Εβραϊκό «φίμωτρο» στους επικριτές του Ισραήλ
Ιαν 4th, 2007 | Τάκης Μίχας| Κατηγορία: Ελλάδα, Πολιτική |
Email This Post
|
Print This Post
|
του Τάκη Μίχα*
Πρόσφατα το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) δημοσιοποίησε την έκθεση του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Κογκρέσου για αντισημιτικά επεισόδια και αντισημιτικό λόγο στις ευρωπαϊκές χώρες κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο. Η έκθεση περιέχει ένα κεφάλαιο που αφορά την Ελλάδα το οποίο συνέταξε το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο (ΚΙΣ) της Ελλάδος. Η μελέτη του ΚΙΣ κατηγορεί Έλληνες δημοσιογράφους, σκιτσογράφους, πολιτικούς και κόμματα για «αντισημιτικές πολιτικές δηλώσεις».
Ο αντισημιτισμός των προαναφερθέντων, σύμφωνα με την έκθεση, εντοπίζεται στην ταύτιση της πολιτικής του Ισραήλ με την πολιτική του Γ’ Ράιχ. Όλα τα επεισόδια αντισημιτισμού που αναφέρονται στο απόσπασμα, που φέρει τον τίτλο «Αντισημιτικός λόγος και διαμαρτυρίες», αφορούν την κριτική των πράξεων ή της πολιτικής ενός κράτους (δηλαδή του Ισραήλ).
Όμως ο αντισημιτισμός έχει στόχο τα φυλετικά χαρακτηριστικά του ατόμου. Τα κράτη δεν έχουν φυλετικά χαρακτηριστικά, τα άτομα έχουν. Άρα είναι παράλογο να χαρακτηρίζεται «αντισημιτική» η κριτική του κράτους του Ισραήλ για τον πόλεμο στο Λίβανο, όπως ακριβώς είναι παράλογο να χαρακτηρίζεται «ανθελληνική» η κριτική π.χ. της πολιτικής του κράτους της Ελλάδας στο θέμα των εθνοτικών μειονοτήτων. Το κράτος του Ισραήλ δεν είναι ο Εβραίος, όπως και το κράτος της Ελλάδας δεν είναι ο Έλληνας. Πρόκειται για δύο διαφορετικές οντότητες, η ταύτιση των οποίων έχει νόημα μόνο στο πλαίσιο ολοκληρωτικών θεωριών ή αντιλήψεων.
Όμως αν και ακατανόητη στο επίπεδο της λογικής, η έκθεση του ΚΙΣ είναι εν τούτοις απόλυτα κατανοητή στο επίπεδο της πολιτικής προπαγάνδας. Διότι στην ουσία αποτελεί μέρος της προσπάθειας η οποία καταβάλλεται από τα διάφορα φιλοϊσραηλινά λόμπι ανά τον κόσμο να φιμώσουν τους επικριτές του Ισραήλ.
Αυτό γίνεται ιδιαίτερα εμφανές αν εξετάσει κανείς τον τρόπο με τον οποίο λειτουργούν διάφορες φιλοϊσραηλινές εβραικές οργανώσεις στις ΗΠΑ. Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κανείς ότι οι οργανώσεις αυτές αποτελούν σήμερα τη μεγαλύτερη απειλή για την ελευθερία του λόγου που έχει αντιμετωπίσει η Αμερική από την περίοδο του Μακάρθι. Ιστορικοί και δημοσιογράφοι με κριτικές απόψεις για το Ισραήλ εμποδίζονται να κάνουν ομιλίες, εκθέσεις ζωγραφικής ματαιώνονται επειδή έχουν φιλοπαλαιστινιακό περιεχόμενο, καθηγητές πανεπιστημίων αντιμετωπίζουν επαγγελματικά εμπόδια για τις απόψεις τους κ.ο.κ. Το αυταρχικό παραλήρημα εβραϊκών οργανώσεων έχει φτάσει σε τέτοιο βαθμό που ακόμα και πολύ γνωστές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως η Human Rights Watch (παράρτημα της οποίας είναι το Ελληνικό Παρατηρητήριο), κατηγορούνται για… «αντισημιτισμό»!
Ιστορικοί, δημοσιογράφοι και ζωγράφοι
Την πιο γνωστή προσπάθεια φίμωσης επικριτών του Ισραήλ αποτελεί χωρίς αμφιβολία η περίπτωση του γνωστού Αμερικανοεβραίου ιστορικού Τόνι Τζουντ. Δύο δημόσιες ομιλίες τις οποίες επρόκειτο να δώσει στη Νέα Υόρκη ακυρώθηκαν την τελευταία στιγμή ύστερα από παρέμβαση στελεχών του ισραηλινού λόμπι και συγκεκριμένα της οργάνωσης Anti-Defamation League (ADL) και του διευθυντή της Αβραάμ Φόξμαν. Ο Τζουντ είναι κοσμήτορας του Ινστιτούτου Ρεμαρκ του Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης και συγγραφέας πολλών ιστορικών βιβλίων και άρθρων.
Σχολιάζοντας τη ματαίωση των ομιλιών του ο Αμερικανοεβραίος ιστορικός δήλωσε:
«Πρόκειται για ένα σοβαρό και ανατριχιαστικό γεγονός.Υπάρχουν εβραϊκές οργανώσεις που πιστεύουν ότι θα πρέπει να κρατούν μακριά όποιον διαφωνεί μαζί τους για το Μεσανατολικό από οποιονδήποτε θέλει να ακούσει τι έχουν να πουν».
