Ζούμε με δανεικά, σε χρόνο δανεικό
Ιαν 4th, 2010 | Χαρίδημος Τσούκας| Κατηγορία: Χαρίδημος Τσούκας |
Email This Post
|
Print This Post
|
Ο τρόπος με τον οποίο, ως οργανωμένη κοινωνία, αντιμετωπίζουμε χρόνια προβλήματα, ιδιαίτερα εκείνα που έχουν σχετικά σαφή δομή, εγνωσμένα μοτίβα εξέλιξης και παράγουν προβλέψιμα αποτελέσματα, δείχνει τη στάση μας απέναντι στο χρόνο. Κατά πόσον, δηλαδή, θεωρούμε ότι μπορούμε να επηρεάσουμε το μέλλον σύμφωνα με τις αξίες μας ή, αντίθετα, επικεντρώνουμε ευδαιμονιστικά τις προσπάθειές μας στην καιροσκοπική ικανοποίηση τρεχουσών αναγκών.
Η ελλαδική κοινωνία έχει κάνει τις επιλογές της τα τελευταία τριάντα χρόνια. Επιβραβεύοντας ηγέτες και αντιλήψεις που μεταθέτουν χρόνια προβλήματα στο μέλλον, δείχνει να προτιμά την ανερμάτιστη από τη στρατηγική ικανοποίηση κοινωνικών αναγκών. Είμαστε η χώρα της συστημικής αναβλητικότητας. Οι θεσμοί μας, ιδιαίτερα αυτοί της εκτελεστικής εξουσίας, αδυνατούν να ενεργήσουν στρατηγικά. Αρκούνται στη μικροδιαχείριση της αθλιότητας· ο χρονικός ορίζοντας δράσης τους, στην καλύτερη περίπτωση, συν-εξελίσσεται με τον εκλογικό κύκλο. Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του, μέσα από πρακτικές πολωτικής αντιπαράθεσης και χυδαίου λαϊκισμού, αδυνατίζει την όποια ικανότητα της εκάστοτε κυβέρνησης να σχεδιάζει και να δρα με μακροπρόθεσμα κριτήρια.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το ασφαλιστικό. Η διαχρονική εξέλιξη του προβλήματος είναι γνωστή και αποτυπώνεται σε πληθώρα σχετικών μελετών [βλέπε λ. χ. το βιβλίο του Τ. Γιαννίτση, «Το ασφαλιστικό (ως ορφανό της πολιτικής) και μια διέξοδος», εκδ. Πόλις, 2007]. Ξέρουμε τι μας περιμένει. Εκτός από την τεράστια εισφοροδιαφυγή και την κακή οργάνωση του συστήματος, μια σειρά δομικών εξελίξεων, όπως η πληθυσμιακή γήρανση, η αύξηση του προσδόκιμου ζωής και η επιμήκυνση του χρόνου εκπαίδευσης, οδηγούν στη συνεχή μείωση της σχέσης ασφαλισμένων – συνταξιούχων (4:1 το 1970, 2,26:1 το 1995, 1,79:1 το 2005, 1,29 το 2050) και σε διαρκή αύξηση των δημόσιων δαπανών για συντάξεις (ως ποσοστό του ΑΕΠ: 12,6% το 2000, 15,4% το 2020, 23,8% το 2040). Γνωρίζουμε τον κίνδυνο, αλλά, σαν να έχουμε καταληφθεί από συλλογικό λήθαργο, δεν κάνουμε κάτι ρηξικέλευθο να τον αντιμετωπίσουμε. Ξορκίζουμε το μέλλον με ιδεοληπτικές κραυγές. Βλέπουμε το τσουνάμι να έρχεται και κλείνουμε τα παράθυρα!
Πώς παράγεται η συστημική αναβλητικότητα; Οι κυρίαρχες αξίες του πολιτικού μας συστήματος (ψηφοθηρία, καιροσκοπισμός, θεσμική ατροφία, έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς) συγκροτούν ένα διαμορφωτικό της κυβερνητικής πράξης λαϊκιστικό λογοπλαίσιο, το οποίο ακυρώνει τον μακροπρόθεσμο ορθολογικό σχεδιασμό, ακόμη κι εκεί όπου αυτός είναι κατ’ εξοχήν εφικτός (όπως στην περίπτωση του ασφαλιστικού). Ο πρώην υπουργός Εργασίας Τ. Γιαννίτσης, ένας μεταρρυθμιστής σοσιαλδημοκράτης με καλή γνώση του ασφαλιστικού, του οποίου το σχέδιο μεταρρύθμισης αποσύρθηκε το 2001, έπειτα από θορυβώδεις αντιδράσεις του ίδιου του κόμματός του, περιγράφει πώς η ψηφοθηρία, ο καταγωγικός λαϊκισμός του ΠΑΣΟΚ και ο κομματικός καιροσκοπισμός απέτρεψαν την εκσυγχρονιστική κυβέρνηση Σημίτη να προωθήσει περαιτέρω τη σχεδιαζόμενη μεταρρύθμιση.
