Η εκδίκηση του μεγάλου κράτους
Φεβ 24th, 2010 | Ανδρέας Ανδριανόπουλος| Κατηγορία: Ανδρέας Ανδριανόπουλος |
Email This Post
|
Print This Post
|
Αυτό που συμβαίνει στην Ελλάδα είναι εκπληκτικό. Η χώρα από τον πόλεμο και δώθε κινείται πάνω σε ένα μοντέλο ανάπτυξης στηριγμένο στο μεγάλο κράτος. Αριστερά και Δεξιά ομονοούσαν πάνω στην προβληματική πως μοχλός της οικονομικής πορείας της χώρας θα έπρεπε να είναι η πολιτική και ο δημόσιος τομέας. Οι διαφορές τους επικεντρώνονταν στο μέγεθος του κρατικού παρεμβατισμού. Κι όχι βέβαια σ’ αυτή καθ’ εαυτή την χρησιμότητα της χρησιμοποίησής του. Η Δεξιά πίστευε στην λεγόμενη ιδιωτική πρωτοβουλία. Κάτω πάντα όμως από την αυστηρή καθοδήγηση του κράτους. Και την επίβλεψη της εκάστοτε κυβέρνησης. Με τον έλεγχο της αγοράς τα κόμματα εξασφάλιζαν και τις σχετικές ανταμοιβές σε χρήμα αλλά και σε αναγνώριση (ρουσφέτια κλπ) από μεγάλες και μικρές επιχειρήσεις.
Η Αριστερά, από την πλευρά της, έπαιζε τον ρόλο του πάντα «κακού αστυφύλακα» στην παράσταση λειτουργίας της οικονομίας. Οι προτάσεις της, πάντα εξωπραγματικές, φάνταζαν όμως απειλητικές κι εξασφάλιζαν ένα σημαντικό μέρος αποδοχής από την κοινωνία. Εφ’ όσον και η Δεξιά δεν αρνιόταν τον θεμελιακό κορμό του σκεπτικού της. Η οικονομία λοιπόν αναπτύχθηκε πάνω στην λογική των κυβερνητικών παροχών. Παροχές από την Δεξιά και κραυγές για μεγαλύτερες και περισσότερες παροχές από την Αριστερά. Το σύνολο του πολιτικού σκηνικού ωθούσε τα πράγματα στα άκρα. Παροχές συνεχώς. Κι όταν οι εσωτερικοί πόσοι δεν ήσαν αρκετοί, διεθνής δανεισμός για την ικανοποίηση υπαρκτών η καινούργιων αναγκών.
Τα πρόβλημα ήταν πάντα η αληθινή και η εικονική οικονομική πραγματικότητα. Η χώρα κατανάλωνε το τριπλάσιο περίπου από τον πλούτο που παρήγαγε. Δημιουργούσαμε ανάγκες πολύ παραπάνω από αυτές που μπορούσαμε να ικανοποιήσουμε. Και δανειζόμασταν για να κλείσουμε υποχρεώσεις. Η Αριστερά, εκτός εξουσίας πάντα, πλειοδοτούσε σε κάθε αίτημα για κάλυψη καινούργιων καταναλωτικών αναγκών. Και διαπραγματευόταν με τους ισχυρούς την σιωπή της για ζητήματα που ενέκριναν η προωθούσαν οι εκάστοτε κρατούντες. Εχει λοιπόν και η Αριστερά πολλές ευθύνες για το σημερινό τραγικό οικονομικό αδιέξοδο. Που οικοδομήθηκε πάνω στις αντιλήψεις της. Κι ολοκληρώθηκε κάτω από την πίεσή της. Απόδειξή είναι πως δεν έχει να προτείνει τίποτε συγκεκριμένο για την έξοδο από τα αδιέξοδα. Μόνο ιδέες που οδηγούν στο βάθεμα του τέλματος τολμάει να εκστομίσει.
Το μεγάλο κράτος παίζει στην Ελλάδα τον ρόλο του πατερούλη. Ενός πατέρα όμως που την κρίσιμη ώρα μπορεί και εκδικείται. Με εμμονή και πάθος. Για χρόνια επιτήδιοι, απομυζούσαν το βιός του. Και το ανάγκαζαν να τρέχει για δανεικά. Τώρα ήρθε η ώρα της πληρωμής του λογαριασμού. Οι διεθνείς Τράπεζες και οι αποκαλούμενοι κερδοσκόποι δεν επιθυμούν το κακό μας. Θέλουν απλά τα λεφτά τους. Αν αυτό ενοχλεί κάποιους, ας φρόντιζαν όλα αυτά τα χρόνια να μην δανειζόμασταν.