Ο Τζουντ γεννήθηκε σε μια φτωχογειτονιά του Λονδίνου και ζει από το 1987 στις ΗΠΑ. Εχασε το μεγαλύτερο μέρος της οικογένειάς του στο Ολοκαύτωμα, γεγονός που έχει σημαδέψει τα κείμενά του. Ο Τζουντ, που για ένα διάστημα υπηρέτησε και στον ισραηλινό στρατό, έγινε στόχος του ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ διότι σε διάφορα άρθρα του υποστήριξε την άποψη ότι η μοναδική λύση στο πρόβλημα της Μέσης Ανατολής είναι η ύπαρξη ενός ενιαίου και εκκοσμικευμένου κράτους στο οποίο θα συνυπάρχουν Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι. Η θέση αυτή ερμηνεύεται από πολλούς ότι ισοδυναμεί με κατάργηση του κράτους Ισραήλ, μια θέση που ασφαλώς αποτελεί «κόκκινο πανί» για το ισραηλινό λόμπι.
Η προσπάθεια της φίμωσης των επικριτών του Ισραήλ περιλαμβάνει ακόμα και δημοσιογράφους που ενστερνίζονται τη φιλοσοφία της κυβέρνησης Μπους για τον αγώνα εναντίον της τρομοκρατίας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η περίπτωση του γνωστού δημοσιογράφου Κρίστοφερ Χίτσενς. Τον περασμένο Ιανουάριο επρόκειτο να κάνει μια ομιλία προσκαλεσμένος από την Εβραϊκή Επιτροπή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος για ένα θέμα που είχε σχέση με τα Ηνωμένα Εθνη και το Ιράκ. Ομως την τελευταία στιγμή ακυρώθηκε η ομιλία του έπειτα από παρέμβαση του προέδρου της Οργάνωσης Σιωνιστών της Αμερικής, Μόρτον Κλάιν, που διαμαρτυρήθηκε για τις φιλοπαλαιστινιακές απόψεις που είχε εκφράσει ο Χίτσενς στο παρελθόν. Ανάμεσα στις πολλές ανάλογες ενέργειες δύο παρουσιάζουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Την περασμένη άνοιξη το Πανεπιστήμιο Μπράντεϊς ακύρωσε την τελευταία στιγμή μια έκθεση ζωγραφικής που είχε οργανώσει ένας φοιτητής. Η έκθεση θα περιλάμβανε πίνακες ζωγραφικής Παλαιστίνιων εφήβων. Η ματαίωση της έκθεσης έγινε με τη δικαιολογία ότι ήταν μονόπλευρη… Περίπου την ίδια εποχή ορισμένα γνωστά μέλη του ισραηλινού λόμπι κατάφεραν να εμποδίσουν την μονιμοποίηση του καθηγητή Χουάν Κολ στο Πανεπιστήμιο του Γέιλ επειδή υποστήριζε την παλαιστινιακή άποψη.
Ομως το αποκορύφωμα του αυταρχικού παραληρήματος του ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ υπήρξε η βιτριολική επίθεση εναντίον της γνωστής οργάνωσης ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch και προσωπικά εναντίον του διευθυντή της, διακεκριμένου νομικού Κένεθ Ροθ, τους οποίους κατηγόρησε για… «αντισημιτισμό»! Και εδώ, όπως και στην περίπτωση του ιστορικού Τζουντ, πρωταγωνιστικό ρόλο έπαιξαν το ADL και ο διευθυντής του Α. Φόξμαν. Κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο το HRW δημοσίευσε μια έκθεση με τίτλο «Θανάσιμες επιθέσεις: οι ισραηλινές τυφλές επιθέσεις εναντίον αμάχων στο Λίβανο». Η έκθεση κατηγορούσε το Ισραήλ ότι σε πολλές περιπτώσεις χτύπησε συνειδητά αμάχους -συμπεριλαμβανομένων και παιδιών- που προσπαθούσαν να διαφύγουν από το πεδίο των συγκρούσεων.
«Το Ισραήλ», κατέληγε η έκθεση, «στο βαθμό που συνεχώς δεν κάνει διάκριση μεταξύ στρατιωτών και αμάχων παραβιάζει έναν από τους πιο θεμελιώδεις κανόνες του πολέμου: την υποχρέωση να πραγματοποιεί επιθέσεις μόνο σε στρατιωτικούς στόχους. Το πλάνο των επιθέσεων κατά τη διάρκεια της ισραηλινής επέμβασης στο Λίβανο δείχνει ότι αυτή η πρακτική δεν μπορεί να ερμηνευθεί ως ατύχημα και συνεπώς να μη ληφθεί υπόψη. Αντίθετα, η έκταση αυτών των συμβάντων και η σοβαρότητα των συνεπειών αποδεικνύουν τη διάπραξη εγκλημάτων πολέμου».
Η έκθεση της Human Rights Watch προκάλεσε την εξοργισμένη παρέμβαση του διευθυντή της ADL Φόξμαν, ο οποίος με άρθρο του στην εφημερίδα New York Sun δεν αρκέστηκε να αντικρούσει απλώς τα στοιχεία, αλλά κατηγόρησε προσωπικά το διευθυντή της HRW Κένεθ Ροθ ότι επιδίδεται στην κατασκευή «κλασικών αντισημιτικών στερεοτύπων για τους Εβραίους». Ανάλογες δηλητηριώδεις κριτικές εναντίον της HRW εξαπέλυσαν και άλλοι εκπρόσωποι του ισραηλινού λόμπι. Σε κύριο άρθρο της η New York Sun -που ανήκει στον κατηγορούμενο για απάτες Κόνραντ Μπλακ και έχει στενές σχέσεις με το λόμπι- κατηγόρησε τον Ροθ για «αντισημιτισμό» και ότι «προσπαθεί να δαιμονοποιήσει το Ισραήλ τη στιγμή που όλοι οι δίκαιοι άνθρωποι προσπαθούν να το υπερασπιστούν».