Γράφει ο κ. Γιαννίτσης (ο. π.):
«(Στο ΠΑΣΟΚ) εκφράστηκε έντονα η άποψη ότι οι προτάσεις για το ασφαλιστικό αποξενώνουν το κόμμα από τη βάση του, ότι ο “εκσυγχρονισμός” και η παρέμβαση στο ασφαλιστικό βρίσκονται σε αντίθεση με το ιδεολογικό (…) οικοδόμημα του ΠΑΣΟΚ, ότι αποτελούν το όχημα μέσω του οποίου η Ν. Δ. θα κερδίσει τις εκλογές (…), ότι αλλοιώνεται η φυσιογνωμία του κόμματος. (…) Στη σκέψη πολλών ήταν φανερό πως κυριαρχούσε η αντίληψη ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έπρεπε να καταπιαστεί με ένα κοινωνικό θέμα από το οποίο προέκυπτε πολιτική ζημία, ότι το πρόβλημα θα αναδεικνυόταν αρκετά χρόνια αργότερα (…)».
Ο λαϊκισμός δεν είναι απλώς κακόγουστη ρητορική: παρέχει λεξιλόγιο, διαμορφώνει νοοτροπίες, παράγει αποτελέσματα. Τα μείζονα προβλήματα θεωρούνται «καυτές πατάτες» που πρέπει να πετιούνται στον επόμενο. Η ειρωνεία είναι ότι το κόμμα που αντιτάχθηκε σφοδρά στο νομοσχέδιο Γιαννίτση το 2001 καλείται να διαχειριστεί το ίδιο πρόβλημα, με πολύ δυσμενέστερους όρους, δέκα χρόνια αργότερα!
Η ανικανότητά μας ως οργανωμένη κοινωνία να δρούμε στρατηγικά –να έχουμε, δηλαδή, όσο πιο σαφή γίνεται γνώση των προτιμήσεών και αξιών μας· να προβλέπουμε, όσο είναι εφικτό, τις μελλοντικές ανάγκες μας· και να σχεδιάζουμε αναλόγως τις απαιτούμενες πολιτικές σε ενεστώτα χρόνο– δίνει προβάδισμα στην ευδαιμονιστική-επιβιωτική αντίληψη της ζωής. Αφού έχουμε παραιτηθεί από τη δυνατότητα να επηρεάσουμε το συλλογικό μας μέλλον, έχουμε καταληφθεί από έναν υλιστικό μηδενισμό: το άγχος τής με κάθε τρόπο άμεσης ικανοποίησης τωρινών αναγκών. Οι συνδικαλιστικές γραφειοκρατίες θέλουν να μεγιστοποιήσουν τα οφέλη των συντεχνιών τους, οι πολιτικάντηδες να επανεκλεγούν, οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες να αρμέξουν το κράτος. Ολοι τα θέλουν όλα, εδώ και τώρα, αδιαφορώντας αν η ικανοποίηση των αιτημάτων τους είναι νόμιμη, δίκαιη και διατηρήσιμη. Η ηθική μας αμβλύνοια είναι τέτοια που δεν θεωρούμε ότι πρέπει να είμαστε αλληλέγγυοι με τις μελλοντικές γενιές – τα παιδιά μας. Το αυθαίρετο εξοχικό έχει προτεραιότητα! Ζούμε με δανεικά, σε χρόνο δανεικό.
Καθηλωμένοι στο ανιστορικό παρόν, δίχως αίσθηση προοπτικής, κάθε κοινωνική ομάδα προσπαθεί να αρπάξει ό, τι μπορεί. Η φράση-κλισέ πολλών ραδιοφωνικών παρουσιαστών «να περνάτε καλά» συμπυκνώνει το σύγχρονο ελλαδικό ήθος. Θέλουμε να περνάμε, με κάθε τρόπο, καλά! Η ουσία της «μαγκιάς», άλλωστε, είναι η λαθρεπιβασία: να πληρώνουν άλλοι το λογαριασμό. Οι λιμενεργάτες του Πειραιά μπορούν να δώσουν σχετικά μαθήματα σε κάθε ενδιαφερόμενο. Συμπεριφερόμαστε ως εάν το μέλλον να μη μας αφορά. Και γιατί να μας αφορά; Μακροχρόνια θα είμαστε όλοι νεκροί!
Χαρίδημος Τσούκας
———————————————————————————
Σημειώσεις:
Δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή στις 3/1/2010
Τον φοροφυγά φίλο σου τον κάρφωσες στην εφορία ή ακόμα;
http://e-rooster.gr/12/2009/2016#14
Πολύ μακρύ άρθρο που συνοψίζεται στο εξής:
Ο Ελλαδίτης ουδέποτε διδαχθηκε ότι ο ΜΗ αναπτυξιακός ΔΑΝΕΙΣΜΟΣ είναι ΒΡΑΧΥΠΡΟΘΕΣΜΩΣ ΦΙΛΟΛΑΪΚΟΣ και ΜΑΚΡΟΠΡΟΘΕΣΜΩΣ ΑΝΤΙΛΑΪΚΟΣ.
