Τo πρόβλημα με τους μουσουλμάνους στην Ευρώπη
Ιαν 17th, 2010 | Τάκης Μίχας| Κατηγορία: Τάκης Μίχας |
Email This Post
|
Print This Post
|
Βρέθηκα στη Δανία την περασμένη εβδομάδα, όταν έγινε η απόπειρα δολοφονίας του Κουρτ Βέστεργκαρ, ενός από τους σκιτσογράφους των «σκίτσων του Μωάμεθ». Ο επίδοξος δολοφόνος ήταν ένας νεαρός άνεργος Σομαλός μετανάστης στη Δανία, γνωστός στον κοινωνικό του περίγυρο για τη θρησκευτική του ευλάβεια.
Η απόπειρα δολοφονίας ήταν το τελευταίο επεισόδιο σε μια ιστορία που άρχισε το 2005, όταν η δανέζικη ημερήσια “Jullands Posten” αποφάσισε να ζητήσει από ορισμένους σκιτσογράφους να κάνουν μερικά ειρωνικά για το Ισλάμ σκίτσα. Στόχος της εφημερίδας ήταν να αντιπαλέψει το διαφαινόμενο παγκόσμιο κίνδυνο θυσιασμού της ελευθερίας της έκφρασης στο βωμό της προστασίας των θρησκευτικών αντιλήψεων. Η δημοσίευση των σκίτσων είχε ως αποτέλεσμα ένα κύμα οργής στις μουσουλμανικές χώρες, συγκρούσεις και τον εμπρησμό των πρεσβειών της Δανίας και της Νορβηγίας στη Δαμασκό.
«Δυστυχώς, αυτό είναι το τίμημα που θα πρέπει να πληρώνουμε για να διατηρούμε την ελευθερία της έκφρασης», δήλωσε μετά την απόπειρα της δολοφονίας o υπουργός Εξωτερικών της χώρας Περ Στι Μούλερ. Θαρραλέα δήλωση, που ασφαλώς δε θα γινόταν σε πολλά άλλα κράτη. Διότι η τάση, δυστυχώς, που επικρατεί στα περισσότερα δυτικά κράτη είναι να ιεραρχούν υψηλότερα το σεβασμό στα θρησκευτικά συναισθήματα των άλλων απ’ ό,τι την ελευθερία της έκφρασης. Και σε αυτό ακριβώς το σημείο βρίσκεται το μεγαλύτερο πρόβλημα με την ύπαρξη μουσουλμανικών πληθυσμών στη Δυτική Ευρώπη. Ότι, δηλαδή, η ύπαρξή τους ενισχύει την ήδη προωθούμενη από άλλες θρησκείες (χριστιανούς κλπ) προσπάθεια απαγόρευσης της κριτικής και της λοιδωρίας της θρησκείας και των θρησκευτικών συμβόλων.
Άλλωστε, ας μην ξεχνάμε, ότι όταν πρωτοδημοσιεύτηκαν τα σκίτσα του Μωάμεθ δεν ξεσήκωσαν μόνο την οργή των μουσουλμάνων, αλλά και πολλών χριστιανών όπως του Ποντίφικα της Ρώμης, που τα καταδίκασε με τον πιο έντονο τρόπο. Αλλά και στην Ελλάδα, τα περισσότερα από τα σχόλια που δημοσιεύτηκαν επεδείκνυαν «κατανόηση» για τις αντιδράσεις των μουσουλμάνων και τα «πληγωμένα αισθήματά» τους.
Το πραγματικό πρόβλημα, με άλλα λογια, με την ύπαρξη μουσουλμανικών πληθυσμών στην Ευρώπη δεν είναι τόσο ο κίνδυνος της εμφάνισης τρομοκρατικών ομάδων που θα εφαρμόζουν το τζιχάντ εναντίον των Άπιστων. Η συντριπτική πλειοψηφία των μουσουλμάνων στη Δύση είναι φιλήσυχοι άνθρωποι που ακολουθούν τους νόμους της χωρας. Το μεγάλο πρόβλημα είναι ότι η μαζική παρουσία τους στην Ευρώπη θα ενισχύσει ήδη εκείνους που πολεμούν εναντίον της εκκοσμίκευσης, του αθεϊσμού και της κριτικής σκέψης. Θα φθάσουμε –αν δεν είμαστε ήδη- στο σημείο όπου κανείς μπορεί μεν να λοιδωρεί με κάθε άνεση τη Θεωρία της Σχετικότητας ή τη Θεωρία της Εξέλιξης, όμως, δε μπορεί να κάνει το ίδιο για το Κοράνι ή τη Βίβλο.
Αυτή την κατάσταση έρχεται να ενισχύσει ένα πρόσφατο ψήφισμα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών που διακηρύσσει ότι «η δυσφήμηση της θρησκείας» αποτελεί «σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Τριάντα τρία κράτη ψήφισαν υπέρ (κυρίως οι ισλαμικές χώρες) της πρότασης, 11 κατά (κυρίως οι δυτικές χώρες) και 13 χώρες απείχαν από την ψηφοφορία. Στην ομιλία του ο εκπρόσωπος του Καναδά -που ψήφισε εναντίον της απόφασης- είπε:
«Τα άτομα έχουν δικαιώματα, όχι οι θρησκείες. Ο Καναδάς πιστεύει ότι η επέκταση της έννοιας της “δυσφήμησης”, πέρα από το θεμιτό πεδίο εφαρμογής της, υπονομεύει τη βασική ελευθερία της έκφρασης, που περιλαμβάνει την ελευθερία της έκφρασης σε θέματα θρησκευτικού περιεχομένου».
Η απόφαση αυτή προκάλεσε την έντονη αντίδραση περίπου 200 οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ των οποίων υπήρχαν και πολλές φιλελεύθερες θρησκευτικές οργανώσεις. Στην κοινή ανακοίνωσή τους τονίζουν ότι η απόφαση του οργάνου των Ηνωμένων Εθνών, σύμφωνα με την οποία καταδικάζεται η «δυσφήμηση» της θρησκείας, στην ουσία δίνει τη δυνατότητα στα καταπιεστικά καθεστώτα να φιμώσουν και να τρομοκρατήσουν τους προασπιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τους διαφωνούντες με την επίσημη θρησκεία και τις άλλες ανεξάρτητες φωνές. «Η συκοφάντηση της θρησκείας», καταλήγει η δήλωση, «ίσως να προσβάλλει τα άτομα και να πληγώνει τα αισθήματά τους αλλά δεν οδηγεί άμεσα σε παραβίαση των δικαιωμάτων τους».
Όμως, αυτό που επίσης είναι αξιοσημείωτο, είναι το γεγονός ότι την πρόταση για την απαγόρευση της «δυσφήμησης» της θρησκείας την εισήγαγε προς ψήφιση όχι μόνο το ισλαμικό Πακιστάν (εκπροσωπώντας την Οργάνωση των Ισλαμικών Χωρών), αλλά και η «κόκκινη» Βενεζουέλα του Ούγκο Τσάβες! Όπως αναφέραμε και στην αρχή, η κατάργηση της ελευθερίας δεν αποτελεί μονοπώλιο των ισλαμικών κινημάτων.
Τάκης Μίχας
————————————————————–
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στο newstime στις 14/1/2010
Παραθέτω κι εδώ κάποιες επισημάνσεις μου στο newstime.gr για το άρθρο:
Tις καθολικές αντιδράσεις στον ισλαμικό κόσμο τις προκάλεσε όχι η δημοσίευση – ας το προσέξουμε αυτό – αλλά η άρνηση του τότε ροβεσπιερίσκου πρωθυπουργού της Δανίας Α. Rasmussen να αποδοκιμάσει την γενόμενη προσβολή προς τον ισλαμικό κόσμο από την δημοσίευση των σκίτσων που απεικονίζουν τον Προφήτη Μωάμεθ.
Ο A. Rasmussen δεν ήταν στο κάτω της γραφής ούτε Voltaire, ούτε Diderot, ούτε D’Alembert, ώστε να επιδεικνύει τέτοια περιφρόνηση προς τις μάζες των προσβεβλημένων μουσουλμάνων. Εκείνοι μπορούσαν να εξισώνουν το «λαό» με τον «όχλο» και να λένε ότι ο «όχλος θα παραμείνει πάντα όχλος» επειδή ήταν θρησκευόμενος και ως εκ τούτου ανεπίδεκτος μαθήσεως, καθώς και να αναφωνούν ότι «ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι θα διαφωτίσουμε υποδηματοποιούς και υπηρέτες.
