιδεία. Η σύγχρονη φιλελεύθερη πρόταση δεν περιλαμβάνει την κατάργηση ή έστω τη μείωση της κρατικής μέριμνας και της οικονομικής ενίσχυσης στην εκπαίδευση. Προτείνει όμως την κατάργηση του δημόσιου συστήματος εκπαίδευσης και την απόδοση των πόρων που διαθέτει το κράτος απευθείας στον πολίτη ώστε να επιλέγει ελεύθερα όποιο εκπαιδευτικό ίδρυμα προτιμά. Το κύριο πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη πόρων (είναι υπαρκτό ζήτημα και αυτό), αλλά η κακοδιαχείρισή τους μέσα από το γραφειοκρατικό και άκαμπτο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης που υπηρετεί όχι τους μαθητές και τις ανάγκες τους αλλά τα συμφέροντα των υπαλλήλων του. Αυξάνεται ο ανταγωνισμός μεταξύ των σχολείων, το εκπαιδευτικό προσωπικό αναγκαστικά χάνει την δημοσιοϋπαλληλική του νοοτροπία, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι το άτομο γίνεται απόλυτα υπεύθυνο για τις επιλογές του και ταυτόχρονα το εκπαιδευτικό σύστημα αποκτά μια πρωτοφανή ευελιξία και προσαρμοστικότητα στις νέες εξελίξεις. Τελικά, η όλη φιλοσοφία της μετάθεσης των επιλογών στο άτομο όχι μόνο καθιστά πιο υπεύθυνους τους γονείς, αλλά συνολικά τους πολίτες πιο ενεργούς, πιο συμμετοχικούς και πιο ελεύθερους.
Η ίδια φιλοσοφία ισχύει πάνω-κάτω και στην οικονομία. Ο φιλελευθερισμός στην οικονομία δεν είναι κάποια ιδεολογία του μεγάλου κεφαλαίου που προσπαθεί να στραγγίξει τα κατώτερα στρώματα (αυτό επιτυγχάνεται πολύ καλύτερα σε ολοκληρωτικά συστήματα). Είναι η αντίληψη ότι το κράτος δε μπορεί να ρυθμίζει την αγορά και να κάνει τον επιχειρηματία σε οποιοδήποτε τομέα διότι και αποτυχημένο είναι και στρεβλώσεις δημιουργεί στην υπόλοιπη αγορά. Είναι η απομάκρυνση της κηδεμονίας του κράτους στην αγορά και την ενεργοποίηση του πολίτη καταναλωτή/παραγωγού. Ο φιλελευθερισμός εκφράζει τις παραγωγικές και δημιουργικές δυνάμεις της αγοράς και της κοινωνίας που χρειάζονται ευκαιρίες, για την ανάπτυξη αλλά και την εκμετάλλευση των οποίων είναι αναγκαίο ένα πλαίσιο και κλίμα ελευθερίας. Ελευθερία μετακίνησης προϊόντων, ελευθερία μετακίνησης ανθρώπινου δυναμικού, ελευθερία μετακίνησης κεφαλαίων, ελευθερία από ασφυκτικούς γραφειοκρατικούς και φορολογικούς περιορισμούς, και τελικά ελευθερία μετακίνησης ειδήσεων, γνώσεων και ιδεών. Αυτοί που ωφελούνται από μια τέτοια ανοιχτή κοινωνία δεν είναι απλά μια μικρή κορυφή στην κοινωνική πυραμίδα, αλλά η πλατιά μάζα όσων έχουν ατομικές ικανότητες, πρωτότυπες ιδέες, διάθεση για συμμετοχή, πρωτοβουλίες, αξιοποίηση ευκαιριών και ανάληψη ρίσκων. Ειδικά στη χώρα μας, όπου υπάρχει μεγάλος αριθμός αυτοαπασχολούμενων και μικρομεσαίων, ο φιλελευθερισμός θα μπορούσε να προσφέρει ένα πλαίσιο δημιουργικής, παραγωγικής και εξωστρεφούς ανάπτυξης.