Τώρα ο υιός του ΜΑΣΤΡΟΠΟΥ λέγει στον Λαό, “Λεφτά υπάρχουν”
ΟΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΥΣΤ παληοκάθαρμα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1
δε μπορω να κρυψω τη δυσφορια μου για το κειμενο. Οσο κι αν συμφωνω με τα γραφομενα δεν ειναι παρα ενα ακομα κειμενο καταστροφολογιας σαν αυτα που διαβαζουμε στα blogs τα τελευταια 2-3 χρονια. Μια μιζερια που υστερα απο την τηλεοραση περνα και στην οθονη του διαδικτυου.
Δεν εθελοτυφλουμε ομως ηρθε η ωρα να συνεργαστουμε με την κυβερνηση οπως αυτη μας το ζητησε, ηρθε η ωρα να γραψουμε για λυσεις, για νεες προτασεις κι οχι για να σχολιασουμε το κακο παρελθον :[
yannidakis.spaces.live.com
H οικονομική πολιτική του Πασόκ (αποδείξεις κλπ.) θα μπορούσε να είναι βιβλίο του Ανδρουλάκη: μλ εις το τετράγωνο.
Ενας προλαλήσας έχει απόλυτο δίκαιο.
ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ να σταματησουμε τις αναλύσεις της κατάστασης ΚΑΙ των αιτίων της. Εχει καταντήσει passέ και declassέ.
Δεδομένων των διαστάσεων δε της κρίσης της πατρίδας, υποχρεούμεθα να ΠΡΟΤΕΙΝΟΥΜΕ ΛΥΣΕΙΣ και όποιος δεν έχει κάτι να πει να σιωπά.
Προτείνω κατάργηση δημόσιας Παιδείας και Υγείας, απόλυση των 3/4 των δημοσίων υπαλλήλων, κατάργηση κατώτατου μισθού, κατάργηση απαγόρευσης της εργασίας ανηλίκων άνω των 14 ετών, κατάργηση αδειών για έναρξη/λειτουργία επιχειρήσεων, απέλαση όλων των μεταναστών που εισήλθαν παράνομα στη χώρα, προσφορά 20000 ευρώ σε κάθε οικογένεια νομίμων μεταναστών για να φύγουν οριστικά απ’ την Ελλάδα, δημιουργία καθαρά κεφαλαιοποιητικού συνταξιοδοτικού συστήματος.
Αλλη μιά Διακήρυξη Μιζέριας.
– Με κάθε συμπάθεια προς στον αρθρογράφο, τίποτα καινούργιο δεν γράφει, απλώς στριφογυρίζει το μαχαίρι στην πληγή.
– Δεν περιμένω βέβαια απο έναν δημοσιογράφο να προτείνει λύσεις – αυτό είναι δουλειά (εχεφρόνων) Πολιτικών……….
ΣΗΜΕΙΩΣΙΣ:
– Ακόμη και τι παράδειγμα που αναφέρει είναι άστοχο, δηλαδή,
Το αυθαίρετο εξοχικό, που κτίσθηκε με την ανοχή (στραβά μάτια/απειλές/φακελλάκι) και αμέλεια (αναβολή σχεδίων πόλεως/ανυπαρξία κτηματολογίου) του Κράτους, στα παιδιά του θα καταλήξει – και μάλιστα με μειωμένους φόρους !
– Οι περισσότεροι γονείς, ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ, φροντίζουν για τα παιδιά τους, δηλαδή, τις επόμενες γενιές,
επομένως, κάπου στην εκλογή των Αντιπροσώπων , δηλαδή των ανθρώπων που γίνονται παράδειγμα, γίνεται το λάθος και προβάλλονται και εκλέγονται οι “φελλοί”.
Σοφόν είναι να ΜΗΝ επαναλαμβάνουμε τα ΙΔΙΑ λάθη………..
Και, απο εδώ, αρχίζει η συζήτησις…………………………………….
ΔΕΝ νοείται Ασφαλιστικό Σύστημα χωρίς ένα Εθνικο Πυλώνα Σύνταξης Επιβίωσης για τον απλούστατο λόγο ότι γύρω στα 60, όταν αρχίζει και κάμπτεται η φυσική ισχύς και εμφανίζονται προβλήματα υγείας, πολλοί άνθρωποι που δεν θάχουν προνοήσει ή για μύριους άλλους λόγους, θα περιέρχονται στις ευθύνες του Προνοιακό Τομέα του Κράτους με συνεπαγόμενο δυσβάστατκτο κόστος.