Οι επιθέσεις εναντίον της HRW απ’ αυτούς που ενοχλούνται από την κριτική του δεν είναι κάτι νέο στη μακρά πορεία της οργάνωσης. Όμως όπως επισημαίνει ο Αρια Νάιερ στο New York Review of Books, «αυτό που προσδίδει μια ιδιαιτερότητα σε αυτή την περίπτωση είναι η βιαιότητα των προσωπικών επιθέσεων εναντίον του διευθυντή της HRW Κένεθ Ροθ. Οι επιθέσεις εναντίον του φαίνεται ότι αποτελούν μέρος μιας γενικότερης στρατηγικής που έχει στόχο να δείξει ότι η οργάνωση είναι εναντίον των Εβραίων».
Η επιβολή της σιωπής
«Εχει περάσει πολύς καιρός», γράφει στο άρθρο του ο κορυφαίος Αμερικανοεβραίος θρησκειολόγος Αλαν Γουλφ, «από τότε που οι Εβραίοι στην Αμερική υποστήριζαν το δικαίωμα των ναζί να κάνουν πορείες. Σήμερα ορισμένοι εξέχοντες Εβραίοι δεν επιτρέπουν καν στους επικριτές του Ισραήλ να μιλήσουν».
Αυτές οι προσπάθειες δεν περιορίζονται μόνο στις ΗΠΑ. Η έκθεση του ΚΙΣ εντάσσεται στο ίδιο ακριβώς πνεύμα και κλίμα. Ολες οι περιπτώσεις «αντισημιτισμού» στις οποίες αναφέρεται αντιπροσωπεύουν απλά και μόνο κριτική της πολιτικής του κράτους του Ισραήλ. Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση απ’ αυτές που αναφέρει η έκθεση του ΚΙΣ όπου η επίμαχη δήλωση, σχόλιο ή σκίτσο να αναφέρεται σε φυλετικά χαρακτηριστικά των Εβραίων.
Η έκθεση του ΚΙΣ και ανάλογες εκθέσεις εναρμονίζονται πλήρως με τους στόχους και την πολιτική του Ισραήλ. Η πολιτική αυτή δεν στοχεύει στην καταπολέμηση του υπαρκτού προβλήματος του αντισημιτισμού αλλά στη χρήση της λάσπης του «αντισημιτισμού» για την επιβολή της σιωπής στους επικριτές της πολιτικής του Ισραήλ. Είναι λοιπόν απορίας άξιο πώς το Ελληνικό Παρατηρητήριο του Ελσίνκι, που έχει παραγάγει πολύ σημαντικό έργο για τα ανθρώπινα δικαιώματα στην Ελλάδα, υιοθετεί σήμερα άκριτα τη φιλοϊσραηλινή προπαγάνδα και τις αντιφιλελεύθερες πρακτικές του ΚΙΣ.
—————————————————————-
*www.tmichas.wordpress.com
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» στις 29/12/2006
Ο τίτλος του άρθρου έρχεται σε κάποιαν αντίθεση με το περιεχόμενό του, δεδομένου ότι πολλοί απ’ αυτούς που υπόκεινται στην φίμωση είναι Εβραίοι. Συνεπώς το φίμωτρο δεν είναι “Εβραϊκό” αλλά το χειρίζεται μια μερίδα μόνον, πιθανώς μειοψηφούσα, Εβραίων. Η οποία μερίδα δεν αποκλείεται να θέτει, αθελήτως ίσως αλλά εμπράκτως, σε δεύτερη μοίρα την επιβίωση του Εβραϊσμού, από την δική της πολιτική πρωτοκαθεδρία.
Η ανησυχία του ΚΙΣ θα ήταν εν μέρει δικαιολογημένη, αν στηριζόταν στην μονόπλευρη παρουσίαση του πολέμου στον Λίβανο από τα Ελληνικά μέσα μαζικής επικοινωνίας. Και πάλι θα έπρεπε το ΚΙΣ να αναγνωρίσει την σχετική βελτίωση της καταστάσεως σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν. Ακούσαμε και την πλευρά του Ισραήλ αρκετά πιο συχνά απ’ότι παλαιότερα, αυτήν την φορά.
Και γω θεωρώ τον τίτλο τουλάχιστον ατυχή. Δεν υπάρχει “εβραϊκό” φίμωτρο.
Ο τίτλος είναι σίγουρα ατυχής, αλλά η ουσία όχι. Είναι πολύ μεγαλη η κουβέντα και δεν θα επεκταθώ, πάντως το ΕΛΛΗΝΙΚΟ “Παρατηρητήριο του Ελσίνκι” και οι άνθρωποι πίσω από αυτό μόνο σαν πνευματικοί Γενίτσαροι μπορούν να περιγραφούν.
Όλη η συλλογιστική σας βασίζεται στο γεγονός ότι δεν μπορεί να θεωρείται αντισημιτιστής όποιος συμφωνεί με την πολιτική του ισραηλινού κράτους.
Υπάρχει βέβαια μια ιδιαιτερότητα ,ότι δηλαδή οι Εβραίοι δεν είναι μόνο οι κάτοικοι του Ισραήλ, τα μέλη όμως των κυβερνήσεων του Ισραήλ ήταν και είναι Εβραίοι. Επίσης έχουμε και την ιδιάζουσα περίπτωση μία φυλή να ταυτίζεται με τους οπαδούς μιας θρησκείας (αν πει κανείς κάτι για τους Ορθόδοξους δεν εννοεί μόνο τους Έλληνες).