Ποιοι λοιπόν αντιδρούν στον νεοφιλελευθερισμό; Μα φυσικά όσοι έχουν οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που απειλούνται από την επικράτηση των φιλελεύθερων πρακτικών. Οι μεγαλοπρομηθευτές του δημοσίου και τα μονοπώλια (που στη χώρα μας ελέγχουν και τα ΜΜΕ) που δεν θέλουν τον ανταγωνισμό στα προϊόντα τους, οι οργανωμένες επαγγελματικές συντεχνίες που δεν θέλουν να ανοίξει ο ανταγωνισμός στις υπηρεσίες που προσφέρουν, οι συνδικαλιστές και οι υπάλληλοι του εκτεταμένου δημοσίου τομέα που έχουν να χάσουν τα προκλητικά τους προνόμια σε σύγκριση με αντίστοιχους που δουλεύουν στον ιδιωτικό, οι κάθε λογής επιδοτούμενοι και ο κατάλογος δεν τελειώνει (ή όσοι θέλουν να βρεθούν αντίστοιχα σε αυτές τις θέσεις). Ιδεολογικά προκαλύμματα βρίσκουν άφθονα. Μιλάνε για την προστασία του ατόμου, με την υπαγωγή του και τον εναγκαλισμό του από την «τάξη», την «κοινωνία», το «έθνος», τη «φυλή» και άλλα σύνολα ανάλογα με την περίσταση, με μόνο στόχο τον έλεγχο της ελευθερίας του.
Αν υπολογίσει κανείς ότι σχεδόν το 70% της ελληνικής οικονομίας είναι εξαρτημένη από το κράτος, εύκολα καταλαβαίνει γιατί ο φιλελευθερισμός έχει περιθωριοποιηθεί, δυσφημιστεί και λοιδωρηθεί στη χώρα μας. Οι καιροί όμως δεν περιμένουν. Όσο νωρίτερα αντιληφθούμε αυτά που έχουν γίνει για άλλους κοινός τόπος αιώνες τώρα, τόσο καλύτερα εφόδια και περισσότερες πιθανότητες θα έχουμε για ανταποκριθούμε στις προκλήσεις του παρόντος και του μέλλοντος.
Περλικός Φώτης
To arthro uto pragmatika mou anoikse ta matia..iparxei kapoio komma stin ellada pou na pesveuei autes tis idees??
Ναι
Πραγματικα ειναι ιδεολογια που τα ΜΜΕ δεν μας αφηνουν να γνωριζουμε.. Ειμαι 20 χρονων και ειναι η τριτη φορα που ακουω αυτον τον ορο (μετα τον Βενιζελο του 1920 απο την ιστορια και τους Μανο και Ανδριανοπουλο τους οποιους δεν συμπαθω ιδιαιτερα..)
Σε ποιο χωρο (δεξια, αριστερα, κεντρο) ανηκει ο (νεο)φιλελευθερισμος?
Προσωπικά έχω βαρεθεί τρελλά αυτές τις ταμπέλλες. Οι περισσότεροι θα σου απαντούσαν ότι δεν μπορεί να τοποθετηθή στον άξονα αριστεράς-δεξιάς, αλλά μάλλον σε ένα άξονα αυταρχισμού-αναρχισμού. Πάντως, αν σκεφτούμε ότι συνδυάζει τον οικονομικό φιλελευθερισμό της κεντροδεξιάς με τον κοινωνικό-δικαϊκό φιλελευθερισμό της κεντροαριστεράς, μάλλον στα κεντρικά έδρανα θα κάτσουν οι βουλευτές της ΦΣ!
Ευχαριστω πολυ για τον χρονο σου.
Κι αλλη μια ερωτηση. Τι σχεση εχει ο φιλελευθερισμος που μιλαμε σημερα και εχετε αναλυσει τοσο στο παραπανω κειμενο με τον φιλελευθερισμο του Βενιζελου? Ειναι το ιδιο?
Αν μπορεις να με παραπεμψεις και σε καποιο συγκεκριμενο link θα το εκτιμουσα. Εχω μπει σε πολλα απο την αριστερη στηλη αλλα δεν βρηκα αυτο που εψαχνα..
Σε ευχαριστω εκ των προτερων.
Γιωργος!