Ανδρέας Ανδριανόπουλος
για τις αθλητικές δραστηριότητες θα συμφωνήσω. Γιατί όμως pelerin τόση περιφρόνηση προς τα πολιτιστικά? Θα πρέπει, για παράδειγμα, να αφεθούν τα αρχαία μνημεία να καταρρεύσουν? “Πεταμένα λεφτά” τα χρήματα για το πολιτισμό?
υπάρχουν και άλλοι τρόποι να γίνει εjοικονόμηση χρηματων. (off the top of my head) αναφέρω μερικούς:
1. Παύση χρηματοδότησης ιδρυμάτων πρωθυπουργών
2. παύση χρηματοδότησης ΜΚΟ
3. παύση χρηματοδότησης εφημερίδων και καναλιών μέσω κρατικής διαφήμησης
4. εξαναγκασμός των παε και καε που χρωστούν στο κράτος να πληρώσουν.
5. εισαγγελική έρευνα για το κόστος κατασκευής δημοσίων έργων στην Ελλάδα (π.χ. οδικό δίκτυο). Εάν αποδειχτεί αυτό που ακούγεται, οτι δηλαδή το κόστος κατασκευής τους στην Ελλάδα είναι τριπλάσιο από το μέσο όρο στην Ευρώπη, οι γνωστές εταιρείες ΑΚΤΩΡ κλπ, να κληθούν να επιστρέψουν τη διαφορά.
6. να εξαναγκαστούν εκδότες, μεγαλοεκδότες και καναλάρχες να πληρώσουν άμεσα τις ανεξόφλητες ασαλιστικές εισφορές τους.
7. να φορολογηθεί η εκκλησιαστική περιουσία και να πάψει το κράτος να πληρώνει μισθούς και συντάξεις στους παπαδες.
…και για τα πολιτιστικά ειδικότερα, να γίνει κάτι αντίστοιχο με αυτό που γινοταν στην αρχαία αθήνα με τις χορηγίες, τις οποίες αναλάμβαναν υποχρεωτικά οι 300 πλουσιότεροι αθηναίοι… για φανταστείτε το…Κοκκαλής, Βαρδινογιάννης, Κυριακού, Λάτσης κλπ να υποχρεωθούν να αναλαμβάνουν κάθε χρόνο την χορηγία μιας σημαντικής πολιτιστικής δραστηριότητας… σιγά μη γίνει βέβαια….πιο εύκολο είναι να παγώνουμε τις συντάξεις.
να φύγουμε επίσης απο τα καφενεία, τις επιδοτήσεις, το εύκολο χρήμα και τους δογματισμούς και να αντιγράψουμε τους πιό επιτυχημένους από εμάς
athinaie δεν ξέρω τι σου έφταιξαν τα καφενεία…επιπλέον καλό θα ήταν να προσδιορίσεις με ακρίβεια σε ποιους αναφέρεσαι με το “φύγουμε”, “αντιγράψουμε” και “εμάς”. Προφανώς αναφέρεσαι στο κράτος και στις ιδιωτικές επιχειρήσεις γιατί δεν είναι δυνατό να έχεις την απαίτηση από τους δημόσιους υπαλλήλους να “αναπτύξουν ισχυρή βιομηχανία”. Τα “ρέστα” κατά συνέπεια θα πρέπει να τα ζητήσεις από τα 30 χρόνια διακυβέρνησης πασοκ και νδ που δεν μερίμνησαν για την τεχνολογική και βιομηχανική ανάπτυξη στην ελλάδα και δεν πηραν τα απαραίτητα μέτρα προκειμένου να προσελκύσουν επενδύσεις. Και θα πρέπει να τα αναζητήσεις και από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις που όχι μόνο δεν επανεπενδύουν τα όποια κέρδη τους αλλά αντίθετα πολλές κλείνουν για να ξαναανοιξουν σε χώρες ακόμη στυγνότερης εκμετάλευσης των εργαζομένων, απλά και μόνο για να βγάζουν οι ίδιες περισσότερα κέρδη. Σύμφωνα με το άρθρο στο οποίο παραπέμπεις, βασικός λόγος για την ανάπτυξη στην Ταϊβάν είναι αυτά ακριβώς “τα φτηνά εργατικά χέρια”. Πόσο φτηνά είναι όμως? Και πόσο φτηνά θα δεχόσουν να γίνουν τα εργατικά χέρια στην Ελλάδα για να επενδύσουν εδώ οι ξένες επιχειρήσεις?
ΠΑΡΑΚΑΛΩ, ΜΗ συγχέετε το ποδόσφαιρο με τον Αθλητισμό, άστε πιά με τον Πολιτισμό. Θα ΑΠΟΘΑΡΡΥΝΟΥΜΕ με χέρια και με πόδια το ποδόσφαιρο.