Όσο για τον εκπρόσωπο του Καναδά, αν κάποιος του έθιγε τις σεξουαλικές του προτιμήσεις θα απαντούσε άραγε με τον ίδιο με τον ίδιο βλακώδη τρόπο, ότι δηλαδή «Τα άτομα έχουν δικαιώματα, όχι οι σεξουαλικές προτιμήσεις»;
Ορθότατα το ψήφισμα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών, διακηρύσσει ότι «η δυσφήμηση της θρησκείας» αποτελεί «σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Που καθίσταται μάλιστα και άκρως επικίνδυνη στην σημερινή εποχή της πληροφορίας ιδίως όταν προέρχεται από φορείς δημόσιας εξουσίας, που παραβιάζουν έτσι την αρχή της θρησκευτικής ανοχής του Locke.
Όσο βέβαια είναι ανεπίτρεπτη και καταδικαστέα η προσβολή της θρησκείας, ιδίως από δημόσιους φορείς εξουσίας, άλλο τόσο είναι ανεπίτρεπτη και καταδικαστέα οποιαδήποτε ποινικοποίηση της προσβολής της θρησκείας από ιδιώτες. Αν όμως η προσβολή της θρησκείας γίνεται από φορείς δημόσιας εξουσίας, τότε είναι επιτρεπτή όχι μόνο η ποινικοποίηση απλώς της προσβολής, αλλά η κρεμάλα. Σε περίπτωση παραβίασης του “καταπιστεύματος” από φορέα δημόσιας εξουσίας, όπως έγραφε ο Locke στη “Δευτερη Πραγματεία Περί Κυβερνήσεως”, δεν απομένει παρά η προσφυγή στον ουρανό”, δηλαδή η επανάσταση και η ….κρεμάλα των φορέων δημόσιας εξουσίας.
Δείτε:
http://bourchas.blogspot.com/2006/03/blog-post_114218282639402437.html
http://bourchas.blogspot.com/2006/03/rasmussen.html
To αναμφισβήτητο όνειρο κάθε Δικτατορίσκου :
– η δυσφήμηση της “θρησκείας» αποτελεί «σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας”,
– η δυσφήμηση των “σεξουαλικών προτιμήσεων” αποτελεί «σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας”
– η δυσφήμηση των “πολιτικών πεποιθήσεων” αποτελεί «σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας
Με δυό λόγια : ΣΚΑΣΕ ΚΑΙ ΔΟΥΛΕΥΕ……………….”ΕΓΩ” ξέρω………………
Μπορώ να ρωτήσω εγώ γιατί δημοσιεύονται για πολλοστή φορά τα σκίτσα του Μωάμεθ από πάνω; Τι νοήμα έχει η πρόκληση κι απέναντι σε ποιον; Αν πίστευε ο Μίχας ότι το site το διαβάζουν φανατικοί μουσουλμάνοι δεν θα τα έβαζε έτσι κι αλλιώς, γιατί θα κινδύνευε ο κώλος του. Έτσι, τώρα, τον μόνο που μπορεί να προσβάλλει είναι τον μετριοπαθή μουσουλμάνο που διαβάζει το site και τον προσβάλλει γιατί του έχει κάνει κάτι; Για να δείξει μαγκιά; Άμα μας έλεγαν ότι η παιδική πορνογραφία είναι κακή και ήθελε ο Μίχας να την υπερασπιστεί ή απλά να πάει κόντρα, θα μας φλόμωνε στην τσόντα εδώ μέσα; Πόσων χρονών είστε; Πέντε;
Παρακαλώ ονόματα ουσιαστικά και ρήματα που έχουν σχέση με το γαστρεντερικό σύστημα να αποφεύγονται. Είναι καθαρά θέμα αισθητικής. Γνωρίζω ότι ο Nievskii είναι ευγενής άνθρωπος, αλλά υποφέρω. Θα μπορούσατε να μιλήσετε για τα οπίσθια ή το derriere του ανθρωπίνου σώματος. Ολίγη κομψότης δεν βλάπτει.
@ Γιώργος Μπούρχας
Όσο βέβαια είναι ανεπίτρεπτη και καταδικαστέα η προσβολή της θρησκείας, ιδίως από δημόσιους φορείς εξουσίας, άλλο τόσο είναι ανεπίτρεπτη και καταδικαστέα οποιαδήποτε ποινικοποίηση της προσβολής της θρησκείας από ιδιώτες
Eξαίρετος!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ἀπὸ καθαρῶς θρησκευτικῆς ἀπόψεως, ἡ βλασφημία εἶναι ἁμάρτημα μόνον ὅταν ἐκφέρεται άπὸ πιστὸ καὶ δὴ τῆς αὑτῆς πίστεως. Συνεπῶς, ὅποιος κηρύσσει ἑαυτὸν ἄθεο ἢ ἀλλόθρησκο, εἶναι ἀδύνατον νὰ βλασφημήσει. Ὁμοίως, ὅποιος ἐνοχλεῖται ἢ προσβάλλεται ἀπὸ τὶς ἐκφράσεις άθέου, οἱ ὁποῖες, ἐκφερόμενες άπὸ πιστὸ, θὰ ἐθεωροῦντο βλασφημίες, δὲν μπορεῖ νὰ θεωρηθεῖ πιστός. Συμπέρασμα : Οὶ προτάσεις τῶν ἰσλαμικῶν χωρῶν εἶναι ἀντι-ισλαμικές καὶ ἀντι-θρησκευτικές. Πιθανώτατ γίνονται γιὰ νὰ στηριχθοῦν πολιτικῶς τά καθεστῶτα τους, τὰ ὁποῖα καμμία ἄλλη νομιμοποίηση δὲν μποροῦν νὰ βροῦν.
@ Τάκης Μίχας
Βλέπω κύριε Μίχα στο κείμενο ότι χρησιμοποιείτε εναλλακτικώς τις λέξεις “δυσφήμηση” και “συκοφαντία”. Η διαφορά τους είναι σημαντική ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΑ, ΝΟΜΙΚΑ και ΗΘΙΚΑ.
Συκοφαντία είναι η ΔΙΑΔΟΣΗ ΨΕΥΔΟΥΣ, συνήθως με κακή προαίρεση (διαθεση δυσφήμησης).
Δυσφήμηση είναι η διάδοση ψεύδους ή αλήθειας που στοχεύει την δημιουργία κακής φήμης περί άτομον.
Παραδείγματα:
1) Εάν διαδώσω ότι, “Ο Ανδρέας Παπανδρέου ήταν κλέπτης” τον συκοφαντώ (και πολύ περισσότερο τον δυσφημίζω) μετά θάνατον, διότι τύραννος και αισχρός δημαγωγός μπορεί να ήταν, αλλά κλέπτης όχι.
2) Εάν ο συνάδελφός μου γιατρός ΧΥΖ έχει πράγματι και αποδεδειγμένα σύζυγον, amour και paramour, και για λόγους επαγγελματικής του αποδόμησης αρχίσω να διαδίδω την πληροφορία αυτή, ΔΕΝ τον συκοφαντώ (αφού λέω την αλήθεια) αλλά τον δυσφημίζω ΕΣΚΕΜΜΕΝΑ, δλδ αποσκοπώ στην ΄πρόκληση βλάβης σ’ αυτόν με απώτερο σκοπό προσωπικό μου όφελος – άρα διαπράττω αξιόποινη πράξη.
3)Εάν αρχίσω να λέω από δω κι’ από κει, “Το 2007, η κυρία Φωτεινή (Φώφη) Γεννηματά, εν γνώσει της, αποπειράθηκε να παραβιάσει το Σύνταγμα των Ελλήνων ΚΑΙ να εξαπατήσει τον Αρειον Πάγον”, την δυσφημίζω μεν, αλλά ΔΕΝ την συκοφαντώ αφού λέω την αλήθεια.
Στην περίπτωση (1) διαπράττω ΚΑΙ Ηθικόν ΚΑΙ Ποινικόν παράπτωμα.