Κατά την ταπεινή μου γνώμη όχι και πολλά πράγματα. Όσοι λένε μετ’ εμφάσεως το αντίθετο, μάλλον επιλέγουν ποιον Βενιζέλο θέλουν να θυμούνται. Ήταν φιλελεύθερος ο Βενιζέλος για την εποχή του, σε σχέση με τους αντιπάλους του, τηρουμένων των αναλογιών κ.λπ. κ.λπ. Αλλά ας μην το παρακάνουμε. Αν βέβαια πρέπη σώνει και καλά να διαλέξουμε ένα Έλληνα πολιτικό πρόγονο, ο Βενιζέλος είναι πρώτη επιλογή (όπως και για το ΠΑΣΟΚ ή την ΝΔ).
Αν το κράτος δεν έχει τη δύναμη να επέμβει και να ρυθμίσει καταστάσεις που αυξάνουν τις κοινωνικές ανισότητες και ισοπεδώνουν την κοινωνική πρόνοια, ποιος θα μας σώσει από το καπιταλιστικό τέρας – δημιούργημα των ιδεών που πρεσβέυει ο φιλελευθερισμός?
Δημήτρη, κάθε φράση της πρότασης σου είναι λάθος. Αναθεώρησε σε παρακαλώ. Η σωστή πρόταση θα ήταν: το κράτος έχει την δύναμη να δημιουργήσει κοινωνική αδικία και να αντιστρατευτεί την ελεύθερη αγορά – δημιούργημα του ίδιου του ανθρώπου το οποίο περιγράφουν οι ιδέες του φιλελευθερισμού.
Θελω να θέσω την εξής ερώτηση:
-Θεωρειται τους εαυτούς σας αναρχικούς ? Απο όσα διαβάζω στο blog αυτό και όσα έχω διαβασει αλλου η θεωρία σας ταυτίζεται με τον αναρχισμό (ένα ρεύμα του συγκεκριμένα). Παρακαλώ για την τοποθέτησή σας επι αυτού
panos, δεν ξέρω σε ποιούς απευθύνεις την ερώτηση σου, στον αρθρογράφο, στους διαχειριστές του site, σε κάποιο σχολιαστή ή στη Φιλελεύθερη Συμμαχία. Προσωπικά, ως σχολιαστής σε αυτή τη συζήτηση, μπορώ να απαντήσω ότι δεν θεωρώ τον εαυτό μου αναρχικό στην Ελλάδα με τον ίδιο τρόπο που δεν είμαι liberal στις ΗΠΑ. Οι όροι είναι πολύ φορτισμένοι για να σημαίνουν κάτι. Στην Ελλάδα ο αναρχισμός έχει σχεδόν ταυτιστεί με έναν ουτοπικό κολλεκτιβισμό που αντιτίθεται στον θεσμό της ιδιοκτησίας. Εγώ βρίσκομαι αντίθετος σε αυτό, οπότε δεν αυτοαποκαλούμαι αναρχικός στην Ελλάδα. Προσωπικά θα χαρακτηρίζα τις πολιτικές μου απόψεις ως υβρίδια πόππερ/ρόθμπαρντ με την έννοια ότι βρίσκω πιο ενδιαφέρουσα και υποσχόμενη τη θεωρία του αναρχοκαπιταλισμού αλλά δεν επιθυμώ την επαναστατική ή τυχαία εφαρμογή αυτής της θεωρίας προτιμώντας να φτάσουμε εκεί σταδιακά και κατ’όπιν δημοκρατικού διάλογου.