Ασκώντας λοιπόν κριτική σε μία κυβέρνηση -σε μια οποιαδήποτε κυβέρνηση- ασκείς κριτική σε πολιτικούς χειρισμούς και στις προθέσεις των κυβερνώντων που συνήθως όμως έχουν τα ίδια συμφέροντα (ιδιαίτερα σε θέματα εξωτερικής πολιτικής) με το λαό τον οποίο εκπροσωπούν. Δηλαδή δεν μπορεί ο Χίτλερ να ήταν υπέρ του πολέμου και οι Γερμανοί να ήταν παιδιά των λουλουδιών. Αλλά ούτε μπορεί φυσικά οι απανταχού Γερμανοί που γεννήθηκαν ή θα γεννηθούν να φταίνε για τον πόλεμο αυτό.
Ρίξτε παρακαλώ και μια ματιά στους Εβραίους (ραβίνους) που είναι κατά του κράτους του Ισραήλ.
Μου θυμίζει ένα άρθρο στο economist πριν λιγα χρονια για την μεταστροφή των Εβραίων, κυρίως της Ν.Υ., απο την κεντρο αριστερα του Δημοκρατικού κόμματος προς τα δεξιά και τους Ρεπουμπλικανους.
Το θέμα ειναι οτι δεν εχει γινει και σωστη ενημερωση στην ελλαδα για τις διαφορες ιδεολογιες των εβραιων. απο τους εβραιους που δεν θελουν την κατοχη στην Παλεστινη (http://www.jatonyc.org/) ως τους φανατικους σιονιστες. Ο μεσος ελληνας πιστευει οτι οι εβραιοι ειναι ολοι σιωνιστες και οτι ειναι χομενοι παντου, που ειναι λαθος.
Απο την μερια ειχαμε ενα πολεμο που και οι δυο μεριες εκαναν λαθη, απο την ασκοπη απαγωγη των φανταρων και των θανατο άλλων απο τους τρομοκρατες της χεζμπολαχ ως τον αναιτιο βομβαρδισμο αμαχων απο το ισραηλ. Οι φανατικοι υπερ του πολεμου ελεγχουν την Αμερικη και οτι γινεται. παλια το 80 κυριαρχουσαν οι φιλελυθεροι εβραιου αλλα τα πραματα εχουν αλλαξει τωρα και απο οσο βλεπω οι φανατικοι ορθοδοξοι εβραιου φτανουν σε ακραιες καταστασεις
Αν καταλαβαίνω σωστά κ. Μίχα, η Δημοσιοποίηση της έκθεσης είναι αυτή που ενοχλεί;
Ενώ ο ύπουλος αδιαφανής τρόπος αντίδρασης και Φίμωσης της έκφρασης άλλων φυλών, εθνοτήτων ή κρατών θεωρείται πιό αποδεκτός;
Το Μήνυμα είναι ο Τρόπος αντίδρασης, διαφανής ή ύπουλος, όχι τό περιεχόμενο, διότι οι αλήθειες είναι πολλές και στην αλήθεια φτάνεις και από λάθος δρόμο, αρκεί να είναι διαφανής,δημόσιος, με κανόνες,εύ αγωνίζεσθαι, or fair play!
Eνδιαφέρουσα οπτική εκ των έσω,
http://www.cohen.gr/index.htm
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)
Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760
email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
4 Ιανουαρίου 2007
Διαστρεβλώσεις για τον αντισημιτισμό, το ΕΠΣΕ και το ΚΙΣ από τον Τάκη Μίχα
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) δημοσιοποιεί κείμενο-απάντηση σε δύο κείμενα του Τάκη Μίχα στην «Ελευθεροτυπία» με σειρά συχνά κακόβουλων διαστρεβλώσεων στην προσπάθεια του αρθρογράφου να επικρίνει από τη μια το σχηματισμό δικογραφίας για αντισημιτικά δημοσιεύματα σε βάρος του «Ελεύθερου Κόσμου» και των συνεργατών του Θεόδωρου Χατζηγώγου και Κώστα Πλεύρη, και από την άλλη έκθεση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου για αντιισραηλινά και μερικές φορές αντισημιτικά δημοσιεύματα κείμενα ελληνικών ΜΜΕ και πολιτικών κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο το καλοκαίρι του 2006. Τα αρχικά κείμενα του Τάκη Μίχα αναδημοσιεύονται στη συνέχεια. Η «Ελευθεροτυπία» δημοσίευσε σήμερα μερική και μεροληπτική περίληψη της απάντησης του ΕΠΣΕ με ανταπάντηση του Τάκη Μίχα (http://www.enet.gr/online/online_print?id=79426628). Το ΕΠΣΕ υποχρεώθηκε να στείλει σήμερα σύντομη δεύτερη απάντηση που θα δημοσιοποιήσει μετά τη δημοσίευσή της στην «Ελευθεροτυπία».
2 Ιανουαρίου 2007
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ
Όταν ο Τάκης Μίχας που είναι γνωστός για τη σπάνια για τα ελληνικά δεδομένα τεκμηριωμένη ερευνητική δημοσιογραφία του δημοσιεύει κείμενα ατεκμηρίωτα αν όχι βασισμένα σε προφανώς σκόπιμες διαστρεβλώσεις, δημιουργείται η εντύπωση πως επιλέγει τη μεροληπτική στράτευση σε βάρος της δεοντολογικής δημοσιογραφίας.