ΑΛΛΑ και πρακτικά είναι ΜΗ πραγματοποιήσιμο: ΔΕΝ είναι δυνατή η μετάβαση από ΑΠΟΛΥΤΟ κρατισμό σε ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ασφαλιστικών δικλείδων. Αυτό, πρώτον, ΟΥΔΕΙΣ θα δεχθεί. Δεύτερον, ενόσω ειδικά σε ουδεμιά χώρα της Ευρώπης ή της Αμερικής ισχύει, θα αναδείξει τους Φιλελεύθερους ως μιά ομάδα εκκεντρικών (at best) που ζουν στο κόσμο τους αποξενωμένοι από την κοινωνική δυναμική. ΑΛΛΑ το χειρότερο, θα τροφοδοτήσει την ΑΡΝΗΤΙΚΗ και ΔΙΑΣΤΡΕΒΛΩΜΕΝΗ κρατούσα ΑΝΤΙΛΗΨΗ για τον Φιλελευθερισμό που έχει καλλιεργήσει στην Ελλάδα η Πορνανδρέου και Μαστροποί Limited Incorporated .
ΑΥΤΟ που είναι πραγματιποιήσιμον είναι το Hassapoyannesque ΤΡΙΦΑΣΙΚΟ που έχω διατυπώσει έδώ και δυό χρόνια αλλού:
1) ΕΝΙΑΙΟ ΕΘΝΙΚΟ ΑΝΑΔΙΑΝΕΜΗΤΙΚΟ ΆΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ που εξασφαλίζει ΣΥΝΤΑΞΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ (450-500 ευρώ με σημερινά δεδομένα)
2) ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΤΙΚΟ, ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΑΝΤΑΠΟΔΟΤΙΚΟ με ΑΤΟΜΙΚΗ ΜΕΡΙΔΑ και διαρκή πρόσβαση μέσω διαδικτύου από τον ασφαλισμένο – στο κεφαλαιοποιητικό συμμετέχει υποχρεωτικώς ο εργοδότης μέχρι 6% επί του μισθού, εφόσον συμμετέχει ο εργαζόμενος μέχρι 7% (δλδ 1:1 στα πρώτα 5% και 0.5:1 στα υπόλοιπα 2). Ο εργαζόμενος θα έχει δικαίωμα να συνεισφέρει και άλλα 6% δλδ μέχρι αθροιστικής από πλευράς του συμμετοχής ανερχόμενης στο 13% (όπερ προστιθέμενης της κατά 6% συνεισφοράς του εργοδότου, θα ανέρχεται ΔΥΝΗΤΙΚΩΣ συνολικά σε 19%). Το ΣΥΣΣΩΡΕΥΟΜΕΝΟ ποσό δεν μπορεί να εισπραχθεί πριν το 60ό έτος (εκτός μετά πληρωμή 10% προστίμου). Με την αποχώρηση του εργαζομένου ή όποτε επιθυμεί μετα τα 60, μπορεί να κάνει Ο,ΤΙ θέλει με το ποσόν. Δηλαδή, είτε να πληρώσει φόρο επ αυτού και να, πέστε, αγοράσει ένα σπίτι ή να ΜΗ πληρώσει φόρους και να το ΕΤΗΣΙΟΠΟΙΗΣΕΙ (annuitization), δίκην δια βίου συντάξεως.
3) ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟΠΟΙΗΤΙΚΟ με δικαίωμα εισφοράς από πλευράς εργαζόμενου ή έχοντος εισοδήματα πολίτη μέχρι 2,500 ευρώ ετησίως σε σύστημα κεφαλαιοποίησης, όπου το όλον ποσόν ΕΚΠΙΠΤΕΙ φορολόγησης.
Εχει τεράστιες λεπτομέρειες αυτό το σύστημα τις οποίες έχω μελετήσει σε βάθος και εύρος. Είναι δίκαιο και προάγει την αποταμίευση γι αυτούς που το επιθυμούν. Το σπουδαιότερον, ΜΟΝΟ ένα 6% περίπου του μισθού του εργαζομένου πηγαίνει στο αναδιανεμητικό σύστημα.
Γι αυτό και ΜΟΝΟ πιστεύω πως θα το δεχθούν οι Ελληνες με μεγάλη ανακούφιση εκτός, εννοείται, από την Πορνανδρέου και Μαστροποί Limited Inc την ΑΔΕΔΥ και την παρασιτικήν κόπρον του Αυγείου.
@ spyridon44
O αρθρογραφος του κειμενου δεν ειναι δημοσιογραφος ,αλλα καθηγητης πολλων καλων πανεπιστημιων ,εις ημεδαπην και αλλοδαπην. Στο αρθρο της 27th December 2009, με τον τιτλο “Αυτοκαταστροφικη μανια” περιγραφει καθηγητη ιατρικης Ελληνικου πανεπιστημιου ,παγκοσμιου ακτινοβολιας με πληθος διεθνων βραβειων ,διακρισεων και ερευνητικου εργου (ολα αυτα στην Ελλαδα!) και στις 29th December2009 στο blog του, σε αρθρο “Ανθρωποι και ανθρωπακια” συμφωνει με τον Παπαχελα, στον χαρακτηρισμο των καθηγητων των Ελληνικων πανεπιστημιων σε” ανθρωπακια.”.
To παραπάνω σχολιό μου απαντά στην/ον tiramolas
Kαι μιά προσθήκη. Το θέμα της Ασφάλισης Υγείας (όπως και εάν αυτή θα διαμορφωθεί vis-a-vis third party και παρόχους ΠΡΕΠΕΙ να ΔΙΑΧΩΡΙΣΘΕΙ σαφέστατα από το ΣΥΝΤΑΞΙΟΔΟΤΙΚΟ σύστημα.