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ;
Η δημοσιογραφική μου ιστοσελίδα http://users.hol.gr/~mstathis
ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΣ ΟΠΟΥ ΕΥΗΜΕΡΟΥΝ ΟΙ ΛΗΣΤΕΣ, για δεκαετίες στην όμορφη χώρα μας και κάθε χρόνο μας λένε ότι αυξάνεται το εθνικό μας εισόδημα και ο εθνικός μας πλούτος, όμως ο μέσος μισθωτός εργαζόμενος και συνταξιούχος λαμβάνει ψίχουλα και 2 εκατομμύρια Έλληνες έχουν εισόδημα κάτω του ορίου της φτώχιας ενώ υπάρχουν μερικές χιλιάδες υπερκερδοφόρες επιχειρήσεις που οι ελάχιστοι ιδιοκτήτες τους συσσωρεύουν τον τεράστιο πλούτο που παράγει η ελληνική κοινωνία. Γιατί η παραγωγική διαδικασία είναι συλλογική ενώ τα υπερκέρδη και τον κοινωνικό πλούτο τα γεύονται οι λίγοι οικονομικά ισχυροί ιδιώτες που ζουν στην χλιδή και όχι μόνο καταληστεύουν νόμιμα την κοινωνία αλλά ελέγχουν την παραγωγή και την αγορά, την υποδουλώνουν και μας προσφέρουν ακρίβεια και πολλές φορές κακής ποιότητας προϊόντα και υπηρεσίες, και οι ίδιοι ελάχιστοι ιδιώτες με θράσος απύθμενο την υποδούλωση της αγοράς για το ατομικό τους συμφέρον την ονομάζουν ελεύθερη αγορά. Η ακρίβεια που προσφέρουν και επιβάλλουν οι λίγοι οικονομικά ισχυροί ληστεύει ακόμη περισσότερο το πενιχρό εισόδημα του εργαζόμενου που δυσκολεύεται όχι μόνο να επιβιώσει αξιοπρεπώς αλλά ούτε να φτιάξει οικογένεια μπορεί και παρατηρείται υπογεννητικότητα και κακή ποιότητα ζωής για την μεγάλη πλειονότητα του κοινωνικού συνόλου.
Η αξιοπρέπεια του πολίτη και η ανθρώπινη αξία ενώ προστατεύεται από το ελληνικό Σύνταγμα στην πράξη καταρρακώνεται από την απληστία και ασυδοσία των λίγων ισχυρών και πολύ πλουσίων οικονομικών συμφερόντων που εκπροσωπούν οι ελάχιστοι αριθμητικά αλλά πολύ πλούσιοι αντίχριστοι και αντικοινωνικοί ιδιώτες που ελέγχουν στην ουσία την νομοθεσία και το κράτος ώστε να καταληστεύουν με τον μανδύα της νομιμότητας την κοινωνία και να αδικούν όχι μόνο την πλειονότητα τον πολιτών αλλά και να χλευάζουν στην πράξη με την στάση τους τις έννοιες της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας και της ελευθερίας που υποτίθεται ότι προστατεύονται από το ελληνικό Σύνταγμα εμπράκτως στην καθημερινότητα της ζωής μας. Τα μεγάλα κόμματα είναι πλέον υποταγμένα στα συμφέροντα των λίγων οικονομικά ισχυρών όπως και τα ελεγχόμενα μέσα μαζική ενημέρωσης που μαζί με το κράτος διαμορφώνουν την κυρίαρχη ιδεολογία ότι οι λίγοι ισχυροί έχουν δικαίωμα να αδικούν νόμιμα την κοινωνία για να εξυπηρετούν τα ατομικά και ιδιοτελή τους συμφέρονται εις βάρος του κοινωνικού συνόλου που πένεται ενώ παράγει τον πλούτο που ελέγχουν οι λίγοι ισχυροί και πάμπλουτοι αντίχριστοι αρχιληστές κεφαλαιοκράτες.