Στην περίπτωση (2), επίσης, διαπράττω Ηθικόν ΚΑΙ Ποινικόν παράπτωμα, διότι παρότι ΜΗ συκοφαντική, η πληροφορία ότι ο γιατρός ΧΥΖ διατηρεί σύζυγον, amour και paramour, ΔΕΝ άπτεται του Δημοσίου Συμφέροντος ΚΑΙ, προφανώς, μοναδικόν σκοπόν έχει την επαγγελματική του εξόντωση προς έμμεσο προσωπικό μου όφελος
Στην περίπτωση (3), δλδ της αξιόποινης πολιτικής πράξης ενός δημοσίου προσώπου, αν και δεν έχουμε συκοφαντία, έχουμε δυσφήμηση, ΑΛΛΑ όχι εκ του πονηρού. Απεναντίας, αφού η πληροφορία ΑΠΤΕΤΑΙ ΑΜΕΣΩΣ και ΚΟΜΒΙΚΩΣ του Δημοσίου Συμφέροντος, η διάδοση είναι ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ του ΠΟΛΙΤΗ!
Τώρα, στην περίπτωση του ΚΟΡΑΝΙΟΥ, διαδίδονται από αδαείς πολλές αρλούμπες και ασύστολα ψεύδη που συνδέονται συνήθως με τους φανατικούς αγράμματους, μισαλλόδοξους βρωμοπόδαρους με τα τραπεζομάντηλα στο κεφάλι μουσουλμάνους και τους συχνά απαίσους θρησκευτικούς τους εκπροσώπους. Αυτό είναι εξ ίσου αισχρόν με το να διαστρεβλώνω το Μήνυμα του Ιησού Χριστού, ως απορρέει από τα scripta, επειδή οι παπάδες είναι εν πολλοίς εκπρόσωποι του διαβόλου. Αλλίμονο!!!!
Ομολογώ ότι τα σχεδιάκια, καρικατούρες κλπ του Μωάμεθ, Κορανίου κοκ ΔΕΝ με βρίσκουν σύμφωνο!!!!
Στα υπόλοιπα με κάλυψε απόλυτα ο κύριος Μπούρχας
erratum
διαπράττω ΚΑΙ Ηθικόν ΚΑΙ Ποινικόν παράπτωμα.
->
διαπράττω ΚΑΙ Ηθικόν ΚΑΙ Ποινικόν αδίκημα.
Προς άρση παρεξήγησης, προσωπικά, νοιώθω πολύ αμήχανα με τους μουσουλμάνους στην Ευρώπη ή στις ΗΠΑ. ΚΑΙ παρότι αναγνωρίζω το δικαίωμά τους να θρησκεύονται ΚΑΙ να λατρεύουν (αυτό δα έλειπε), με ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΕΙ ή απόλυτα κριτική και αυστηρή τους στάση απέναντι στον ΔΥΤΙΚΟ τρόπο ζωής. Το γεγονός και μόνο ότι αρκετοί φοιτητές και ειδικευόμενοί μου, στο πρόσφατο και απώτερο παρελθόν, μου ΑΝΟΙΓΑΝ αυτοβούλως ΚΑΙ προκλητικά συζήτηση για την ΑΝΗΘΙΚΟΤΗΤΑ της ΔΥΣΗΣ μου φέρνει κρύο ιδρώτα.
Importantly, ουδέποτε λησμονώ πως, όταν τους υπενθύμιζα ότι τα πάντα είναι θέμα ερμηνείας – πχ ότι εμείς στην Δύση θεωρούμε την διγαμία, πολυγαμία κλπ ΚΟΛΑΣΙΜΗ πράξη, ΕΞΟΡΓΙΖΟΝΤΑΝ!!!!!
Τέλος, ΟΥΔΕΜΙΑ χωρεί αμφιβολία ότι ένας στους τέσσαρες μουσουλμάνους είναι ΚΤΗΝΟΣ και μάλιστα φανατικό, άρα επικίνδυνο, κτήνος. ΑΡΑ, καλό είναι αυτοί και μεις να ζούμε χωριστά!
Το ποσοστό των φανατικών ΔΕΝ το γνωρίζω επακριβώς. Στην δική μου εμπειρία είναι περίπου 20-25% και ΔΕΝ συνδέεται με έλλειψη μόρφωσης – όλοι αυτοί από τηςν προσωπική μου εμπειρία ήσαν γιατροί!
Μπα δεν ηξερα να ζητησουμε και συγγνωμη απο τον καθε παρανοικο τουρμπανοφορο επειδη του θιξαμε το μικρο βιβλιαρακι του και τον Μωαμεθ.
Μήπως ο Κος Μίχας όταν έγραφε τα “Πατριωτικά» ατοπήματα” πρό ημερών έπρεπε να έχει στο μυαλό του αυτά που γράφε騔στο πρόβλημα με τους μουσουλμάνους στην ευρώπη”?
Η ελευθερία του λόγου είναι αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα που κατακτήθηκε μετά από αγώνες και θυσίες αιώνων.
Δεν υπάρχει ελευθερία του λόγου αν κάποιος δεν μπορεί (ορθώς ή εσφαλμένως) να κρίνει, να κατακρίνει ή να διακωμωδεί θρησκείες, κόματα, πολιτικές, νοοτροπίες, λαούς, φυλές, σεξουαλικότητες….
Ο κύριος Στειακάκης έχει απόλυτο δίκιο. Ευτυχώς στην αρχαία Ελλάδα ήταν κάπως πιο ανεκτικοί στη σάτιρα των θειών αλλιώς ο Αριστοφάνης (και άλλοι) θα είχε πρόβλημα. Η “δυσφημηση της θρησκείας” κύριε Μπούρχα δεν αποτελεί «σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας». Αυτό που αποτελεί «σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας» αλλά και της δημοκρατίας είναι αυτή ακριβώς η απαγόρευση της σάτιρας και της διακωμώδησης της θρησκείας. Υπενθυμίζω εδώ τη χυδαία στάση του παπαδαριού απέναντι στον Καζαντζάκη. Εξίσου επικίνδυνα για τη δημοκρατία θεωρώ τα στρατεύματα των politically correct πολιτικών και άλλων, που με μεγάλη ευκολία απαγορεύουν από το κάπνισμα, και τη σάτιρα της θρησκείας, ως και αυτή ακόμη την αντίθετη άποψη, όσο απαράδεκτη και να είναι. Τέλος, δεν γνωρίζω κύριε Μπούρχα να έχει εξεδώσει ψήφισμα το Συμβούλιο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ κατά της απαγόρευσης βιβλίων, που ακόμη και σήμερα εφαρμόζεται σε πάρα πολλές χώρες, ακόμη και στην Αμερική.
“…In an e-mail message from the American Association for the Advancement of Science I learned that the aim of this conference is to have a constructive dialogue between science and religion. I am all in favor of a dialogue between science and religion, but not a constructive dialogue. One of the great achievements of science has been, if not to make it impossible for intelligent people to be religious, then at least to make it possible for them not to be religious. We should not retreat from this accomplishment.”
Steven Weinberg (physicist)
Μεγάλη πατάτα ὁ κύριος Weinberg. Δηλαδὴ ὁ Θουκυδίδης ἦταν θρῆσκος ; Ἢ μήπως δὲν ἦταν νοήμων ; Ἢ τὴν πρόοδο τῶν θετικῶν ἐπιστημῶν τὴν χρονολογεῖ ὁ κύριος Weinberg ἀπὸ τὸν 5ο αἰώνα μ.Χ. ;
ο θουκυδίδης δεν ήταν θρήσκος και ήταν ιδιαιτέρως νοήμων. Τη πρόοδο των θετικών επιστημών ο κύριος Weinberg τη χρονολογεί απο τον 6ο αιώνα π.Χ. με την εμφάνιση των προσωκρατικών. Και αυτό που λέει, με το οποιο συμφωνώ, είναι ότι δεν είναι δυνατό να υπάρξει εποικοδομητικόςδιάλογος μεταξύ επιστήμης και θρησκείας (για προφανείς λόγους) και ότι το γεγονός ότι νοήμονες άνθρωποι είναι δυνατό σήμερα να μην είναι θρήσκοι το οφείλουμε εν πολλοίς σε αυτήν ακριβώς την ανάπτυξη των επιστημών τα τελευταια 2500 χρόνια. Για να το πω διαφορετικά η επιστημονική πρόοδος συμβάλλει στην αντιμετώπιση του ζυγού της αποβλάκωσης που επιβάλλει η θρησκεία.