Με ένα «πολιτικό παρασκήνιο» ο Τ.Μ. («Ε» 20/12/2006 http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=20.12.2006,id=92462388) (παρα-) πληροφορεί για μήνυση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου (ΚΙΣ) κατά του Κ. Πλεύρη (Κ.Π.) για τις απόψεις του την οποία ο Τ.Μ. θεωρεί «απαράδεκτη [που] θα πρέπει να πάει στον κάλαθο των απορριμμάτων». Ευθυγραμμίζεται έτσι ο Τ.Μ. με τον Κ.Π. παρουσιάζοντας με αυτό τον ανακριβή τρόπο τον αυτεπάγγελτο σχηματισμό δικογραφίας από την Εισαγγελία Πρωτοδικών της Αθήνας για κείμενα του Κ.Π. και ενός άλλου σε φύλλο της εφημερίδας «Ελεύθερος Κόσμος» (ΕΚ) της ακροδεξιάς «Πατριωτικής Συμμαχίας» (ΠΣ). Πρόκειται μάλιστα για την πέμπτη αυτεπάγγελτη δικογραφία που σχηματίστηκε κατά το τελευταίο δεκαπεντάμηνο από τις Εισαγγελίες Αθήνας και Κεφαλληνίας για κείμενα που προσβάλουν Εβραίους, Ρομά ή Τούρκους.[1]
Οι δικογραφίες σχηματίστηκαν μετά από επιστολές του Ελληνικού Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) προς τους αρμόδιους εισαγγελείς, στις οποίες επισημαίνονταν τα μισαλλόδοξα κείμενα που παραβιάζουν την αντιρατσιστική νομοθεσία της χώρας (Ν. 927/79) και τις διεθνείς συμβάσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχει επικυρώσει η Ελλάδα. Στην αρχική επιστολή που είχε απευθυνθεί και στον Πρωθυπουργό, το ΕΠΣΕ είχε διατυπώσει την άποψη πως, σε ένα κράτος δικαίου, η δίωξη για παρόμοιες ενέργειες δεν πρέπει να επαφίεται στα θύματα του ρατσιστικού μίσους, ούτε σε μη κυβερνητικές οργανώσεις, αλλά να γίνεται αυτεπάγγελτα από την πολιτεία και τις δικαστικές αρχές. Είναι προφανές ότι οι εισαγγελικές αρχές της χώρας συμφώνησαν με την εκτίμηση αυτή και προχώρησαν στις αυτεπάγγελτες ενέργειες.[2] Στις υποθέσεις αυτές προτάθηκαν και κατέθεσαν ως πολιτικώς ενάγοντες ηγεσίες οργανώσεων από τις θιγόμενες ομάδες, όπως το ΚΙΣ, καθώς και, ως μάρτυρες, γνωστά μέλη της πανεπιστημιακής και δημοσιογραφικής ζωής και της πολιτικής, με θεσμικές ή/και προσωπικές ευαισθησίες στα θέματα αυτά.
Όλα αυτά κατά τον Τ.Μ. είναι προφανώς «απαράδεκτα και πρέπει να πάνε στον κάλαθο των απορριμμάτων». Θα είχε δίκιο αν οι απόψεις του Κ.Π. για τους Εβραίους και το Ολοκαύτωμα, όπως και όλες οι άλλες που αναφέρθηκαν εδώ ήταν απλώς «ανόητες και ατεκμηρίωτες», όπως ισχυρίζεται, και όχι οξύτατα αντισημιτικές. Όμως έχει αναφερθεί στην «Ε» (http://www.enet.gr/online/online_fpage_text/dt=15.07.2006,id=68423980 άρθρο Ιού, 15/7/2006) ότι «ο πραγματικός στόχος του βιβλίου είναι να υμνήσει για πρώτη φορά τόσο ανοιχτά τον Χίτλερ και τους συνεργάτες του… το μόνο που βρίσκει να τους προσάψει είναι ότι υπήρξαν πολύ φιλάνθρωποι, πολύ ευαίσθητοι και δεν κατάφεραν να εξοντώσουν όλους τους Εβραίους… Στο βιβλίο περιλαμβάνονται όλα τα αντισημιτικά στερεότυπα, [υπάρχει] πλήθος παραθεμάτων… [και] αυτούσια πρόσφατα δημοσιεύματα Ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων που επικρίνουν τη σημερινή πολιτική του Ισραήλ, έτσι ώστε να δικαιολογήσει τη θέση του ότι καλύτερα θα ήταν να είχαν εξοντωθεί εγκαίρως όλοι οι Εβραίοι… ». Από τα άλλα επίδικα κείμενα στον ΕΚ, χαρακτηριστικά αναφέρεται το «Δόξα τω Θεώ, ούτε 1500 Εβραίοι δεν έχουν μένει στη Θεσσαλονίκη».
Το πλέον απαράδεκτο σημείο είναι ο παραλληλισμός του Τ.Μ. μεταξύ της συμμετοχής της οργάνωσης των Ελλήνων Εβραίων σε δίωξη για παρόμοια αντισημιτικά κείμενα με τη στάση του ισραηλινού λόμπυ στις ΗΠΑ να εμποδίσει τη διάδοση απόψεων κατά της πολιτικής του Ισραήλ με τις οποίες δεν συμφωνεί. Αναπαράγονται έτσι δύο κλασσικά αντισημιτικά στερεότυπα. Πρώτον, οι Εβραίοι κάθε χώρας ταυτίζονται με το Ισραήλ. Δεύτερον, ο αντισημιτισμός (με την άρνηση του Ολοκαυτώματος και την προβολή ως γνήσιων και υλοποιούμενων των πλαστών «Πρωτοκόλλων των Σοφών της Σιών», που υπάρχει στο βιβλίο του Κ.Π. και στα επίδικα δημοσιεύματα του ΕΚ) βαφτίζεται «κριτική στην πολιτική του Ισραήλ». Κατά σύμπτωση με ανάλογα επιχειρήματα απάντησαν μέσα από τον ΕΚ και οι νεο-ναζί μετά το σχηματισμό της δικογραφίας και ζήτησαν την απαγόρευση της εβραϊκής θρησκείας στην Ελλάδα.