Ο κλασσικός αθλητισμός, από την άλλη, είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ προϋπόθεση της ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ του ατόμου, της καλλιέργειας αισθήματος ευγενούς άμιλλας κλπ..
ΣΥΜΦΩΝΩ με όλα τα σημεία στο # 201 σχόλιο
“ΜΗ συγχέετε το ποδόσφαιρο με τον Αθλητισμό, άστε πιά με τον Πολιτισμό….Ο κλασσικός αθλητισμός, από την άλλη, είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ προϋπόθεση της ΨΥΧΟΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ του ατόμου, της καλλιέργειας αισθήματος ευγενούς άμιλλας κλπ.”
σωστό… και για το λόγο αυτό η Πολιτεία θα πρέπει να σταθει αμείλικτη σε θέματα doping. Δυστυχώς η “εθνική υπερηφάνεια” (τρομάρα της) που έχει συνδεθεί με την συγκομιδή μεταλλίων σπρώχνει τους αθλητές, ακόμη και δεκαπεντάχρονα παιδιά σε μικρούς ερασιτεχνικούς συλλόγους της επαρχίας, στη χρηση βοηθητικών σκευασμάτων, ενώ οι επίσημοι φορεις του αθλητισμου κάνουν τα στραβά μάτια σε καραμπινάτες υποθέσεις doping.
Το νόημα του σχολίου μου για τον αθλητισμό και τον πολιτισμό είναι το εξής: Καμμία επιδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό οποιασδήποτε αθλητικής και πολιτιστικής εκδήλωσης, ατόμων ή ομάδων. Υπάρχουν ιδιώτες να πληρώσουν χορηγίες. Αν δεν υπάρχουν, tough luck. Οι επιδοτήσεις δεν προσφέρουν τίποτα στην πολιτιστική και αθλητική διαπαιδαγώγηση των νέων, ούτε στην ευχαρίστηση της απόλαυσης ενός έργου τέχνης, ενός αθλητικού γεγονότος ή της ατομικής άθλησης.
Υπάρχουν εκατοντάδες επιχορηγούμενα θέατρα πχ, και η θεατρική παιδία των ελλήνων είναι μικρή.
Και φυσικά δεν μίλησα για τα μουσεία και τους αρχαιολογικούς χώρους. Αυτά είναι άλλη συζήτηση. Αν υπάρχει δηλαδή ενδιαφέρον του ιδιώτη και που μπαίνει το όριο δημόσιου και ιδιωτικού.
@ pelerin
εάν με “πολιτιστικές” εκδηλώσεις αναφέρεσαι σε συναυλίες τύπου νταλάρα και της μουσχουρη στο ηρώδειο, θα συμφωνήσω. Εάν όμως για παράδειγμα ο πολιτιστικός σύλλογος Άνω Γαρδικίου έχει διοργανώσει μια πολιτιστική εκδήλωση στην οποία έχει προσκαλέσει π.χ. τον Νανόπουλο ή τον Γεωργουσόπουλο για μία διάλεξη, θα διαφωνησω. Δεν μπορουμε να λέμε tough luck και να απαγορεύουμε στην ουσία τη πρόσβαση σε πολιτιστικές εκδηλώσεις αυτού του τύπου το μεγαλύτερο τμήμα της ελληνικής έπαρχίας. Θα μπορούσε βέβαια να γίνεται έλεγχος των προτεινόμενων εκδηλώσεων και να χρηματοδοτούνται με συγκεκριμένο budget αυτές που πραγματικά αξίζουν, με πλήρη διαφάνεια και απολογισμό..
O κύριος Γεωργουσόπουλος και ο κ. Νανόπουλος να πάνε και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πατρίδα δωρεάν, εξαιρουμένου του reimbursement γιά μεταφορικά και διανυκτέρευση εάν και όταν απαιτούνται.
Η Αθήνα έχει κάπου 70-80 κρατικοδίαιτα θέατρα όπου ανεβάζονται έργα τύπου “Ο θάνατος της Πίτσας-Κίτσας και το κοπρόσκυλο”, “Η μοναξιά της Gina Kouros στο Bradford” and the like. AYTA δεν είναι πολιτισμός, είναι ΕΚΜΑΥΛΙΣΜΟΣ.