Ο κ. Μπούρχας έκανε ΜΙΑ ΚΟΜΒΙΚΗ αντιδιαστολή ανάμεσα στην ΕΠΙΣΗΜΗ ΚΡΑΤΙΚΗ/ΔΗΜΟΣΙΑ συμπεριφορά ΚΑΙ στο (αναφαίρετο) δικαίωμα του ΙΔΙΩΤΙΚΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ να σχολιάζει, κρίνει, κατακρίνει έστω και άδικα θρησκείες, δογματα, credos – τα πάντα. Συγχρόνως, όμως, λέει ότι ένα κράτος ΟΦΕΙΛΕΙ (στις επίσημες “εμγανίσεις” του) να σέβεται ΟΛΑ αυτά που ο πολίτης μπορεί να σχολιάζει ΟΤΑΝ και ΟΠΩΣ θέλει.
Αυτό λέει ο άνθρωπος ΚΑΙ έχει δίκαιο.
Please pay attention to the nuances!
Aν δεν κατανοούμε τις nuances και subtleties να σταματήσουμε και να μιλάμε
Γράφετε, γράφετε………………………………..
The whole matter is plain and simple.
Science is FASLIFIABLE
Religious credo is NOT FALSIFIABLE
Therefore, they are methodologically incompatibleor in conflict with each other.
erratum
faslifiable -> falsifiable
νοήμονες άνθρωποι είναι δυνατό σήμερα να μην είναι θρήσκοι το οφείλουμε εν πολλοίς σε αυτήν ακριβώς την ανάπτυξη των επιστημών τα τελευταια 2500 χρόνια.
KAI το αντίστροφο ισχύει. Υπάρχουν νοήμονες άνθρωποι που πιστεύουν, πχ, στον Μαρξισμό ΚΑΙ είναι επιστήμονες.
κύριε Χασαπογιάννη
τις nuances και subtleties τις κατανοούμε. Απλά δεν θεωρώ ότι υπήρξε “γενόμενη προσβολή προς τον ισλαμικό κόσμο από την δημοσίευση των σκίτσων που απεικονίζουν τον Προφήτη Μωάμεθ” από δημόσιους φορείς εξουσίας. Ο πρωθυπουργός της Δανίας απλά έπραξε το αυτονόητο. Γιατί δηλαδή θα έπρεπε να αποδοκιμάσει τα συγκεκριμένα σκίτσα; Φανταστείτε προς στιγμη το εξής σενάριο: εμφανίζεται στην Ελλάδα ένας νέος Καζαντζάκης και το βιβλίο που γράφει εξοργίζει τις “μάζες των προσβεβλημένων” χριστιανών, οι οποίοι κατεβαίνουν στο Σύνταγμα και ωρύονται, ζητώντας τη κεφαλή του συγγραφέα επί πίνακι. Τι θα έπρεπε να κάνουν ο πρωθυπουργος της χώρας, ο υπουργός πολιτισμού και ο υπουργός παιδείας; να αποδοκιμάσει το συγγραφέα, να απαγορεύσει το βιβλίο ή να ζητήσει συγνώμη για τη “γενόμενη προσβολή”; Αν είναι δυνατόν!
συμφωνώ με τα σχόλια 17 και 19 αν και αντί για “στον Μαρξισμό” θα ΄’εβαζα “στην Θρησκεία”
…και γι αυτο εξάλλου (σχόλιο 17) δεν μπορεί να υπάρξει constructive dialogue between science and religion
να παρατηρήσω τέλος ότι τέτοιου είδους ψηφίσματα του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών για τη «δυσφήμηση της θρησκείας» και τη «σοβαρή προσβολή της ανθρώπινης αξιοπρέπειας» είναι ιδιαιτέρως επικίνδυνα. Με την ίδια λογική ένας άθεος θα μπορούσε να υποστηρίξει ότι η απαγόρευση της δυσφήμησης της θρησκείας (και ποιος ορίζει αλήθεια τι αποτελεί δυσφήμηση της θρησκείας?) αποτελεί προσβολή της δικής του ανθρώπινης αξιοπρέπειας. Μήπως γι αυτό θα πρέπει να υπάρξει ένα άλλο ψήφισμα του ΟΗΕ; Το βασικό και αναφαίρετο ανθρώπινο δικαίωμα, του οποιου η καταπάτηση προσβάλλει βάναυσα την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, είναι η ελευθερία του λόγου, Period.
Ως υπεύθυνος κυβερνήτης θα έλεγα
1) Ο κ. Καζαντζάκης έχει δικαίωμα ως ΙΔΙΩΤΗΣ να γράφει όσα γράφει
2) Εξ ίσου, σεις έχετε δικαίωμα να διαφωνείτε και να διαμαρτύρεσθε καθ’ οιονδήποτε ΕΙΡΗΝΙΚΟΝ τρόπον κρίνετε
3) Η ΠΟΛΙΤΕΙΑ σέβεται το ΠΙΣΤΕΥΩ σας και ΔΕΝ υιοθετεί τις θέσεις του κ. Καζαντζάκη
4) Η πολιτεία έχει υποχρέωση να ΠΕΡΙΦΡΟΥΡΕΙ την ΦΥΣΙΚΗ ακεραιότητα παντός πολίτη, άρα ΚΑΙ του κ. Καζαντζάκη ΚΑΙ το δικαίωμα ΠΑΝΤΟΣ ΠΟΛΙΤΗ, άρα ΚΑι του κ. Καζαντζάκη, να κρίνει, κατακρίνει και ομιλεί επί παντός επιστητού.
Νομίζω ότι η αντιμετώπιση του θέματος από τον πρωθυπουργό της Δανίας ήταν υφολογικά ΕΜΠΡΗΣΤΙΚΗ. – αν και δεν γνωρίζω αν επιθυμούσε να ακουσθεί/φανεί εριστικός.
@Κώστας Α. Χασαπογιάννης
[Ως υπεύθυνος κυβερνήτης θα έλεγα…..]
Πρώτα, όμως, θα έπρεπε κ. Χασαπογιάννη, να αλλάξετε τα σχετικά ανελεύθερα άρθρα του ελληνικού Ποινικού Κώδικα.
Αρθρο 141.
Οποιος με πρόθεσή του και με οποιεσδήποτε ενέργειες εκθέτει
το ελληνικό κράτος ή σύμμαχό του ή κατοίκους τους σε κίνδυνο
αντιποίνων ή εκθέσει σε κίνδυνο διατάραξης τις φιλικές σχέσεις του
ελληνικού κράτους ή συμμάχου του με ξένο κράτος, τιμωρείται με
φυλάκιση τριών μηνών μέχρι τριών ετών. Αν τα αντίποινα επήλθαν
πραγματικά εξαιτίας των ενεργειών του, τιμωρείται με φυλάκιση
τουλάχιστον τριών ετών.
Αρθρο 142
Οποιος από αμέλεια έγινε υπαίτιος κάποιας από τις πράξεις των
άρθρων 139 – 141 τιμωρείται, στις περιπτώσεις των άρθρων 139 και 140,
με φυλάκιση μέχρι τριών ετών και στις περιπτώσεις του άρθρου 141 με
φυλάκιση μέχρι ενός έτους.
ΕΒΔΟΜΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ
Επιβουλή της θρησκευτικής ειρήνης
Κακόβουλη βλασφημία
Αρθρο 198.
1. Με φυλάκιση μέχρι δύο ετών τιμωρείται όποιος δημόσια και
κακόβουλα βρίζει με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό.
2. Οποιος, εκτός από την περίπτωση της παρ. 1, εκδηλώνει
δημόσια με βλασφημία έλλειψη σεβασμού προς τα θεία, τιμωρείται με
φυλάκιση μέχρι τριών μηνών.
Καθύβριση θρησκευμάτων
Αρθρο 199.
Οποιος δημόσια και κακόβουλα καθυβρίζει με οποιονδήποτε τρόπο
την Ανατολική Ορθόδοξη Εκκλησία του Χριστού ή άλλη θρησκεία ανεκτή
στην Ελλάδα τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
Διατάραξη θρησκευτικών συναθροίσεων
Αρθρο 200.