Μας προσφέρουν φτώχεια, ακρίβεια, ανεργία, ελεγχόμενα ΜΜΕ και τράπεζες για να συσσωρεύουν ακόμα περισσότερο τον πλούτο για τους λίγους οικονομικά ισχυρούς ιδιώτες και νόμιμους αρχιληστές και αντίχριστους κεφαλαιοκράτες που απαιτούν από τους εργαζόμενους να δουλεύουν όλο και πιο σκληρά σαν είναι σκλάβοι τους και κυριολεκτικά ρουφούν το αίμα των ανθρώπων του μόχθου και της εργασίας με απειλές, διώξεις, εκβιασμό και εκφοβισμό, γιατί αν τολμάς να πεις την αλήθεια θα βρεθείς άνεργος και περιθωριακός. Το κερασάκι στην τούρτα και ένα ακόμα παράδειγμα της νόμιμης ληστείας, κρατικής και ιδιωτικής, είναι ότι πήγα στις 19/12/2007 στην Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος να μετατρέψω 20 δολάρια Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής που σύμφωνα με την ισοτιμία έπρεπε να λάβω 13,67 ευρώ και μου έδωσαν στο χέρι 7,67 ευρώ και κράτησαν για προμήθεια της τράπεζας 6 ευρώ. Αν αυτή η προμήθεια δεν αποτελεί τον ορισμό της νόμιμης ληστείας τότε πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί; Επιπλέον ζήτησα να μου εξαργυρώσουν μια επιταγή 500 δολαρίων που μου έδωσε συγγενής μου από το εξωτερικό, τις ΗΠΑ, και είπαν ότι η τράπεζα χρειάζεται 2 μήνες για να ελέγξει την γνησιότητα της επιταγής, σαν να ήταν από τον πλανήτη Άρη, και μέχρι τότε δεν θα εισπράξω ούτε ένα ευρώ και θα κατακρατήσουν τα χρήματά μου και με απείλησαν ότι αν τυχόν δεν βρουν τα χρήματα στον λογαριασμό του εκδότη της επιταγής θα με τιμωρήσουν κιόλας με πρόστιμο 50 ευρώ, σαν να είμαι εγώ υπεύθυνος, για τον κόπο που έκαναν… Πάλι καλά που δεν ζήτησαν και τον αποκεφαλισμό μου που τους κούρασα στην συναλλαγή που θα περιμένω να ολοκληρωθεί σε 2 μήνες!
Δυστυχώς τα φαινόμενα κοινωνικής αδικίας, σήψης, διαφθοράς και εγκληματικότητας θα διαιωνίζονται και θα διογκώνονται όσο η κοινωνία δεν ελέγχει την οικονομία και τα μέσα παραγωγής, την ιδεολογία και την παιδεία προς όφελός της, κοινωνικοποιώντας και μοιράζοντας δίκαια τον υλικό και πνευματικό πλούτο που η ίδια παράγει, με αγάπη Χριστού και αλληλεγγύη. Πώς λοιπόν να πούμε πάλι καλή χρονιά και φέτος; Έχει νόημα; Μήπως το ίδιο άρθρο θα είναι πάλι επίκαιρο και μετά από δεκαετίες καθώς η κοινωνική αδικία τείνει να είναι διαχρονική όχι μόνο στην ελληνική κοινωνία αλλά και διεθνώς στις οικονομίες της υπαρκτής σκλαβιάς της αγοράς και της ελεγχόμενης παραγωγής των προϊόντων από τους ελάχιστους ισχυρούς και πολύ πλούσιους αντίχριστους αρχιληστές κεφαλαιοκράτες που ελέγχουν και τον πλανήτη ολόκληρο για να ικανοποιούν τα ιδιοτελή τους συμφέροντα και την αντίχριστη απληστία τους πίνοντας το αίμα των λαών και κάνοντας πολέμους;
Ευστάθιος Μοσχοβίτης
Υ.Γ. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΓΑΛΟΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΛΠΙΖΩ ΟΤΙ ΘΑ ΤΑ ΒΑΛΛΕΤΕ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΕΡΓΟΔΟΤΕΣ ΣΑΣ ΠΟΥ ΚΟΡΟΪΔΕΥΟΥΝ ΕΙΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΦΗΝΟΥΝ ΑΠΛΗΡΩΤΟΥΣ ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΡΟΝΙΑ ΩΣ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟΥΣ… ΠΡΙΝ ΤΟΥΣ ΑΠΟΛΥΣΟΥΝ… ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΤΑ ΜΕΣΑ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΣΤΑΡΣ … ΔΗΛΑΔΗ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟΙ ΚΟΝΤΥΛΟΦΟΡΟΙ ΤΩΝ ΛΙΓΩΝ ΙΣΧΥΡΩΝ ΑΠΛΗΣΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΠΟΥ ΔΡΟΥΝ ΕΙΣ ΒΑΡΟΣ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΣΥΝΟΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ… ΕΞΑΛΛΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΙΜΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΠΟΛΛΩΝ ΜΕΓΑΛΩΝ ΚΑΙ ΜΙΚΡΩΝ ΚΑΝΑΛΙΩΝ ΚΑΙ ΕΦΗΜΕΡΙΔΩΝ Η ΑΠΑΞΙΩΣΗ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΩΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΞΑΓΟΡΑΖΟΝΤΑΙ… ΚΑΙ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΘΑ ΑΠΑΞΙΏΣΕΤΕ ΝΑ ΜΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ… ΑΝ ΦΤΑΣΕΙ ΠΟΤΕ ΣΕ ΕΣΑΣ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΑΥΤΟ… ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΘΑΡΡΟΣ ΚΑΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΝΩΣΤΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΡΣ… ΚΡΙΜΑ
Όλες οι ωραίες φιλελεύθερες ιδέες σε αυτό τον κόσμο δεν μπορούν να εφαρμοστούν αφού πρέπει να περάσουν από ένα διεφθαρμένο σύστημα που ελέγχεται από τις μεγάλες εταιρείες και τους λομπίστες τους
Γεια χαρά
Αν και λίγο αργοπορημένα και δηλώνοντας και την ανησυχία-απορία μου για το ποιόν του παρόντος site θα ήθελα να θέσω και μερικά λογικά και ρεαλιστικά επιχειρήματα με σκοπό πρωτίστως να αποτρέψω κάποιον νέο ή κριτικά αδύναμο να πέσει στις λεκτικές σας ιδεολογίες-παγίδες.
Πρώτα από όλα η ελεύθερη αγορά όπως την διατύπωσε ο Smith και η παρέα του αρκετές φορές έχει υποπέσει σε τεράστια λάθη. Στην ουσία ήταν αδυναμίες της καθαρά “ελεύθερης αγοράς” να ανταποκριθεί στις πραγματικές ανάγκες του ανθρώπου. Μια ελεύθερη αγορά για να λειτουργήσει αρκετά ικανοποιητικά πρέπει να είναι πρωτίστως πειθαρχημένη και άκρως νομοθετημένη σε όλους τους τομείς της και σαφέστατα αυτοί οι νόμοι δεν θα τεθούν από επιχειρηματίες.
Η ασυδοσία δεν είναι κάτι το ξένο ως προς της ελεύθερη αγορά. Αμέτρητοι οι παράγοντες που μπορούν να θέσουν όλο το οικονομικό σύστημα σε κίνδυνο.
Συγκεκριμένα το άρθρο αναγράφει απελευθέρωση πόρων για ανεξάρτητη του κράτους παιδεία (ή κάπως έτσι δηλαδή). Αν η οικονομική δραστηριότητα που αφορά τις εκπαιδευτικές μονάδες τεθεί υπό ελεύθερους όρους επιστημονικά πιθανότατο ο όλος κλάδος (οικονομικής δραστηριότητας- επένδυσης) να χαρακτηριστεί ασύμφορος. Τι θα γίνει τότε? Μόνο ένας Θεός (ή ένας κράτος) θα μας σώσει.
Αναφέρεται 2 φορές το 70% της συνολικής επένδυσης Θα αφήσουμε τις στρατιωτικές δαπάνες σε ιδιώτες? Ή θα αντιγράψουμε και θα ασπαστούμε μαρξιστικές μπούρδες για δήθεν κατάργηση συνόρων και λαών με την υποκατάστασή τους από έναν “παγκόσμιο πολίτη” και όλα αυτά με πρόσχημα την ελευθερία και την μη ισοπεδοποίηση του “ολοκληρωτισμού”…?
Η ελευθερία ενός ατόμου (δηλαδή και του ειδεχθέστατου εγκληματία) πάνω από οποιοδήποτε κοινωνικό σύνολο?
Θα σας παρακαλούσα να κόψετε της προπαγάνδα…άμεσα…
γεια σε όλους και όλες!
δεν θα σταθώ σε λεπτομέρειες ούτε θα αναλύσω ένα ένα κομμάτια από το κείμενο, αλλά θέλω να παραθέσω γενικότερα σχόλια..