Μα “πολιτιστικούς συλλόγους” χρηματοδοτούσε και ο Τατούλης – διάβαζε ρουσφέτια σε χωριάτες του Πλάτανου, του Χάραδρου και όλης της Κυνουρίας. JAMAIS JAMAIS JAMAIS
Γενικώς και επί της αρχής συμφωνώ με pelerin. Eδώ εισάγεται μιά νέα διάσταση ΚΑΙ ο ρόλος της Κοινωνίας των Πολιτών.
alex Μαρτίου 8th, 2010 3:04 μμ :
…και για τα πολιτιστικά ειδικότερα, να γίνει κάτι αντίστοιχο με αυτό που γινοταν στην αρχαία αθήνα με τις χορηγίες, τις οποίες αναλάμβαναν υποχρεωτικά οι 300 πλουσιότεροι αθηναίοι… για φανταστείτε το…Κοκκαλής, Βαρδινογιάννης, Κυριακού, Λάτσης κλπ να υποχρεωθούν να αναλαμβάνουν κάθε χρόνο την χορηγία μιας σημαντικής πολιτιστικής δραστηριότητας… σιγά μη γίνει βέβαια….πιο εύκολο είναι να παγώνουμε τις συντάξεις.
H σωστή και επαγωγική λειτουργία της Κοινωνίας των Πολιτών ΠΡΟΑΠΑΙΤΕΙ ελεύθερη βούληση ΚΑΙ επιλογή. Αλλίμονο.
σιγά μη γίνει βέβαια….πιο εύκολο είναι να παγώνουμε τις συντάξεις.
Πλανάσθε, κύριε, πλάνην οικτράν και μεγάλην. Κρίνετε, ατυχώς, εξ ιδίων τα αλλότρια – από τον χυδαίον λαουτζίκον που παρότι ζάπλουτος ΔΕΝ δίνει μήτε στον άγγελό του νερό ΚΑΙ αντ’ αυτού ΚΛΕΒΕΙ το κράτος με την ενθάρρυνση της Αλέκας, του Αλέκου, της οικογένειας του Μαστροπού και της Συμμορίας των Κουμπάρων της ΝΔ.
A propos, και γιά να ΜΗ βάζετε τα πάντα στο ίδιο τσουβάλι, η διαπρεπής μαμά ανέλαβε περί το 1975 ένα έλασσον ίδρυμα υποτροφιών απόρων Δωδεκανησίων φοιτητών Ελληνικών ΑΕΙ. Το ίδρυμα αυτό έδινε, τότε 5 ετήσιες υποτροφίες σε ισάριθμα παιδιά της Δωδεκανήσου. Με 25 ετών κόπους, πάθος, αισιοδοξία και αφοσίωση αυτής της αγίας γυναίκας, σήμερα η Δωδεκανησιακή Μέλισσα είναι ΜΕΙΖΟΝ ευαγές ίδρυμα της Ελληνικής Επικράτειας που παραχωρεί 55 ετήσιες ΠΛΗΡΕΙΣ υποτροφίες σε ισάριθμους Δωδεκανήσιους φοιτητές.
Στην κηδεία της, στον Αγιο Διονύσιο Αρεοπαγίτη, πέραν φίλων και συγγενών, είχαν προσέλθει περί τα 300 άτομα, οι ευεργετηθέντες, τώρα πιά, γιατροί, δικηγόροι, φαρμακοποιοί, καθηγητές πανεπιστημίου, βουλευτές, you name it, κρατώντας η/ο καθ-εμιά/ένας ένα άσπρο τριαντάφυλλο και έκλαιγαν σαν μωρά παιδιά.
Η Ελλάδα, κύριε, εκτός από Παπαχρήστους, Πορνανδρέου, Αλέκες, Αλέκους, Κρέατα, Αλητοπασόκια και Κουμπάρους, έχει βγάλει ΚΑΙ ΦΙΛΕΥΣΠΛΑΧΝΟΥΣ πολίτες. ΣΑΣ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ ΝΑ ΒΑΖΕΤΕ ΤΟΥΣ ΠΑΝΤΕΣ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΤΣΟΥΒΑΛΙ.
ΚΑΙ να ΜΗ το ξεχνάτε ποτέ.
ΟΧΙ μόνον θα τις παγώσουμε, ΑΛΛΑ θα μειώσουμε τις συντάξεις ΔΙΟΤΙ είναι ανατίστοιχες στις ΕΙΣΦΟΡΕΣ και στο συσσωρευθέν κεφάλαιο εκάστου συνταξιοδοτούμενου.
ΟΤΑΝ στας Αμερικάς, η μέγιστη σύνταξη του ΕΘνικού Συστήματος Ασφάλισης (Social Security Administration) είναι $ 1,800, δηλαδή 1.200 ευρώ, ΔΕΝ μπορεί κάθε τέως sans souliers και τέως sans culotte Ελληνας να ΤΟΛΜΑ να λέει, “δεν μου φθάνουν” – και δεν αναφέρομαι φυσικά στις οριακές συντάξεις των 400-500 ευρώ, ΑΛΛΑ στην πλειοψηφία των συντάξεων της τάξης των 1200 και 1500 και 2000 και 2500 και και και.