1. Οποιος κακόβουλα προσπαθεί να εμποδίσει ή με πρόθεση
διαταράσσει μιαν ανεκτή κατά το πολίτευμα θρησκευτική συνάθροιση για
λατρεία ή τελετή, τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι δύο ετών.
2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος μέσα σε εκκλησία ή σε
τόπο ορισμένο για θρησκευτική συνάθροιση ανεκτή κατά το πολίτευμα,
ενεργεί υβριστικά ανάρμοστες πράξεις.
συμφωνώ με τις θέσεις σας εκτός του σημείου (3), στο οποιο θα συμπλήρωνα ότι “Δεν υιοθετεί αλλά και ΔΕΝ τις κατακρίνει”. Θα πρέπει δηλαδή να καταστεί σαφές ότι άλλο πράγμα ο σεβασμός των θρησκευτικών πιστεύω από τη Πολιτεία και άλλο η πανικόβλητη υιοθέτηση και σύμπλευση από μέρους της με τις όποιες απαιτήσεις και κραυγές της οποιασδήποτε θρησκευτικής ομάδας. Αναφορικά με τις δηλώσεις του πρωθυπουργού της Δανίας, αυτό που έγινε ήταν το εξής: πρέσβεις από μουσουλμανικές χώρες απαίτησαν να τον δουν για το θέμα και η κυβέρνηση της Δανίας τους απάντησε με επιστολή στην οποιία αναφερόταν “”The freedom of expression has a wide scope and the Danish government has no means of influencing the press. However, Danish legislation prohibits acts or expressions of blasphemous or discriminatory nature. The offended party may bring such acts or expressions to court, and it is for the courts to decide in individual cases.”
Η συγκεκριμένη απάντηση με καλύπτει πλήρως και, όπως και να το κάνουμε, το να αρνηθεί ένας πρωθυπουργός να δει πρέσβεις δεν είναι και τόσο μεγάλο παράπτωμα.
Μετά τα σοβαρά επεισόδια που ακολούθησαν σε πολλές μουσουλμανικές χώρες, ο Rassmunsen είπε μεταξύ άλλων τα εξής:
“Well, three of our embassies have been attacked, in Syria and Lebanon, and in Iran,” said Danish Prime Minister Anders Fogh Rasmussen. He told the CNN program Late Edition that his government has warned Danish citizens against travel to certain countries and evacuated embassies in Indonesia, Iran, and Syria.
“I would like to stress that we have done so for security reasons,” he said. “We have not cut the diplomatic relations, because my country believes in building bridges, not burning them.”
Αυτό, ενδεχομένως, θα μπορούσε να θεωρηθεί εριστικό, σημειώνω όμως ότι η δηλωση αυτή έγινε μετά τις επιθέσεις στις πρεσβείες της Δανίας και υπό το κράτος οργής που προφανώς τον διακατείχε βλέποντας τους χιλιάδες αφιονισμένους να καίνε τις πρεσβείες.
When asked if the Danish government should have done anything differently, Rasmussen said no.
“I would like to remind you that the cartoons were published in a free and independent newspaper,” he said. “And, of course, neither the Danish government nor the Danish people can be held responsible for what is published in an independent newspaper. I would also like to remind you that the newspaper has apologized to the Muslim world for offense caused by the drawings.”
Τι άλλο να πει ο άνθρωπος??? Έχει άδικο?
The Danish leader said he thinks his country is being made the scapegoat for other Muslim difficulties.
“In one way or another, Denmark has become a symbol of frustration for problems which go well beyond the original cause, so we are very much focused on that,” said Prime Minister Rasmussen.
He added that some of the countries that are being blamed for inflaming anger over the cartoons have their own reasons for doing so.
“It is clear to me that certain countries take advantage of this situation to distract attention from their own problems with the international community, including Syria and Iran,” he said.
εάν υπήρξαν άλλες του δηλώσεις, πραγματικά εμπρηστικές και προσβλητικές, δεν το γνωρίζω, αλλά αμφιβάλλω…
[I would also like to remind you that the newspaper has apologized to the Muslim world for offense caused by the drawings.»]
Την ίδια ώρα αυτός ο ηλίθιος ροβεσπιερίσκος της επιβολής του ορθού λόγου, που έβλεπε να διαταράσσονται οι σχέσεις της χώρας του με ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο και να καίγονται οι πρεσβείες της, δεν ένιωσε την ανάγκη, να αποδοκιμάσει απλώς και μόνον την προβοκατόρικη και αισχρή συμπεριφορά της δανέζικης φυλλάδας, αποδεικνύοντας, ότι η κυβέρνηση του και η χώρα του σέβεται και την ελευθερία του λόγου αλλά και την θρησκευτική συνείδηση του ισλαμικού κόσμου.
Kύριε Μπούρχα
Βρίσκω ανελεύθερα τα περισσότερα άρθρα του Ποινικού Κώδικα που αναφέρετε. Θα συμφωνούσα, όμως, με το 200, δλδ ΟΥΔΕΙΣ έχει δικαίωμα να διαταράξει την λατρεία μου και άλλων ατόμων, εάν και όταν , ΧΩΡΙΣ να ενοχλούμε κανένα, και σε κλειστό χώρο δοξάζουμε τον Μαρξ ή τον Μωάμεθ ή τον Χριστό. Αυτό, βέβαια, ΔΕΝ απαιτεί ιδιαίτερο Νόμο, μόνο ίσως λόγω του γεγονότος ότι ο τόπος λατρείας, αν και κλειστός είναι δημόσιος, οπότε απαιτείται ειδική διάταξη.
@ alex
It is clear to me that certain countries take advantage of this situation to distract attention from their own problems with the international community, including Syria and Iran,»
KAI αυτό εμπεριέχει innuendos, πολιτικής φύσεως αυτή τον φορά.
.
26.alex Ιανουαρίου 19th, 2010 2:44 μμ :
συμφωνώ με τις θέσεις σας εκτός του σημείου (3), στο οποιο θα συμπλήρωνα ότι «Δεν υιοθετεί αλλά και ΔΕΝ τις κατακρίνει».
Συντάσσομαι απολύτως!
Ἀφοῦ μιλᾶμε γιὰ 2500 χρόνια ἐπιστημονικῆς προόδου, τότε τὸ ψήφισμα τῶν Ἡνωμένων Ἐθνῶν πρέπει νὰ τὸ δοῦμε ὡς ἠπία ὀπισθοδρόμηση. Ἀλλά, τέτοιες ὀπισθοδρομήσεις (καὶ πολύ σκληρότερες ὅπως ἡ Ἱερὰ Ἐξέταση) εἶναι, ἐπίσης, ἀναπόσπαστο μέρος τῆς ἱστορίας τῶν τελευταίων 2500 ἐτῶν. Ὁπότε ἡ δήλωση Weinberg, οὔτως μεθερμηνευομένη, μᾶλλον ὑπέρ τῶν σκοταδιστῶν άποβαίνει. Ἀφοῦ, λένε οἱ σκοταδιστὲς, πιστεύετε ὅτι ἡ έπιστημονική σας πρόοδος εἶναι ἀρκετὰ ρωμαλέα, ἄφῆστε μας νὰ περάσουμε ἕνα σχετικῶς ἀνώδυνο ψήφισμα γιὰ νὰ μὴν μᾶς λυντσάρει ὁ λαός μας, τὸν ὀποῖο κρατᾶμε στὴν ἐξαθλίωση.
Νὰ σημειώσουμε ὅτι πολλοὶ νοήμονες ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι έργάζονται σὲ ἔρευνες μὲ στρατιωτικὸ ἐνδιαφέρον, δὲν ἔχουν έγγυημένη τὴν έλευθερία έκφράσεώς τους άκόμη καὶ σήμερα.
@Κώστας Α. Χασαπογιάννης
[26.alex Ιανουαρίου 19th, 2010 2:44 μμ :
συμφωνώ με τις θέσεις σας εκτός του σημείου (3), στο οποιο θα συμπλήρωνα ότι «Δεν υιοθετεί αλλά και ΔΕΝ τις κατακρίνει».
Συντάσσομαι απολύτως!]
Διαφωνώ! Η περίπτωση του Καζαντζάκη ή του πίνακα του Τιερί ντε Κορντιέ ή των σατανικών στίχων δεν έχει καμιά απολύτως σχέση με την αισχρή και προβοκατόρικη συμπεριφορά της δανέζικης φυλλάδας.