Με ένα δεύτερο κείμενό του με τίτλο «Εβραϊκό ‘φίμωτρο’ στους επικριτές του Ισραήλ» («Ε» 29/12/2006, http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,dt=29.12.2006,id=95941492), ο Τ.Μ. (παρα-)πληροφορεί το αναγνωστικό κοινό πως το ΕΠΣΕ είναι «παράρτημα του Human Rights Watch», πως «δημοσιοποίησε την έκθεση του Ευρωπαϊκού Εβραϊκού Κογκρέσσου για αντισημιτικά επεισόδια και αντισημιτικό λόγο στις ευρωπαϊκές χώρες κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο» και πως «υιοθετεί άκριτα τη φιλο-ισραηλινή προπαγάνδα και τις αντιφιλελεύθερες πρακτικές του ΚΙΣ» που συνέταξε το κεφάλαιο για την Ελλάδα στην έκθεση. Κι’ όμως ο Τ.Μ. γνωρίζει πολύ καλά πως το ΕΠΣΕ είναι ανεξάρτητη ελληνική οργάνωση που συνυπάρχει στα πλαίσια τεσσάρων διεθνών ομοσπονδιών στις οποίες συμμετέχει με εκατοντάδες ΜΚΟ μια από τις οποίες είναι και το HRW. Παράλληλα, ένα από τα εκατοντάδες κείμενα που διένειμε και περιέλαβε στην ιστοσελίδα του το ΕΠΣΕ επισήμανε λόγω πρόδηλου ενδιαφέροντος την έκθεση που φυσικά είχε δημοσιοποιηθεί προηγουμένως από το ΕΕΚ και αναδημοσιευθεί ευρύτατα στα διεθνή ΜΜΕ. Πουθενά δεν αναφέρεται πως το ΕΠΣΕ την υιοθετεί, όπως και δεν υιοθετεί πάμπολλα άλλα κείμενα –ακόμα και της «Ε» και του Τ.Μ.- που διανέμει, εκτός και αν το αναφέρει ρητά, όπως με πρόσφατο κείμενο για τους Ρομά από στέλεχος του Συνηγόρου του Πολίτη (βλπ. «Κ.Ε.» 31/12/2006 http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=64706196). Αναδημοσίευση της έκθεσης έκανε στην ιστοσελίδα της και η ΜΚΟ «Αντιγόνη» που αποτελεί τον εθνικό ανταποκριτή του παρατηρητηρίου της ΕΕ κατά του ρατσισμού. Είναι δε τόσο κακόβουλο να παρουσιάζεται το ΕΠΣΕ ότι υιοθετεί φιλο-ισραηλινές θέσεις όσα να ισχυρίζεται κανείς πως ο Τ.Μ. είχε φιλο-μιλοσεβιτσικές θέσεις. Αν η διακίνηση κειμένων από τις ιστοσελίδες του είναι κριτήριο, πάνω από τα δύο τρίτα των 500 κειμένων της τελευταίας διετίας για τη Μέση Ανατολή που υπάρχουν στην ειδική ιστοσελίδα του ΕΠΣΕ για τη Μέση Ανατολή αφορούν το Ισραήλ (http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,id=64706196). Προέρχονται δε σχεδόν όλα είτε από διεθνείς ΜΚΟ που επικρίνουν σφοδρά το Ισραήλ είτε από το εβδομαδιαίο δελτίο «Άλλο Ισραήλ» του Ισραηλινού Συμβουλίου για την Ισραηλινο-Παλαιστινιακή Ειρήνη.
Εξ άλλου, πάλι οι αναφορές του Τ.Μ. στο κείμενο του ΚΙΣ είναι διαστρεβλωτικές. (Παρα-)πληροφορεί λέγοντας πως «Η μελέτη του ΚΙΣ κατηγορεί Έλληνες δημοσιογράφους, σκιτσογράφους, πολιτικούς και κόμματα για ‘αντισημιτικές πολιτικές δηλώσεις’. Ο αντισημιτισμός των προαναφερθέντων, σύμφωνα με την έκθεση, εντοπίζεται στην ταύτιση της πολιτικής του Ισραήλ με την πολιτική του Γ’ Ράιχ». Στο 1400 λέξεων κείμενό του, ο Τ.Μ. δεν δίνει κανένα παράδειγμα των επικρινόμενων απόψεων της έκθεσης, αλλά κάνει αναλυτική και τεκμηριωμένη παρουσίαση … των επιθέσεων του φιλοϊσραηλινού λόμπυ στις ΗΠΑ κατά επικριτών του Ισραήλ, με προφανή στόχο να δώσει την εικόνα πως αντίστοιχες είναι και οι θέσεις της έκθεσης του ΚΙΣ. Αλλά η τελευταία διακρίνει τις αντι-ισραηλινές από τις αντισημιτικές δηλώσεις: «πολιτικοί αναλυτές και γνώστες προσωπικότητες της Ελλάδας έκαναν αντι-ισραηλινές δηλώσεις που συχνά περιείχαν αντισημιτικές αναφορές» (από τη δημοσιευμένη ελληνική μετάφραση στο http://www.cohen.gr/hpg58.htm). Σχόλια για εκτεταμένη μεροληπτική, αντι-ισραηλινή και αντισημιτική στάση στην Ελλάδα κατά το περασμένο καλοκαίρι διατύπωσαν πολλοί σχολιαστές ελληνικών ΜΜΕ: μεταξύ άλλων οι Ηλίας Κανέλλης, Νίκος Κοτζιάς (με σειρά άρθρων), Π. Μανδραβέλης, Π. Μπουκάλας, Σ. Παγιατάκης, και «Πανδώρα».