“σωστό… και για το λόγο αυτό η Πολιτεία θα πρέπει να σταθει αμείλικτη σε θέματα doping.”
Δεν υπάρχει πρωταθλητισμός χωρίς ντόπινγκ.
Διαφωνῶ ! Ὁ πρωταθλητισμὸς στὴν ὑπερχρέωση ἐπιτυγχάνεται καὶ χωρὶς καατάχρηση οὐσιῶν.
Kala autos o Xasapogianis prepi na ine o pio eksipnos Ellinas ever.
Μεγάλες αλήθειες έχουν ειπωθεί από τον Χασαπογιάννη σε αυτό το blog κύριε.
Ανέφερα το συγκεκριμένο άρθρο για να καταδείξω και την πτυχή της ανάπτυξης που πολλοί ξεχνάμε, καθώς τείνουμε να επικεντρωνόμαστε μονοθεματικά στην μείωση της σπατάλης.
Επίσης, ήθελα να δείξω ότι μια χώρα δεν χρειάζεται να είναι μεγέθους Γερμανίας για να γίνει σε κάποιο τομέα “πρωταθλητής”.
Οι μικροί θαυματοποιοί (Φινλανδία, Σουηδία, Ταιβάν, κλπ.) έχουν σαν κοινό χαρακτηριστικό την προώθηση καινοτομικής τεχνολογίας με την βοήθεια εξαιρετικού επιστημονικού δυναμικού. Αν πιστέψουμε, δέ, το άρθρο, η Ταιβάν είναι ένας εξαγωγικός γίγαντας με μέγεθος “τσέπης”.
Κάτι που αποτελεί μαράζι για την Ελλάδα της ασθενούς ανταγωνιστικότητας.
Στις χώρες αυτές δεν υπάρχουν βέβαια οι εν ελλάδι δογματισμοί. Το πανεπιστήμιο συνδέεται με τις επιχειρήσεις (το ανάθεμα για την ελληνική “αριστερά”). Εδώ όμως ο ακαδημαϊκός τομέας, η ατμομηχανή δηλαδή της δημιουργικότητας, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ορέξεις και τις διαθέσεις της αριστεράς, επόμενο είναι λοιπόν να γνωρίσει την πανθομολογούμενη πρωτοφανή παρακμή.
ΥΓ
Αγαπητοί αριστεροί συνεπιβάτες του ελληνικού Τιτανικού, παρακαλώ πρωτοτυπείστε μην απαντώντας πάλι με ενστάσεις εν είδει φλύαρων, ατέρμονων, αδιέξοδων συζητήσεων-συνεδριάσεων του πάλαι ποτε ΚΚΕ Εσωτερικού ή καλύτερα εν είδει πλάνων από ταινία του your favourite Αγγελόπουλου.
Επειδή αναφέρθηκαν διάφορα:
Πλάνες Περί του Πλούτου των Ελλήνων
“Απ’ όσο έχω αντιληφθεί, δυο είναι τα στοιχεία τα οποία κατά κόρον και εκ του προχείρου χρησιμοποιεί ο έλληνας για να αποτιμήσει την ευμάρεια των συμπατριωτών του:
1) τον αριθμό των πολυτελών αυτοκινήτων που νομίζει ότι κυκλοφορούν και
2) την πληρότητα των καταλυμάτων σε δημοφιλείς χειμερινούς τουριστικούς προορισμούς.
Μετρώντας λοιπόν τα Cayenne στους δρόμους και τις διανυκτερεύσεις στην Αράχοβα το χειμώνα και στη Μύκονο το καλοκαίρι, θεωρεί ότι έχει πιάσει το σφυγμό της χώρας καλύτερα από όλα τα επιστημονικά επιτελεία και το Υπουργείο Οικονομικών μαζί…”
σχόλιο 209
δεν διαφωνώ…δεν μίλησα για διαλέξεις επί πληρωμή. μίλησα για εκδηλώσεις που αξίζουν, για budget, για διαφάνεια και για απολογισμό. Τέλος, η αντιμετώπιση φαινομένων τύπου Τατούλη δεν μπορεί να είναι η απαγόρευση όλων των πολιτιστικών εκδηλώσεων, ακόμη και αυτών που αξίζουν…
σχόλιο 211
…και η σωστή και δίκαιη λειτουργία του κράτους ΠΡΟΑΠΑΙΤΕΙ ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα, το οποίο δεν υπάρχει. “Σωθήκαμε”, εάν περιμένουμε την “ελεύθερη βούληση ΚΑΙ επιλογή” των πλουσίων να κάνουνε το σωστό. Επομένως, πρέπει να τους επιβληθεί.