Κανένας ηγέτης κράτους στις πάνω περιπτώσεις δεν επιτρέπεται στο πλαίσιο της άσκησης των καθηκόντων του, να αξιολογεί (θετικά ή πολύ περισσότερο αρνητικά) το έργο πνευματικών δημουργών.
Η συμπεριφορά, όμως, της δανέζικης φυλλάδας ήταν μεθοδευμένη και συνομολογημένη από την ίδια, ότι αποσκοπούσε μόνο στην προσβολή του Ισλάμ και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο.
Γι αυτό και επιβάλλονταν κατά τρόπο αυτονόητο για μένα η αποδοκιμασία της εκ μέρους του τότε ροβεσπιερίσκου πρωθυπουργού της Δανίας Α. Rasmussen.
Μπουρχα 3 μετρα και 62 σταθμα. Να μας λειπει ο λιμπεραλισμος της Βονιτσας
Ο Weinberg είναι άθεος και στο συγκεκριμένο απόσπασμα καταφέρεται κατά της θρησκείας και της θρησκευτικότητας, τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο. Tον ερμηνεύουμε εντελώς διαφορετικά….προσωπικά δεν βλέπω τίποτα σκοταδιστικό….θα βοηθούσε ίσως να διαβάσετε ολόκληρη την ομιλία του, στην οποία συζητά εάν “the universe shows signs of having been designed”. Εάν σας ενδιαφέρει κάντε αναζήτηση στο google το “A Designer Universe?”
Τέλος, με τις κατοχυρώσεις ευρεσιτεχνίας δεν χρειάζεται να συμμετέχει κάποιος σε έρευνες με στρατιωτικό ενδιαφέρον για να μην έχει εγυημένη την ελευθερία έκφρασής του. Το μεγάλο μέρος της εφαρμοσμένης έρευνας, η παραγωγή προϊόντων, η περίφημη καινοτομία χαρακτηρίζονται από τέτοιου είδους απαγορεύσεις
Θα συμφωνούσα γενικά με τις αρχές του άρθρου, αλλά ενώ υπάρχουν πάμπολλα παραδείγματα βίας (κρατικής και μη) για την «λοιδόρηση» του Κορανίου, θα ήθελα ένα αντίστοιχο παράδειγμα βίας σε αντίδραση “βεβήλωσης” της Βίβλου. (Αντέδρασε κανείς όταν τα καλόπαιδα του Αραφάτ είχαν καταλάβει τον Ναό της γέννησης στην Ιερουσαλήμ και χρησιμοποιούσαν τα αρχαία κείμενα των γραφών ως κωλόχαρτο;)
Είμαι προσωπικά άθεος, αλλά γνωρίζω πως σε όλα μας τα μέσα ενημέρωσης και στις τέχνες μπορεί κανείς να ξεφτιλίζει την πίστη των άλλων όσο χυδαία θέλει – με φωτεινή εξαίρεση το Ισλάμ. Διότι για τις υπόλοιπες θρησκείες μπορεί κανείς να λάβει σκληρές απαντήσεις φραστικές ή γραπτές, στην περίπτωση του Ισλάμ όμως κινδυνεύει η σωματική ακεραιότητα του.
Η ελευθερία του λόγου δεν έχει αξία αν δεν καλύπτει λόγο ο οποίος μπορεί να προσβάλλει.
Και για τον κο Μπούρχα με τον “τότε ροβεσπιερίσκου πρωθυπουργού της Δανίας Α. Rasmussen”.
Μήπως πρόσεξε κανείς σας πέρυσι πως πατώντας στην «ισλαμοφοβεία» (δηλαδή την στήριξη της ελευθερίας του τύπου στη χώρα του) του τέως πρωθυπουργού Rasmussen όταν ήταν υποψήφιος για γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, κατάφεραν οι Νέο Οθωμανιστές της Τουρκίας να επιβάλλουν να έχει ως επιτελείς (στο ΝΑΤΟ) δύο τούρκους αξιωματικούς;
“Η συμπεριφορά, όμως, της δανέζικης φυλλάδας ήταν μεθοδευμένη και συνομολογημένη από την ίδια, ότι αποσκοπούσε μόνο στην προσβολή του Ισλάμ και τίποτε περισσότερο ή λιγότερο.”
δεν ξέρω που το βρήκατε αυτό….
το ιστορικό εν συντομία έχει ως εξής:
On 17 September 2005, the Danish newspaper Politiken ran an article under the headline “Profound anxiety about criticism of Islam». The article in Politiken was the basis of a Ritzau telegram from the day before written by journalist Troels Pedersen. The article by Ritzau discussed the difficulty encountered by the writer Kåre Bluitgen, who was initially unable to find an illustrator prepared to work with Bluitgen on his children’s book Koranen og profeten Muhammeds liv (English: The Qur’an and the life of the Prophet Muhammad ISBN 87-638-0049-7). Three artists declined Bluitgen’s proposal before one agreed to assist anonymously. According to Bluitgen:
One [artist declined], with reference to the murder in Amsterdam of the film director Theo van Gogh, while another [declined, citing the attack on] the lecturer at the Carsten Niebuhr Institute in Copenhagen.
In October 2004, a lecturer at the Niebuhr institute at the University of Copenhagen had been assaulted by five assailants who opposed his reading of the Qur’an to non-Muslims during a lecture.
The refusal of the first three artists to participate was seen as evidence of self-censorship and led to much debate in Denmark, with other examples for similar reasons soon emerging. Comedian Frank Hvam declared that he would (hypothetically) dare to urinate on the Bible on television, but not on the Qur’an.
On 30 September 2005, the daily newspaper Jyllands-Posten (“The Jutland Post”) published an article entitled “Muhammeds ansigt” (“The face of Muhammad”). The article consisted of twelve cartoons (of which only some depicted Muhammad) and an explanatory text, in which Flemming Rose, Jyllands-Posten’s culture editor, commented:
The modern, secular society is rejected by some Muslims. They demand a special position, insisting on special consideration of their own religious feelings. It is incompatible with contemporary democracy and freedom of speech, where one must be ready to put up with insults, mockery and ridicule. It is certainly not always attractive and nice to look at, and it does not mean that religious feelings should be made fun of at any price, but that is of minor importance in the present context. […] we are on our way to a slippery slope where no-one can tell how the self-censorship will end. That is why Morgenavisen Jyllands-Posten has invited members of the Danish editorial cartoonists union to draw Muhammad as they see him. […]
After the invitation from Jyllands-Posten to about forty different artists to give their interpretation of Muhammad, twelve caricaturists chose to respond with a drawing each. Many also commented on the surrounding self-censorship debate. Three of these twelve cartoons were illustrated by Jyllands-Posten’s own staff, including the “bomb in turban” and “niqābs” cartoons.
On 19 February, Rose explained his intent further In the Washington Post:
The cartoonists treated Islam the same way they treat Christianity, Buddhism, Hinduism and other religions. And by treating Muslims in Denmark as equals they made a point: We are integrating you into the Danish tradition of satire because you are part of our society, not strangers. The cartoons are including, rather than excluding, Muslims.
In October 2005, the Danish daily Politiken polled thirty-one of the forty-three members of the Danish cartoonist association. Twenty-three said they would be willing to draw Muhammad. One had doubts, one would not be willing because of fear of possible reprisals and six cartoonists would not be willing because they respected the Muslim ban on depicting Muhammad.
In response to protests from Muslim groups, Jyllands-Posten published two open letters on its website, each of them in a Danish and an Arabic version. The second letter, dated 30 January 2006, had a Danish version, dated 21:31 Danish time, an Arabic version, and an English version dated 21:44:
(…) Serious misunderstandings in respect of some drawings of the Prophet Mohammed have led to much anger (…) Please allow me to correct these misunderstandings. On 30 September last year, Morgenavisen Jyllands-Posten published 12 different cartoonists’ idea of what the Prophet Mohammed might have looked like. (…) In our opinion, the 12 drawings were sober. They were not intended to be offensive, nor were they at variance with Danish law, but they have indisputably offended many Muslims for which we apologize.