Τέλος, ο ισχυρισμός πως μια έκθεση -ακόμα και αν ήταν εντελώς απαράδεκτη- που αποτελεί κριτική δημοσιευμάτων αποτελεί «φίμωση» όσων επικρίνονται, παραλληλίζοντάς τη με τις παρεμβάσεις για να ματαιωθούν διαλέξεις και άλλες εκδηλώσεις πριν γίνουν, είναι πρωτοφανής, αφού επιχειρεί να καταδικάσει όχι μόνο –και σωστά- την πραγματική «φίμωση», αλλά και τη δημοσίευση κριτικών απόψεων. Η κριτική του Τ.Μ. αποτελεί τη μόνη σχετική πραγματικά αντιφιλελεύθερη πρακτική –γιατί διαστρεβλώνει την αλήθεια και παραβιάζει συστηματικά τη δημοσιογραφική δεοντολογία- αλλά βέβαια κανείς δεν θα τη θεωρήσει προσπάθεια «φίμωσης».[3]
[1] Τέσσερις υποθέσεις αφορούν αντισημιτικά και ξενοφοβικά συνθήματα (που και η «Ε» κατήγγειλε με παρασκήνιο της 29/5/2006 http://www.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=29.05.2006,id=91972628) ή κείμενα, από το χώρο της «Χρυσής Αυγής», της ΠΣ και του ΕΚ. Έχουν ήδη ασκηθεί τρεις διώξεις για αντισημιτικά ή/και ξενοφοβικά κείμενα, ενώ στη φάση της προκαταρκτικής εξέτασης είναι η προαναφερόμενη υπόθεση και άλλη μια για ένα αντι-Ρομά κείμενο. Για λόγους πληρότητας, πρέπει να αναφερθεί πως υπάρχει σε εξέλιξη και άλλη αυτεπάγγελτη προκαταρκτική εξέταση για το περιβόητο μισαλλόδοξο (κατά το «Καφενείο η Ελλάς» της «Ε» 22 & 23/3/2006) κείμενο του Χρήστου Γιανναρά στην «Καθημερινή» για τη μειονότητα στη Θράκη. Στην υπόθεση του Αργοστολίου είναι αξιομνημόνευτη η παράλληλη αναφορά της τοπικής αστυνομίας στην εισαγγελία για τα συνθήματα.
[2] Έτσι ελπίζεται πως η Ελλάδα θα αποφύγει στο μέλλον την κριτική που δέχθηκε από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI), στην «Τρίτη Έκθεση για την Ελλάδα» (http://www.coe.int/t/e/human_rights/………./3e_rapport_Gr%E8ce_grec.pdf 5/12/2003):
«Η ECRI ανησυχεί ενόψει των εκθέσεων των μη κυβερνητικών οργανώσεων που καταδεικνύουν ότι στην Ελλάδα έχουν λάβει χώρα ρατσιστικά περιστατικά– περιλαμβανομένων ρατσιστικών δηλώσεων που έγιναν δημοσία ή δημοσιεύθηκαν στον τύπο καθώς και πράξεων ρατσιστικής βίας – και ότι τέτοια περιστατικά όχι μόνο δεν απετέλεσαν αντικείμενο δίωξης άλλα ούτε καν αντιμετωπίστηκαν με την δέουσα προσοχή από τις Ελληνικές αρχές. Το πρόβλημα αυτό ενδεχομένως να μην πηγάζει απαραίτητα από κάποια ανεπάρκεια των διατάξεων του ποινικού δικαίου, αλλά μάλλον από κάποια ιδιάζουσα ερμηνεία της έννοιας του ρατσισμού από μέρους συγκεκριμένων δικαστικών λειτουργών που σ’ αυτές τις περιπτώσεις οδηγεί είτε στο να μην ασκείται δίωξη, ή στο να αποσύρονται οι κατηγορίες. (…) Η ECRI συνιστά στις Ελληνικές αρχές να εξετάσουν εκ του σύνεγγυς τον τρόπο υλοποίησης των διατάξεων του ποινικού δικαίου κατά του ρατσισμού ώστε να εντοπίσουν τα αίτια για την σπάνια εφαρμογή τους, και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης τους εφαρμογή.»