Για μένα ο νεοφιλελευθερισμός περιέχει μια τρομερή αντίφαση: Οι ιδιώτες(ένα άτομο ή ομάδα ατόμων) μας λένε ότι θέλουν να φροντίσουν για την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας, του συνόλου των ανθρώπων από την στιγμή που πρεσβεύουν π.χ. την επιβίωση του ισχυρότερου( κοινωνικός δαρβινισμός) δηλαδή σκέφτονται καθαρά ατομικιστικά. Ε πώς να τους εμπιστευτούμε αυτό το έργο; Σκοπός τους είναι η εξυπηρέτηση των δικών τους συμφερόντων και επιδιώκουν την νομιμοποίηση της ελεύθερης αγοράς έτσι ώστε η πρώτη να γίνεται με τους δικούς της όρους δηλαδή την κατάργηση των ορίων στις τιμές(τις οποίες οριοθετεί το κράτος με την παρεμβατικότητά του) για τα αγαθά που πωλούν. Την παρεμβαικότητα του κράτους την αναθέτουν οι πολίτες στις κυβερνήσεις γιατί ψηφίζουν(συνειδητά ή μη)το συγκεκριμένο της πρόγραμμα(που τηρείται δεν τηρείται) ή μέσω των κινητοποιήσεων που πιέζουν προς την υιοθέτηση διαφορετικών στάσεων πέρα από τη καθοριμένη πολιτική της εκάστοτε κυβέρνησης.
Τον ιδιώτη όμως πως να τον ελέξουμε; Δεν μπορούμε αν αυτό δεν το αναθέσουμε στο κράτος, στο σύνολο των ανθρώπων που καθορίζουν την δράση του, που απόν πρώτο χέρι γνωρίζουν τις ανάγκες και το συμφέρον τους και δεν περιμλενουν να τους το πει ο ιδιώτης. Ας δώσω ένα παράδειγμα από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ. Την αναλαμβάνουν ιδιώτες οι οποίοι φυσικά και θέλουν να προσφέρουν στην κοινωνία αυτό το σημαντικό αγαθό:την ηλεκτρική ενέργεια. Αλλά θα εκμεταλλευτούν την ανάγκη μας για φως, θέρμανση κτλ και θα ορίσουν όποια τιμή θέλουν για την κιλοβατώρα εφόσον κανείς δεν του βάζει φραγμό. όσο και να ανεβάσει την τιμή οι άνθρωποι θα αγοράζουν γιατί το έχουν ανάγκη. Και άντε έστω ότι δεν υπάρχει μονοπώλιο και δημιουργούντια και άλλοι σταθμοί ηλεκτοδότησης. πόσοι μπορεί να είναια αυτοί για να μπορούμε να επιλέξουμε; και ρίχνει όντως ο ανταγωνισμός τις τιμές και πόσο; γιατί εγώ κάτι ακούω για καρτέλ…
Ας πούμε ξεκάθαρες κουβέντες. το συμφέρον της πλειοψηφίας αποκλείεται να το ικανοποιήσει ο ιδιώτης, χωρίς ο δεύτερος να μην αποκομίζει μεγαλύτερο συμφέρον. και οι μικρότερες τάξεις πάντα θα χάνουν περισσότερα αν δεν υπάρχει το κράτος το οποίο είτε με το κράτος πρόνοιας είτε με ρυθμίσεις θα μπορεί να δώσει σε όλα τα άτομα την δυνατότητα να εκμεταλλευτούν τις ίσες ευκαιρίες που παρέχει έτσι ώστε να μην υπάρχει εξόντωση και αξαθλίσωση στις μικρές και μικρομεσαίες τάξεις από την ακρίβεια.
Ακόμα, ΜΕ ΤΟΝ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ ΔΕΝ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΝΑ ΑΝΑΠΤΥΧΘΟΥΝ ΣΕ ΑΥΤΗΝ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΓΟΡΑ, γιατί αυτός που έχει περισσότερα μπορεί να τα επενδύσει και να βγάλει κι άλλα τόσα εκμεταλλέοντας πάντα την υπεραξία των εργαζομένων του, αυτός που δεν είχε θα μείνει με τα λίγα που θα του τα τρώνε μια ζωή. και ας μην ρίχνουμε πια την ευθύνη στο άτομο, ότι δεν πλούτισε γιατί δεν ήταν ικανός.