‘Ολα καλά και σωστά αυτά που περιγράφετε κ. Τσούκα για την διαχρονική εξέλιξη των πολιτικών πραγμάτων στην χώρα μας, αλλά θεωρία και δεν αντέχω άλλο ν’ακούω και να διαβάζω ότι:
“Η ανικανότητά μας ως οργανωμένη κοινωνία να δρούμε στρατηγικά –να έχουμε, δηλαδή,
όσο πιο σαφή γίνεται γνώση των προτιμήσεών και αξιών μας· να προβλέπουμε, όσο είναι
εφικτό, τις μελλοντικές ανάγκες μας· και να σχεδιάζουμε αναλόγως τις απαιτούμενες
πολιτικές σε ενεστώτα χρόνο– δίνει προβάδισμα στην ευδαιμονιστική-επιβιωτική αντίληψη
της ζωής”.
Πείτε μου, σας παρακαλώ, τι θα πει “οργανωμένη κοινωνία”; Ποιος θα κάνει “όσο πιο σαφή γίνεται τη γνώση των προτιμήσεων και αξιών μας”; Ποιος και γιατί “δίνει προβάδισμα στην ευδαιμονιστική-επιβιωτική αντίληψη της ζωής”;
Θα σας απαντήσω εγώ. Αυτό το καθήκον εξ ορισμού ανήκει στην ηγετική των κοινωνιών τάξη, που είναι οι έχοντες και κατέχοντες την γνώση και το ήθος, ένας εκ των οποίων είσαστε κι’ εσείς. Όταν αυτοί απέχουν τότε την διαδικασία αυτή την αναλαμβάνουν οι ανάξιοι και οι ανήθικοι, αυτοί ακριβώς που κόπτονται δήθεν υπέρ την αξιοκρατίας, διαφάνειας και πάταξης της διαφθοράς, που όμως είναι αυτοί που την δημιούργησαν και την συντηρούν.
Αποδέχεται, λοιπόν, η ηγετική τάξη την έννοια του “πολιτικού κόστους” και η κοινωνία ακολουθεί.
Αποδέχεται η ηγετική τάξη την έννοια του “πολιτικού ψεύδους” (λεφτά υπάρχουν) και η κοινωνία συμμορφώνεται αναλόγως.
Αποδέχεται η ηγετική τάξη το “είπαμε να κάνει ένα δωράκι στον εαυτό του…κλπ” και η κοινωνία το καθιερώνει ως “συνήθη” πρακτική, φακελάκι, λάδωμα κλπ.
Αποδέχεται η ηγετική τάξη το “Τσοβόλα δώστα όλα” και η κοινωνία απαιτεί το δικό της μερίδιο, υπάρχει δεν υπάρχει, και να το δημόσιο χρέος στα 300 δισ. και τα σημερινά επακόλουθα.
Γνωρίζετε κ. Τούτσια ότι οι κοινωνίες δεν διαφθείρονται ούτε σε ένα ούτε σε δύο χρόνια και ούτε από ένα ή δύο άτομα. Χρειάζεται και χρόνος και προσπάθεια πολλών ατόμων, τουλάστον 300ων και πάνω, στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και οι “βοηθοί” τους.
Βγείτε λοιπό εσείς, οι έχοντες και κατέχοντες, (όχι με την “εκσυγρονιστική” έννοια του όρου) κι’εμείς ακολουθούμε, διαφορετικά απλώς θα…αρθρογραφούμε. Ευχαριστώ.
ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ στο κείμενό μου: Γνωρίζεται κ. Τσούκα….και όχι κ.Τούτσια. Συγνώμη.
Aυτό που καταλογίζει ο κ. Δρακάτος είναι μόνο μερικώς ορθό.
Λέει δηλαδή σχολιαστής ότι ενώ θα μπορούσαν οι άξιοι και ικανοί να ασχοληθούν με την Πολτική και να ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΟΥΝ ως υπερτερούντες (usurpation), έχουμε χρόνια διακυβέρνηση από φυτά λόγω απουσίας των ικανών (default).
H πρόσφατη 50ετής ιστορία μας “συλλαμβάνει” τον σχολιαστήν εν αδίκω. Ασφαλώς και υπήρξαν πολλοί και σπουδαίοι που κατά περιόδους ενδιαφέρθηκαν για την Πολιτική, αλλά στην πορεία ΚΑΤΑΠΟΝΤΙΣΘΗΚΑΝ οσάκις ΔΕΝ σεβάσθηκαν τους βαθειά ριζωμένους πελατειακούς κανόνες του παιχνιδιού.