On 26 February 2006, the cartoonist Kurt Westergaard who had drawn the “bomb in turban” picture, the most controversial of the twelve, explained:
There are interpretations of it [the drawing] that are incorrect. The general impression among Muslims is that it is about Islam as a whole. It is not. It is about certain fundamentalist aspects, that of course are not shared by everyone. But the fuel for the terrorists’ acts stem from interpretations of Islam. […] if parts of a religion develop in a totalitarian and aggressive direction, then I think you have to protest. We did so under the other ‘isms.
Ἀφοῦ, λοιπόν, ὁ Weinberg εἶναι ἄθεος, πιστεύει πὼς δὲν ὑπάρχει Θεός. Συνεπῶς εἶναι πιστὸς μιᾶς χριστιανικῆς αἰρέσεως ποὺ ὀνομάζεται ἀθεΐα. Διότι μαχητικὸ ἀθεισμὸ τοῦ τύπου αὐτοῦ δὲν συναντᾶ κανεὶς σὲ μὴ χριστιανικοὺς πολιτισμούς.
Τὸ νὰ δικαιολογοῦμε τὸν περιορισμὸ τῆς ἐλευθερίας ἐκφράσεως στοὺς ἐπιστήμονες ποὺ σχεδιάζουν βιολογικὰ ὅπλα, ἐνῶ έπιδιώκουμε νὰ ἐγγυηθοῦμε τὴν ελευθερία αὐτὴ στοὺς γελοιογράφους μοῦ φαίνεται κομμάτι άσυνεπές …
Ποιοι “δικαιολογούμε”??? θα πρέπει να το προσδιορίσετε, γιατί εδώ έχει τεράστια σημασία το ποιος δικαιολογεί τι…ο περιορισμός ελευθερίας εκφράσεως των επιστημόνων που σχεδιάζουν βιολογικά όπλα ή έχουν ασχοληθεί με πυρηνικά προγράμματα επιβάλλεται από τις κυβερνήσεις των κρατών που πραγματοποιούν τέτοιου είδους έρευνα και οι περισσότεροι πολίτες παγκοσμίως όχι απλά δεν τον δικαιολογούν αλλά τον κατακρίνουν. (υπενθυμίζω τη γνωστή υπόθεση Ισραήλ-Vanunu). Υπάρχουν όμως και κάποιες περιπτώσεις που είναι επιβεβλημένος, ιδίως όταν έχει να κάνει με την άμυνα ενός κράτους. Και εδώ δεν συμπεριλαμβάνω την έρευνα για τα βιολογικά και πυρηνικά όπλα γιατι θα θεωρώ επιθετικά (π.χ. υποθετικό σενάριο: έλληνας επιστήμονας, ο οποίος έχει αναπτύξει ειδικό τηλεπικοινωνιακό σύστημα για το στρατό..προφανώς αν βγει στις εφημερίδες και αποκαλύψει την έρευνά του, θέτει σε κίνδυνο τη χώρα και επομένως θα πρέπει να έχει συνέπειες). Όπως είπα και πριν πολλοί επιστήμονες που πραγματοποιούν εφαρμοσμένη έρευνα, από τη φαρμακευτική στην ανάπτυξη νέων υλικών κλπ κλπ κλπ, υποχρεώνονται να υπογράφουν non-disclosure agreements γιατί σε αυτές τις περιπτώσεις άυτό που προκρίνεται είναι το οικονομικό κέρδος των ιδιωτικών ως επί το πλείστον ερευνητικών φορέων στους οποίους εργάζονται. Αυτό όμως έχει αρνητικές συνέπειες για το “γενικό καλό”, αφού σημαντικά ερευνητικά αποτελέσματα αποκαλύπτονται στην υπόλοιπη επιστημονική κοινότητα με μεγάλη καθυστέρηση. Αυτού του είδους ο περιορισμός ελευθερίας έκφρασης είναι για μένα (στην πραγματικότητα για όλους, εκτός βέβαια απο τους CEOs και τους μετόχους των συγκεκριμένων ερευνητικών φορέων, που προσδοκούν στη συσσώρευση κέρδους) εντελώς απαράδεκτος. Εν ολίγοις δεν δικαιολογώ κανένα περιορισμό στην ελευθερία έκφρασης, ούτε των επιστημόνων (με τη παρά πάνω εξαίρεση) ούτε βέβαια και των γελοιογράφων. Επομένως, δεν βλέπω κάποια ασυνέπεια από μέρους μου…
αναφορικά με το θεό και τους άθεους κάνετε το κλασικό λογικό σφάλμα του στυλ “χρειάζεται ακριβώς η ίδια δόση πίστης (faith) για να μη πιστεύεις (not beleive in) σε ένα θεό με αυτή που χρειάζεται για να πιστεύεις (do believe) σε ένα θεό. Αυτό είναι λάθος…. it requires no faith to not believe in something. Υou only require faith to beleive in something that defies the laws of logic, the empirical evidence etc etc. Το “πιστεύω ότι κάτι δεν υπάρχει” είναι εντελώς διαφορετικό από την “απουσία πίστης στην υπαρξή του”.
Και για να αντιγράψω κάποιον άλλον,
“If someone asked you about unicorns, would you say “I believe there are no unicorns”, or would it be more honest to say “I do not believe in unicorns”? These are two different answers. Nobody disbelieves in unicorns purely as a matter of personal faith. If you believe that unicorns do not exist, then may I say that you are a member of the “No unicorns” religion? Is it a matter of faith that unicorns do not exist? Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για το θεό. Γι’ αυτό και η αθεΐα δεν είναι ούτε πιστη, ούτε θρησκεία, ούτε πολυ περισσότερο χριστιανική αίρεση
Περισσότερο ἔχει νὰ κάνει με τὴν ἐλευθερία συνειδήσεως τῶν ἐπιστημόνων αὐτῶν. Θυμηθεῖτε τὶ ἔγινε μὲ τὴν ἀτομικὴ βόμβα τὴν ὁποία ἔφαγαν οἱ Ἰάπωνες, ἐνῶ οἱ δημιουργοί της τὴν ἑτοίμαζαν γιὰ τοὺς Ναζῆδες.
Τώρα ἂν ἡ μαχητικὴ ἀθεΐα εἶναι χριστιανικὴ αἴρεση ἢ ὄχι, δὲν ἔχει νόημα νὰ τὸ ρωτᾶμε στοὺς άθέους. Καὶ ὁ κομμουνισμὸς χριστιανική αἵρεση εἶναι, ἀλλὰ δὲν περιμένει κανεὶς νὰ τὸ παραδεχθοῦν οἱ κομμουνιστές.
Ἀτυχέστατο τὸ «ἐπιχείρημα» τῶν μονοκέρων. Ἂν ὁ μονόκερως ὁρίζονταν ὡς ἀπερινόητος, ἀόρατος, άκατάληπτος κλπ, τότε ἀσφαλέστατα εἶναι θέμα πίστεως τὸ ἂν ὑπάρχει ἢ ὄχι. Πειραματικῶς ὴ διὰ τῶν αἰσθήσεων δὲν μπορεῖς νὰ ἀποδείξεις οὔτε ὅτι ὑπάρχει οὔτε ὅτι δὲν ὑπάρχει.
μόνο λοιπόν τους θρησκους έχει νοημα να ρωτάμε για το εάν η αθεϊα είναι αίρεση ή θρησκεία ή πιστη? Είναι λίγο προπετές, δεν νομίζετε, να μας αφαιρείτε αυτό το δικαίωμα προσδιορισμού???
δεν θα έλεγα ότι είναι ατυχές…. δείχνει το γελοίο του πράγματος όσον αφορά τη πίστη εν γένει….τέλος στη τελευταία σας πρόταση ξεχνάτε το πανίσχυρο όπλο της λογικής και του τι μπορείς να αποδείξεις χρησιμοποιώντας τη λογική. Υπάρχουν πολλά επιχειρήματα (empirical, inductive, deductive κλπ) που μπορούν να αποδείξουν πολλά…
προσδιοριζοντας π.χ. τα βασικά χαρακτηριστικά του θεού ή του μονόκερού σου (ως οφείλεις), μπορείς με τη βοήθεια της λογικής να εντοπίσεις λογικές αντιθέσεις και σφάλματα, σύμφωνα με τα οποία η ύπαρξη του θεού και του μονόκερου με τα χαρακτηριστικά που τους προσέδοσες can be disproved.