σχόλιο 212
μίλησα για τον γενικό κανόνα και σε καμία περίπτωση δεν ήθελα να καταφερθώ κατά ανθρώπων όπως η “διαπρεπής μαμά”. Και φυσικά, ούτε τους έβαλα όλους στο ίδιο καζάνι. Από την άλλη όμως, επειδή μίλάτε για “ελεύθερη βούληση, επιλογή και φιλεύσπναχνους πολίτες”, πόσο κοστολογείται το ανεκτίμητης αξίας φιλέτο 200 στρεμματων στο φαληρικό δέλτα που παραχώρησε η κυβέρνηση Καραμανλή στον Νιαρχο για να κάνει τη “φιλευσπλαχία”του? Τα χρήματα που θα χάσει το κράτος απο την παραχώρηση αυτής της γης είναι πολύ περισσότερα απ’ όσα θα ξόδευε το ίδιο για να κατασκευάσει την όπερα και την βιβλιοθήκη με δικά του έξοδα. Τέτοια φιλευσπλαχνία να τη χε@&!
Having said that,
“The highest-at-risk-of-poverty rates in 2008 were found in Latvia (28%), Romania (23%), Bulgaria (21%) …Greece (20%)
http://epp.eurostat.ec.europa.eu/cache/ITY_PUBLIC/3-18012010-AP/EN/3-18012010-AP-EN.PDF
και
“At the other extreme, the countries where the poverty rate is highest are Portugal and Greece, in which 21-22% of the population have income below the poverty line. ….Ιn Portugal, which had the highest level of poverty in 1996, more than half (12% of the population) were affected by persistent poverty, while in Greece, the figure was only slightly less (10% of the population).
http://ec.europa.eu/regional_policy/sources/docoffic/official/reports/p122_en.htm
αυτά όσον αφορά στον προσφιλή σας “ζάμπλουτο λαουτζίκο”.
όχι Athinaie, δεν τη ξεχνάμε τη πτυχή της ανάπτυξης. Πολύ απλά το πασοκ και η νδ την ξέχασαν εντελώς στα 30 χρόνια που κυβέρνησαν τη χώρα.
Αναφορικά με τα πανεπιστήμια, τις επιχειρήσεις και την έρευνα, ιδού τι υποστηρίζει η αμερικάνικη Committee for Economic Development.
1. CED believes the most productive use of federal basic research funds institutionally is through the nation’s research universities…. A decline in support for research universities would terribly weaken the foundation for the basic research enterprise of the future.
2. CED does not believe that national competitiveness programs have the same strong claim to federal support that basic research does. Although proponents of competitiveness programs often use the same language to make their case-that public subsidies are necessary to correct for insufficient levels of funding by the private sector in key areas (i.e., “market failures”)we find the case far from convincing. Indeed, too often government spending on programs of this type amounts to little more than taxpayer subsidies for favored industries and firms, supporting research that the private sector would have supported on its own or research that is not worthy of public or private funding.10
With few exceptions, we do not think government should be in the business of directly funding what we view to be a function of the private sector-development and commercialization of technologies.
3. Universities should be strongly encouraged to develop, and continually improve, policies and procedures for technology transfer and industry relations, such that the basic educational and research mission for the university is neither diluted nor compromised.
4. The continued strength of basic research in America depends on the ability of faculty members to devote their energies to, and be evaluated by, their quality and contributions as basic researchers and their success in educating new scientists. Commercial successes are secondary to these missions.
5. Finally, private sector funding of university research supported through licensing fees should not be viewed by universities or the federal government as substitutes for federal funding. The objectives and goals of private firms are different from public missions and should not be allowed to define the character of university research in general. Ultimately, the only way to maintain basic research in the university as it has been characterized over the past half-century is through predominantly public funding.