Το πρόβλημα της Πατρίδας ΔΕΝ ειναι πολιτικό αλλά βαθειά ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ και ειδικότερα, στην Ελλάδα, μεταξύ Κράτους και του Κοινωνικού Πυρήνα, δηλαδή της Οικογένειας ουδέν παρεμβάλλεται, υπάρχει ΚΕΝΟΝ. Αντιθέτως, στην Δυτική Κοινωνία, μεταξύ Κράτους και Οικογένειας υπάρχει η ΣΤΙΒΑΡΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ των ΠΟΛΙΤΩΝ (civil society), ο κυμματοθραύστης, ο ΕΓΓΥΗΤΗΣ της ΤΗΡΗΣΗΣ των ΘΕΣΜΩΝ και τελικός ΡΥΘΜΙΣΤΗΣ των πάντων!!
Aυτή είναι η ΕΙΔΟΠΟΙΟΣ διαφορά.
Αντελήβητε ;;;; (Βασιλειάδου)
erratum
Λέει δηλαδή σχολιαστής -> Λέει δηλαδή ο σχολιαστής
Για παράδειγμα, ένας από τους ικανότερους Ελληνες Πολιτικούς της τρέχουσας περιόδου, ο κύριος κύριος Αλέκος Παπαδόπουλος, ανεξαρτήτως του ότι ΔΕΝ τον περιθωριοποίησε (ή δεν πρόλαβε να τον περιθωριοποιήσει) η αρνητική λαϊκή ετυμηγορία, έχει de facto εξοστρακισθεί, ενόσω ΔΙΨΑ η ΧΩΡΑ για ικανούς και εντίμους.
Βλέπουμε, για παράδειγμα, ότι ο υιός του Μαστροπού προσπαθεί με patchwork να διορθώσει το δημοσιονομικό πρόβλημα – με πρόσκαιρης και μερικής ισχύος μέτρα (eg ιδιωτικοποιήσεις, φόροι σε τσιγάρα ποτά καύσιμα – που ασφαλώς επιβάλλονται).
ΔΕΝ είναι ΔΥΝΑΤΟΝ να υπάρξει ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ εάν δεν πληρώσει φόρους ΜΙΑ ΕΥΡΥΤΕΡΗ ΜΑΖΑ περίπου 2 εκατομμυρίων πολιτών, η λεγόμενη “λαϊκή” τάξη που τρώει με δέκα μασέλες – η τάξη της οικιακής μου βοηθού, της Μαργαρίτας.
Κλείνοντάς της το μάτι, ο υιός του Μαστροπού, που γνωρίζει ότι η εκλογική του βάση είναι το ΑΠΑΤΕΩΝΙΚΟ τμήμα τους ΠΑΣΟΚ και το through and through ΔΙΕΦΘΑΡΜΕΝΟ ΤΜΗΜΑ της ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ, όχι ΜΟΝΟΝ ΔΕΝ φορολογεί τα 39.500 ΕΥΡΩ ΕΤΗΣΙΩΣ της Μαργαρίτας και του Βαγγέλη,
ΑΛΛΑ
ΑΛΛΑ
ΑΛΛΑ
τους έδωσε ΚΑΙ ΕΠΙΔΟΜΑ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ, αυτό που ο γραφων ονομάζει επίδομα Αράχωβας, διότι στην Αράχωβα πηγαίνει η υπηρέτριά μου και ΟΛΕΣ οι οικιακές βοηθοί για χειμερινά sports.
AYTA θα τα καταγγέλλουμε ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΩΣ στην Commission. O Παπανδρέου ΕΞΑΠΑΤΑ την COMMISSION!
erratum
ΔΕΝ είναι ΔΥΝΑΤΟΝ να υπάρξει ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ -> ΔΕΝ είναι, όμως, ΔΥΝΑΤΟΝ να υπάρξει ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ
Να πάει να της πει ο Παπανδρέου
Ελα εδώ κυρία Μαργαρίτα. Εχεις το γιό σου στο Βρεταννικό Συμβούλιο και πληρώνεις 3.000 ευρώ ετησίως;;;;
ΠΛΗΡΩΣΕ επί χ 12 ΤΕΚΜΑΡΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ, δλδ επί 36.000
Ελα εδώ κυρία Μαργαρίτα. Εχετε αυτοκίνητο 2000 κυβικών – λογιζομένου κόστους 4.000 ευρώ ετησίως (με καύσιμα) ΠΛΗΡΩΣΕ επί χ 10 ΤΕΚΜΑΡΤΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ, δλδ επί 40.000.
Indeed, τα εισοδήματα της Μαργαρίτας είναι κάπου στη μέση, για την ακρίβεια 39.500 ΕΥΡΩ ετησίως.
Παπανδρέου θα σε ΕΚΘΕΣΩ ΔΙΕΘΝΩΣ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Από που προκύπτει ότι όποιος ξοδεύει 3000 το χρόνο για τις σπουδές των παιδιών του έχει το 12πλασιο εισόδημα;
Το παρακάτω έχει ενδιαφέρον ως προς την πορεία της ελληνικής πολιτικής στο εγγύς μέλλον:
http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=1092334&lngDtrID=251
Διαφωνούμε με την Commission. Oι περικοπές των μισθών των Δημοσίων Υπαλλήλων δεν αρκεί να είναι 7% όπως εκείνη ζήτησε, ΑΛΛΑ 10%!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Προτείναμε, ακόμα καλύτερα, ΚΑΤΑΡΓΗΣΗ παντός επιδόματος (που προσαυξάνουν τους μισθους του Δημοσίου κατά 20% έως 120%) ώστε να προκύψει ΕΝΙΑΙΑ ΒΑΣΗ – ΜΙΣΘΟΛΟΓΙΟ.