Τώρα αν δεν σας έπεισα και πιστεύετε ακόμη στην ελεύθερη αγορά δείτε πως λειτουργεί με την παγκοσμιοποίηση σε χώρες αναπτυσσόμενες ή υπανάπτυκτες. Ο βιομήχανος μπορεί να εκμεταλλευτεί τους εργάτες δίνοντας τους ψίχουλα και έπειτα σηκώνεται και φεύγει προξενώντας μεγαλύτερη ζημιά στην οικονμία της χώρας απ ότι πριν. Και αν αυτά δεν είναι μια δεύτερη αντίφαση σε σχέση με τον σεβασμό στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και στην ισότητα που διακυρήσσει αι καλά.
Και γιάτι δεν μας λέει το άρθρο τι το χρειάζεται ο νεοφιλελευθερισμός το κράτος. Να νομιμοποιεί μέσα από τη βουλή τη δράση των εφοπλιστών και βιομηχάνων ή για να μαζεύει τους φόρους των πολιτών και αντί επενδύει τα χρήματα σε έργα και στη διαχείρηση των θεσμών(εκπαίδευση, περίθαλψη,ασφάλιση) να τα δίνει επιχειρηματικές επιδοτήσεις σε μεμονομένα άτομα, να γλιτώνει μεγαλοεπιχειρηματίες από τα χρέη και να εξαγοράζει τα ιδιωτικά κανάλια για να συμβάλλουν στην διαιώνιση της κυριαρχίας της κυβέρνησης που ελέγχεται από τους βιομηχάνους; θέλετε ελεύθερη αγορά; αντε οκ αλλά εγώ γιατί να πληρώνω και φόρους.ε; ε;
Kik ,διάβασε παρακάτω αυτό το άρθρο και θα σου λυθούν όλες οι απορίες και οι ενδοιασμοί..
http://koblopoulos.blogspot.com/2009/02/blog-post_11.html
RE ANTHRWPE POU EISAI K MORFWMENOS…EISAI SOVAROS OTAN LES OTI PREPEI H PAIDEIA NA GINEI IDIWTIKH????????????????????????????????????????????????????????
EINAI DUNATON TA LAMOGIA POU MAS KUVERNOUN NA DWSOUN TO AEP POU PAEI STHN PAIDEIA STOUS POLITES????????????????
O SUMVIVASMOS EINAI ENA PROSON POU OPOIOS AGWNISTHS DEN TO EXEI PANTA VGAINEI XAMENOS!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
H IDEOLOGIA TOU FILELEUTHERISMOU EINAI TOSO EFARMOSIMH STH XWRA MAS OSO K AUTH TOU KOMMOUNISMOU H THS ANARXIAS…APO THN APOPSI OTI THA DHMIOURGISEI POLI PERISSOTERA PROVLHMATA APO OTI BELTIWSEIS(K AUTO OFEILETAI SE AUTOUS POU MAS KUVERNOUN).
EINAI SOFO NA AGWNIZESAI GIA KATI KALUTERO K OXI GIA KATI MH EFARMOSIMO SUMFWNA PANTA ME TIS SUNTHIKES POU EPIKRATOUN….
ME SEVASMO
FILELEYTHEROI DEN HTAN AUTOI POU FAGANE OLLA TA ASFALISTIKA TAMEIA STO XRHMATHSTIRIO FILARAKO H STHN AMERIKH STHN KALIFORNIA STHN HLEKTRIKH ETERIA BALANE TOUS ERGAZOMENOUS NA PAROUN METOXES KAI NA BALOUN TA ASFALISTIKA TOUS DIKAIOMATA STO XRHMATHSTIRIO BEBEA TOUS TA FAGANE OLLA KAI TOUS ESWSE TO AMERIKANIKO KRATOS NASE KALLA STHN YGIA SOY
Με άλλα λόγια στον χαριτωμένο -ισμό σας, πατάνε όλα τα λαμόγια για να τα κονομήσουν χοντρά, μοιάζετε με μαρξιστές που αγνοούν τον Στάλιν.