Και απο την άλλη … επειδή exeptional claims require exeptional proof, the initial burden of proof lies with the theist and the beleiver and not with the atheist.
[δεν ξέρω που το βρήκατε αυτό….]
Η πλάκα είναι, ότι εκτός του ελληνικού ποινικού κώδικα, απ’ ότι βλέπω, και ο δανικός ποινικός κώδικας έχει παρόμοιες αναχρονιστικές ποινικές διατάξεις κατά της βλασφημίας και της προσβολής της θρησκείας. Η μεγαλύτερη δε ακόμα πλάκα είναι, ότι και η δανικές εισαγγελικές αρχές φαίνεται να έχουν την ίδια εν τοις πράγμασι ανεξαρτησία με τις ελληνικές έναντι της εκτελεστικής εξουσίας, δεδομένου ότι απάντησαν στην σχετική καταγγελία των μουσουλμάνων για την “καραμπινάτη” και οφθαλμοφανή παραβίαση των σχετικών ποινικών διατάξεων με τον ίδιο τρόπο με τον δικό σας: “δεν ξέρω που το βρήκατε αυτό…”.
Επιπλέον γνωρίζω ότι άλλη μια ομοιότητα της Δανίας του Βορρά με εκείνη της “Δανίας του Νότου” είναι ότι αμφότερες στις πρωτεύουσες τους δεν διαθέτουν ούτε ισλαμικό τέμενος, ούτε κοιμητήριο.
Judicial investigation of Jyllands-Posten
On 27 October 2005, a number of Muslim organizations filed a complaint with the Danish police claiming that Jyllands-Posten had committed an offence under section 140 and 266b of the Danish Criminal Code.
Section 140 of the Criminal Code, known as the blasphemy law, prohibits disturbing public order by publicly ridiculing or insulting the dogmas of worship of any lawfully existing religious community in Denmark. Only one case has ever resulted in a sentence, a 1938 case involving an anti-Semitic group. The most recent case was in 1971 when a program director of Danmarks Radio was charged, but found not guilty.
Section 266b criminalises insult, threat or degradation of natural persons, by publicly and with malice attacking their race, color of skin, national or ethnical roots, faith or sexual orientation.
On 6 January 2006, the Regional Public Prosecutor in Viborg discontinued the investigation as he found no basis for concluding that the cartoons constituted a criminal offence. His reason is based on his finding that the article concerns a subject of public interest and, further, on Danish case law which extends editorial freedom to journalists when it comes to a subject of public interest. He stated that, in assessing what constitutes an offence, the right to freedom of speech must be taken into consideration. He stated that the right to freedom of speech must be exercised with the necessary respect for other human rights, including the right to protection against discrimination, insult and degradation, but no apparent violation of the law had occurred. In a new hearing, the Director of Public Prosecutors in Denmark agreed.
@alex
Μὲ τὴν λογικὴ, λοιπόν, γιὰ νὰ άποδείξει κανεὶς κάτι πρέπει προηγουμένως νέ δεχθεῖ κάτι, ἔστω καὶ δοκιμαστικῶς καὶ προσωρινῶς. Ἂν δὲν δεχθοῦμε τίποτε, δὲν μποροῦμε νὰ ἀποδείξουμε τίποτε. Ἐπιπροσθέτως, θὰ πρέπει κανεὶς νὰ δεχθεῖ καὶ τοὺς νόμους τῆς λογικῆς. Πρόκειται για δύο πράξεις πίστεως οἱ ὁποῖες ἀναγκαστικῶς προηγοῦνται πάσης λογικῆς άναλύσεως.
Τώρα, τὰ περί αὐτοπροσδιορισμοῦ, κανένα πρόβλημα νὰ αυτοπροσδιορίζεται κανεὶς καὶ ὡς μονόκερως. Μόνον νὰ μὴν παραπονεῖται ὅταν ταξινομεῖται μὲ τοὺς μονοκέρους. Τὴν ταξινόμηση τὴν κάνει ὁ μελετητὴς γιὰ νὰ βάλει τάξη καὶ σύστημα στὴν μελέτη του, ὂχι γιὰ νὰ βοηθήσει τὴν μία ἢ τὴν ἄλλη ὀμάδα στὸ μάρκετινγκ ποὺ θέλει ἡ ὁμάδα αὐτὴ νὰ κάνει.
Γιὰ νὰ γελάσουμε καὶ λίγο, θυμᾶσθε τὶς κάρτες ποὺ μοιράζουν στὰ σπίτια οἱ ἐργάτες καθαριότητος τοῦ δήμου ; Γράφουν «Μὲ ὁδοκαθαριστὲς δὲν ἔχουμε καμμία σχέση». Προφανῶς γιὰ νὰ μπορέσουν καὶ οἱ ὁδοκαθαριστὲς νὰ βγοῦν στὴν εὔσχημο αὐτὴ ἐπαιτεία. Ἢ τὴν φράση τῶν χημικῶν μηχανικῶν ὅτι δὲν ἔχουν σχέση μὲ τοὺς χημικούς ; Ἐδῶ τίθεται καὶ ζήτημα κλειστοῦ ἐπαγγέλματος, βεβαίως.
@Γεώργιος Ἰακ. Γεωργάνας
όχι ” να δεχτεί” αλλά να το ορίσει. Ως ανθρωπινα δημιουργήματα, τόσο ο θεός όσο και ο μονόκερως έχουν κάποια χαρακτηριστικά, τα οποία είναι διαφορετικά για κάθε θρησκεία, και διαφορετικά για τους ανά το κόσμο fans της ηρωϊκής φαντασίας. Επομένως, επαναλαμβάνω, δεν “δεχόμαστε” τα χαρακτηριστικά αυτά αλλά τα ορίζουμε (π.χ. ότι ο θεός είναι πανταχού παρών και παντοδύναμος κλπ). Επομένως, από τις “δύο πράξεις πίστεως” στις οποίες αναφέρεστε, η πρώτη ουσιαστικά δεν υπάρχει. Εξίσου υπερβολικός είναι νομίζω και ο δεύτερος ισχυρισμός σας ότι η αποδοχή των νόμων της λογικής είναι και αυτή πράξη πίστεως. Δεν έχω το χρόνο να επεκταθώ αλλά πολύ σύντομα θα παρατηρήσω ότι η ευκλείδια γεωμετρία βασιζεται σε 5 (αν θυμάμαι καλά) αξιώματα, τα οποία εξ ορισμού δεν αποδεικνύονται, αλλά των οποιων η αλήθεια είναι προφανής (π.χ. ότι όλες οι ορθές γωνίες είναι ίσες και ότι μεταξύ 2 σημείων ενός επιπέδου διέρχεται μία μόνο ευθεία). Εάν θέλετε αυτό να το ονομάσετε πίστη, καλώς. Άλλο όμως η πιστη στο προφανές (ότι π.χ. όλες οι ορθές γωνίες είναι ίσες) και άλλο η πίστη σε κάποιο παντοδύναμο και πανταχού παρόν ον. Και για να πάω στη φυσική, που επίσης βασίζεται στη λογική και στον ορθολογισμό, οι νόμοι που περιγράφουν τα φυσικά φαινόμενα επιβεβαιώνονται με τη παρατήρηση και το πείραμα. Σε αντίθεση δηλαδή με τη πίστη σε ένα υπέρτατο ον, με τη θρησκεία δηλαδή, επιδέχεται διάψευσης. Αυτή είναι η θεμελιώδης διαφορά των δύο.
Κύριε Γεωργάνα, αμφότεροι έχουμε βρεθεί εκτός θέματος του αρχικού άρθρου! Ήταν όμως μια ενδιαφέρουσα συζήτηση που ελπίζω να την επαναλάβουμε με αφορμή κάποιο άλλο άρθρο.
χαιρετώ
”Ἀφοῦ, λοιπόν, ὁ Weinberg εἶναι ἄθεος, πιστεύει πὼς δὲν ὑπάρχει Θεός. Συνεπῶς εἶναι πιστὸς μιᾶς χριστιανικῆς αἰρέσεως ποὺ ὀνομάζεται ἀθεΐα.”
Αναρωτιέμαι τι άλλο θα διαβάσουμε…
@ Κώστας Α. Χασαπογιάννης σχόλιο 24
Με βρίσκετε απολύτως σύμφωνο.