Πελεριν να δεχτω οτι εξ’ολοκληρου οι αθλητικες και πολιτιστικες εκδηλωσεις θα χρηματοδοτουνται απο ιδιωτες.Θεωρειτε πιθανο οτι πολιτιστικες εκδηλωσεις οπως συναυλιες με αγνωστους τραγουδιστες,εκθεσεις ζωγραφικης,θεατρικα εργα ασημων ηθοποιων που θα εχουν ενα χ,ψ επιπεδο ποιοτητας θα χρηματοδοτουνται?Η μηπως οι πολιτιστικες εκδηλωσεις που θα χρηματοδοτουνται θα ειναι η συναυλια μιας γνωστης-βλεπε προβολη απο μεσημεριανες εκπομπες-αοιδου και ενος “ταλεντου”απο καποιο ριαλιτι σοου.Τα ιδια ισχυουν και για τον αθλητισμο.Μια ποδοσφαιρικη ομαδα μεγαλυτερων κατηγοριων θα βρει και τωρα ετσι και αλλιως ιδιωτικη χρηματοδοτηση,μια ομαδα ομως ενος χωριου της Φλωρινας λ.χ που θα τη βρει?Και για τα αθληματα που δεν προβαλλονται τοσο πολυ οπως η ξιφασκια,το πιγκ-πογκ κ.α τι θα ισχυσει?Καταλαβαινετε οτι σε αυτην την περιπτωση ενα μεγαλο μερος της αθλητικης κοινοτητας εν Ελλαδει θα σβησει απο το χαρτη?Και επειδη καποιος εθιξε και το ζητημα του ντοπινγκ ειναι αληθεια οτι αυτο ειναι συμφυτο με τον πρωταθλητισμο,ιδιως οταν αυτος συνοδευεται απο διαφορα προνομια οπως χρηματικες αμοιβες κτλ.Δυστυχως το ντοπινγκ αποδεικνυεται οτι ειναι αποτελεσμα της επαγγελματοποιησης του αθλητισμου.
Υ.Γ Κυριε Χασαπογιαννη ως ανθρωπος που ασχολειται με το αθλημα των δρομων αντοχης προσυπογραφω το σχολιο σας σχετικα με τον κλασικο αθλητισμο.Μην υποτιμαμε ομως και το υπεροχο αθλημα-που η συντριπτικη πλειοψηφια της ομηγυρης μας φανταζομαι λατρευει- οπως και καθε ομαδικο αθλημα ειτε προβαλλεται ειτε οχι!!
Αθηναιε δεν εχω σκοπο να εμπλακω σε μια προσωπικη διαμαχη εντος του ιστολογιου επειδη ομως βλεπω οτι εχεις την “δημοκρατικοτατη”ταση να “βαπτιζεις”καθε εναν που διαφωνει με τα λεγομενα σου αριστερο και επειδη ειμαι ενας απο αυτους που στη συγκεκριμενη συζητηση διαφωνουν μαζι σου να σου γραψω μονο τα εξης
α)Χωρις να θελω να σε σοκαρω δεν αυτοπροσδιοριζομαι αριστερος,εναν χαρακτηρισμο που στο κατω κατω θεωρω ατοπο να χρησιμοποιουμε οπως αντιστοιχα θεωρω ατοπους τους χαρακτηρισμους δεξιος η κεντρωος.
β)Δε ζουσα οταν το ΚΚΕ εσωτερικου υπηρχε συνεπως δεν μπορω να εχω επηρεαστει απο τον πολιτικο του λογο.
γ)Δεν εχω δει ποτε ταινια ολοκληρη του κ.Αγγελοπουλου και δεν εχω ιδεα καν ποιες ειναι οι πολιτικες αποψεις του.
δ)Τελος για να μην περιαυτολογω οι αποψεις μου ειναι καθαρα προσωπικες.
Η απαντηση αυτη αφορα το σχολιο 218.
Tώρα πλέον ΔΕΝ υπάρχουν Δεξιοί και Αριστεροί
ΥΠΑΡΧΟΥΝ
Ελληνες versus Ελλαδίτες
Ορθολογιστές versus Λαϊκιστές/Καιροσκόποι/Παράσιτα
Gentlemen versus Sycophants (στα Αγγλικά, η έννοια της λέξης είναι ” χυδαίος κόλαξ” και όχι συκοφάντης)
Πολίτες του Κόσμου versus Eλλαδίτες Εφοριακοί/Τελωνειακοί/Κλεφτοκοτάδες
ΚΟΙΝΩΝΙΑ των ΠΟΛΙΤΩΝ versus Πορνανδρέου/Αλέκες/Αλέκοι/Kουμπάροι/Κρέατα
Eντιμοι versus Αλητοπασόκια (ο όρος ΔΕΝ αναφέρεται μόνο στους Πασόκους, όπως έχουμε εξηγήσει)
Φιλέλληνες versus Aνθέλληνες
Ξυδάκης (I speak metaphorically) versus Παπαχρήστος
Αισθητική versus Lumpen με ΛΕΦΤΑ
Κομψότης versus Τσοκαρία του Μεγάρου Μουσικής avec Camerata
Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ, λοιπόν, ΚΥΡΙΕΣ και ΚΥΡΙΟΙ θα ΕΙΝΑΙ, ή μάλλον είναι ήδη Μ Ε Τ Ω Π Ι Κ Η