Διαφωνούμε με τον Πρωθπουργό της Ισπανίας. ΟΥΔΕΜΙΑ αλληλεγγύη προς την Ελλάδα. Πρέπει να ΑΠΟΚΤΗΣΕΙ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ο ΖΑΠΛΟΥΤΟΣ ΑΠΑΤΕΩΝΙΚΟΣ ΛΑΟΥΤΖΙΚΟΣ που μέχρι στιγμής φέρει την πλήρη κάλυψη της Πορνανδρέου και Μαστροποί Limited incorporated
Τα τεκμηρια ειναι η απλη αδυναμια του κρατους να μαζεψει τους φορους του, οποτε 3000 ευρω σπουδες πρεπει αναγκαστικα να σημαινουν 36.000 εισοδημα και οχι για παραδειγμα καταναλωση φασολαδας ολο το χρονο. Οσο αυτο το κρατος νοει πως οικονομικη πολιτικη σημαινει νεοι φοροι τοσο θα βουλιαζει. Πρεπει να μαθουν την καμπυλη του Λαφερ
Οσο αυτο το κρατος νοει πως οικονομικη πολιτικη σημαινει νεοι φοροι…
Έλα όμως που τα έσοδα από φορολογία των περισσοτέρων χωρών των ΕU και OECD είναι, ως ποσοστό των αντιστοίχων ΑΕΠ, υψηλότερα από αυτά της Ελλάδος. Και αυτοί βουλιάζουν μαζί με την Ελλάδα?
Κάποιος σχολιαστής έγραψε παραπάνω να προτείνουμε το δέον γενέσθαι.
Προτείνω λοιπόν μερικά:
επειδή το 70% των εσόδων του Π/Υ προορίζεται γιά την κάλυψη των μισθών και συντάξεων των Δημ. Υπαλλήλων, να μειωθεί σταδιακά το ποσοστό αυτό ώστε να φθάσει στο 50% του Π/Υ. Αυτό μπορεί να γίνει πολλαπλώς, είτε με την εφαρμογή του μέτρου, 3, ή 5, ή 7 συνταξιοδοτούνται ένας προσλαμβάνεται, είτε με κατάργηση ή ενοποίηση διευθύνσεων και τμημάτων, είτε με παράταση του ορίου συνταξιοδότησης , είτε με μείωση, ή κατάργηση των συγκεκαλυμμένων αποδοχών (ψεύτικες υπερωρίες, ψεύτικα οδοιπορικά- γνωρίζετε ότι εάν ένας Δημ. Υπάλληλος μετακινηθεί κατά την διάρκεια του ωραρίου του γιά εκτέλεση υπηρεσίας πέραν των 30 χιλιομέτρων, δικαιούται οδοιπορικών εξόδων; προσέξτε εντός του ωραρίου εργασίας, ακόμη και με υπηρεσιακό αυτοκίνητο !!) είτε με μείωση της γραφειοκρατίας, είτε κατά πολλούς ακόμη τρόπους. Εναλλακτικά, επειδή πολλοί Δ.Υ. έχουν προγραμματίσει έτσι την ζωή τους στηριζόμενοι σ’ αυτό το ύψος των αποδοχών (έχουν πάρει στεγαστικά δάνεια, έχουν προγραμματίσει τις σπουδές των παιδιών τους, κλπ, θα μπορούσε να αυξηθεί κατά μία ώρα ημερησίως ο χρόνος εργασίας τους χωρίς να αυξηθούν οι αποδοχές τους, όπερ θα εσήμαινε αύξηση του παραγομένου προϊόντος, άρα καλύτερες υπηρεσίες στον πολίτη, και μεγαλύτερη συνεισφορά και βοήθεια στον ιδιωτικό τομέα της οικονομίας. Θα μπορούσε επίσης να αυξηθούν κατα 2, ή 3, ή 4 χρόνια τα όρια συνταξιοδότησης, ώστε να ενισχυθούν τα ασφαλιστικά ταμεία. Αυτό δε το προτελευταίο, την αύξηση δηλ. του χρόνου εργασίας, δεν το βλέπω να προτείνεται από κανέναν “έγκυρο” σχολιαστή και απορώ.
Να καταργηθεί αμέσως ή να μειωθεί δραστικά το κατώτατο ημερομίσθιο του ανειδίκευτου εργάτη, ένα μέτρο το οποίο συμβάλλει στην αύξηση της ανεργίας, κτυπάει δηλ. την εργατική τάξη, αντί να την βοηθήσει όπως οι εμπνευστές του μέτρου αυτού είχαν κατά νουν.