ΑΛΛΑ ΔΕΝ είναι ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΗ…………………. ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗ
@ marios,
Επανέρχομαι στο θέμα, αν και έχει εξαντληθεί, για ένα και μόνο λόγο. Για να φανεί ακόμα περισσότερο το ανορθολογικό της κρατικιστικής λογικής. Μα είναι δυνατόν να συζητάμε σοβαρά αν θα πρέπει να επιδοτούνται με τα ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΛΕΦΤΑ, χωρίς να μας ρωτήσουν οι οποιεσδήποτε αθλητικές και πολιτιστικές δραστηριότητες; Δεν έχετε κάποιους άλλους σκοπούς στους οποίους θα μπορούσατε να ξοδέψετε τα χρήματα σας; Ας πούμε πως πηγαίνουν 200€ από τους φόρους σας σε τέτοιες δραστηριότητες. Δεν μπορείτε να σκεφτείτε κάποιον άλλο τρόπο για να ξοδέψετε αυτά τα χρήματα; Αν δεν σας τα παρακρατούσε το κράτος και σας έμεναν, δεν θα βρίσκατε κάποιον πιό επωφελή για εσάς τρόπο για να τα ξοδέψετε;
Να το θέσω και διαφορετικά. Αν ερχόταν κάποιος κρατικός παράγοντας και σας έλεγε, δώσε μου 200€ για να τα δώσω σε “θεατρικό εργο ασημων ηθοποιων που θα εχουν ενα χ,ψ επιπεδο ποιοτητας” θα τα δίνατε; Κι αν σα περίσσευαν και τα δίνατε, δεν θα ρωτούσατε να μάθετε περισσότερα για το αντικείμενο της επιδότησης σας; Γιατί, ενώ σε αυτή την περίπτωση θα το βασανίζατε το πράγμα, από την άλλη δέχεστε αβασάνιστα να δίνονται χρήματα δικά σας χωρίς να σας ρωτήσουν; Δεν είναι τρελλό;
Καταλάβετε επιτέλους πως με τα δικά σας χρήματα κάνουν τους καλούς οι πολιτικοί στους διάφορους καλλιτέχνες και αθλητές.
Πελεριν ακριβως επειδη το θεμα με τις καλλιτεχνικες και αθλητικες επιδοτησεις ειναι μερος εκεινου που θιγει το κειμενο του κ.Ανδριανοπουλου το θιγω και εγω.Απο την αλλη θα απαντησω στα ερωτηματα που μου θεσατε.Πρωτον θα δεχομουνα ευχαριστως οι φοροι που πληρωνω να χρησιμοποιουνται για τη χρηματοδοτηση μεταξυ αλλων και πολιτιστικων-αθλητικων δραστηριοτητων.Θεωρω οτι οι φοροι ως αναγκαιο κακο θα πρεπει να εμφανιζουν μια ανταποδοτικοτητα σε οσους τους πληρωνουν και μερος της ανταποδοτικοτητας αυτης ειναι και η ψυχαγωγια αλλα κυριως η παρακινηση στη συμμετοχη σε αθλητικες η πολιτιστικες δραστηριοτητες.Αυτα μπορει να ακουγονται θεωρητικα δεν ειναι ομως και θα πρεπει να αναλογιστουμε οτι ζουμε σε μια εποχη οπου οι σειρηνες του καταναλωτισμου ηχουν πιο δυνατα απο ποτε.Τωρα κατα τα αλλα ναι θα πρεπει να δινεται λογος για το που δινονται τα λεφτα.Δεν μπορει λ.χ το Υπουργειο Πολιτισμου να επιδοτει τον Αντωνη Ρεμο ουτε την ποδοσφαιρικη ομαδα του Ολυμπιακου.Πρεπει ομως να χρηματοδοτει την ανεγερση ενος πνευματικου κεντρου σε μια επαρχιακη πολη και τη δημιουργια αθλητικων εγκαταστασεων σε ενα χωριο.Ειναι λαικιστικο να ζηταμε αδιακριτως αυξηση των κονδυλιων για τον πολιτισμο και τον αθλητισμο,το ιδιο επικινδυνο ειναι ομως να προσφευγουμε στη λογικη οτι επειδη παρατηρουνται φαινομενα διαφθορας να κοπουν και εντελως.
Διαβάστε πάλι τα ερωτήματα μου και προσπαθήστε να τα απαντήσετε, γιατί δεν απαντάτε. Γενικόλογες κοινοτοπίες λέτε. Ίσως αυτό να οφείλεται στο ότι είστε νέος ακόμα και δεν πληρώνετε φόρους αν δεν κάνω λάθος.