Να γίνει χωροταξικός σχεδιασμός των καινούργιων, υπό σύσταση Ο.Τ.Α. και η έδρα τους να ορισθεί, όχι όπως τώρα σε υπάρχουσες άθλιες πόλεις και κωμοπόλεις, αλλά σε άγονη δημόσια έκταση που θα βρίσκεται στο κέντρο του ΟΤΑ, η οποία θα δοθεί σε όσους το επιθυμούν να ανεγείρουν εκεί τα σπίτια τους, να ανεγερθούν με την μέθοδο ΣΔΙΤ (Σύμπραξη Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα) διοικητήρια, σχολεία, δημόσιες υπηρεσίες ώστε σταδιακά να γίνουν διοικητικά κέντρα σύγχρονα και λειτουργικά.
Η Ευρωπη βουλιαζει Ρεμπελ, δεν το βλεπεις?
Όχι, δεν το βλέπω. Αν βουλιάζει, βουλιάζει όσο και ο υπόλοιπος κόσμος.
Πρεπει να δεις το brain drain ειδικα στην Γερμανια
O Eλλαδίτης αρνείται να εργασθεί
Xθές ήμουν καλεσμένος σε σπίτι στην Διονυσίου Αρεοπαγίτου. Παράφαγα και αποφάσισα να επιστρέψω με τα πόδια, άλλωστε περπάτημα 2-2.5 χιλιομέτρων για ένα Manhattanite είναι απλά μιά προθέρμανση.
Ηταν γύρω στις 2 το πρωί. Πλησιάζω στην Λ. Αμαλίας και αρχίζω να βλέπω στα πεζοδρόμια ταινίες περιχαράκωσης συμβάντων. Περνώ από την Αγγλικανική Εκκλησία και οι ταινίες γίνονται πυκνότερες. Στο Κοινοβούλιο είχαν αποκλεισθεί τα πάντα. Αντικρύζω μιά ομάδα ειδικών με στολή αυτοψίας στα κράσπεδα του Αγνώστου. Με εμπόδισαν, αλλα στην συνέχεια με άφησαν να προχωρήσω αφού τους είπα ότι πρέπει να πάω στο σπίτι μου, άρα να ανέβω την Βασιλίσσης Σοφίας. Στα “λουλούδια”, στην αρχή βλέπω μιά κλούβα. Μέσα καμμιά 10ριά αστυφύλακες είχαν πάρτυ με σουβλάκια. Δέκα μέτρα παραπάνω, έτερη κλούβα με επίσης 8-10 αστυφύλακες να ρεμπελεύουν και να διασκεδάζουν, ενόσω ο γράφων πολίτης ήταν τρομοκρατημένος και σε απόλυτη εγρήγορση. Φθάνω στην Πλατεία Ρηγίλλης και νάσου και η δικιά μας ΜΟΝΙΜΗ κλούβα με 8 παράσιτα μέσα να διασκεδάζουν με την γνωστή τους pathetic indifference !!!!
VOILA LA GRECE!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑΝΔΡΕΑ ΖΕΙΣ ΕΣΥ ΜΑΣ ΟΔΗΓΕΙΣ
Δανειζόμαστε και έχουμε φτάσει στο χείλος της χρεωκοπίας ως κράτος για να πληρώνουμε τεμπέληδες δημοσίους υπαλλήλους. Τόσο απλά!
Κι από την μία προσπαθούμε να αποφύγουμε την χρεωκοπία (βάζοντας φόρους κι ακούγοντας με συγκατάβαση τους Ευρωπαίους), ενώ από την άλλη επιδιδόμαστε στο αγαπημένο σπο των πολιτικών. Στην δημιουργία φαραωνικών θεσμών και σχημάτων. Παράδειγμα το σχέδιο αντιμετώπισης της γρίππης. Αν το δει κανείς οικονομοτεχνικά θα στοίχιζε μερικά δις ευρώ. Ευτυχώς που ο ιδιώτης/άτομο είναι πιο λογικός και δεν πήγε να εμβολιαστεί. Και τώρα προσπαθούμε να επιστρέψουμε χωρίς να πληρώσουμε τα εμβόλια που παραγγείλαμε.
Τρανότερο παράδειγμα βέβαια η προτεινόμενη διοικητική (βλ. πολιτική) αναδιάρθρωση της χώρας. Φαραωνικά σχήματα πάλι. Τεράστιοι δήμοι, πέρασμα από τις μικρές Νομαρχίες (53) σε τεράστιες περιφέρειες (13). Κτήρια, προσλήψεις, εξοπλισμός. αμοιβές εκτός έδρας για να καλυφτούν οι μεγάλες αποστάσεις. Πως θα χρηματοδοτηθούν όλα αυτά; Από τη μία όταν μας πιέζουν να περικόψουμε δαπάνες, σκύβουμε το κεφάλι σαν καλά παιδιά, κι από την άλλη σαν κακομαθημένα παιδιά μόλις φύγουν οι κηδεμόνες μας, αρχίζουμε τα μεγαλεπήβολα σχέδια και τα έξοδα.