[3] Για όποιον/α επικαλεστεί την ελευθερία της έκφρασης, υπενθυμίζουμε την άποψη του Καθηγητή Γιώργου Τσιάκαλου («Αυγή» 16/1/2005 http://193.218.80.70/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=376105&-w=&-V=hpress_int&-P):
«Στην ερώτηση εάν επιτρέπεται να κυκλοφορούν νεοναζιστικά βιβλία που προσβάλουν τη μνήμη των θυμάτων –ερώτηση που φαίνεται να μονοπωλεί το ενδιαφέρον στη δική μας χώρα– συνηθίζω να δίνω μια πολύ προσωπική απάντηση: Μόνο τότε έχω το ηθικό δικαίωμα να “υπερασπίζομαι” το δικαίωμα των νεοναζιστών στη διάδοση του ψεύδους τους, όταν ο ίδιος κάνω τα πάντα για να υπερασπιστώ και να διαδώσω την αλήθεια. Την αλήθεια για τον πόνο των θυμάτων και των συγγενών τους, για την οριστική εξαφάνιση θαυμάσιων πολιτισμών, για τη μετατροπή εκατομμυρίων ανθρώπων σε κτήνη –εννοώ και τους θύτες!–, για το θάνατο δεκάδων εκατομμυρίων ανθρώπων ως αποτέλεσμα του πολέμου. Όποιος δεν το κάνει αυτό και εξαντλεί τη δημοκρατική του ευαισθησία στην υπεράσπιση της ελεύθερης διακίνησης των νεοναζιστικών ιδεών, ηθελημένα ή άθελα, εναποθέτει τη διαπαιδαγώγηση της νέας γενιάς στα χέρια εκείνων που μετέτρεψαν το φτωχό λογιστή Γιόζεφ Κράμερ στον εγκληματία πολέμου Γιόζεφ Κράμερ. Αυτή είναι η σημασία της μνήμης, λίγες μέρες πριν από την εξηκοστή επέτειο της απελευθέρωσης του Άουσβιτς.»
Το άρθρο του Μίχα είναι πραγματικά απαράδεκτο, από πολλές απόψεις.
Νομίζω ότι είναι δίκαιο η απάντηση του ΕΠΣΕ να μπει στην ίδια σελίδα με το άρθρο και όχι 9ο σχόλιο
τυχαία το είδαμε αυτό μόλις τώρα
να διευκρινισουμε πως δεν είμασταν εμείς που βάλαμε το δελτίο μας αλλά ευχαριστούμε όποιον το έκανε
κύριε Γεωργάνα, καλό είναι να διαβάστε το κείμενο του ΚΙΣ και να διαπιστώσετε ότι μάλλον έχει το περιεχόμενο που συνιστάτε και για αυτό είμασταν αυστηροί με τον Τάκη Μίχα που έδωσε άλλη εικόνα παραλληλίζοντας την παράθεση “αντιισραηλινών και ενίοτε αντισημιτικών” -κατά το ΚΙΣ- δηλώσεων σε μιαν έκθεση με την έκκληση για φίμωση επικριτών του Ισραήλ στις ΗΠΑ
κάντε το και παρακαλούμε να επανέλθετε
Ναυάγιο, έχεις δίκιο πως ειδικά σε δημοκρατίες οι ψηφοφόροι έχουν ευθύνη για όσα κάνουν οι κυβερνώντες και ελπίζω να συμφωνίσεις πως για τον ίδιο λόγο η ζοφερή αντιμειονοτική πολιτική, και είδικότερα η αντιτσιγγάνικη, αντανακλά στον ελληνικό λαό. Μόνο που οι πολίτες του Ισραήλ λέγονται Ισραηλινοί και δεν περιλαμβάνουν την εβραϊκή διασπορά που δεν ψηφίζει. Ανεξάρτητα δε από αυτό, τα εγκλήματα του Ισραήλ επιτρέπουν αυστηρότατη κριτική στην κυβέρνηση και στους πολίτες της χώρας, αλλά αυτό δεν δικαιολογεί την προσβολή της ιστορίας του εβραϊσμού και την άρνηση, υποβάθμιση ή εξευτελισμό του Ολοκαυτώματος, που δεν είναι παρά έκφανση του αντισημιτισμού
το αρθρο του Τσιάκαλου που αναφέραμε λέει πολλά αν το διαβάσετε ολόκληρο
όπως και τα άρθρα του Καρκαγιάννη στην καθημερινή που είχαμε ξεχάσει να αναφέρουμε (πχ. http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_06/08/2006_193423
)
κατά τα άλλα υποθέτουμε πως αποτελεί μέρος της ανεκτής ποιότητας της συζήτησης εδώ οι ύβρεις…
χαιρετισμούς από τους “πνευματικούς γενίτσαρους” στους “πνευματικούς πατριώτες”
Βεβαίως κ.sk, μακροπρόθεσμα όμως φέρνει σε δύσκολη θέση την “φιλελεύθερη” πτέρυγα της κρατικοδίαιτης οικονομίας, οπότε από σκοπιμότητες δύσκολη η ανταπόκριση στο αίτημα σας.
Πρώτα από όλα δε συνηθίζουμε να βάζουμε ανακοινώσεις τύπου ως κύρια άρθρα στην κεντρική σελίδα αλλά όταν το κάνουμε τα βάζουμε στο blog, με ελάχιστες εξαιρέσεις πολύ ειδικού ενδιαφέροντος. Κι αυτό εφόσον φυσικά μας το ζητήσει ο φορέας που την έγραψε κι όχι ένας ανώνυμος σχολιαστής. Ένα νέο άρθρο στην κεντρική σελίδα θα μπορούσε να είναι ένα κείμενο-απάντηση κάποιου στελέχους του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι ή οποιουδήποτε άλλου πολίτη, εφόσον φυσικά είναι σοβαρή και τεκμηριωμένη.
Αναφορικά με τα υπονοούμενα του “Αλληλοκατανόηση” περί σκοπιμοτήτων που μας αποτρέπουν να ανεβάσουμε μια άποψη, προφανώς είναι νέος αναγνώστης σε αυτόν τον ιστοχώρο. Και μόνο το γεγονός ότι στην μακρόχρονη πορεία του e-rooster δεν έχουμε σβήσει κανένα σχόλιο αναγνώστη αποδεικνύει πόσο άστοχος είναι. Η εν λόγω ανακοίνωση τύπου υπάρχει ως σχόλιο, όπως ελεύθερα θέλησε να την ανεβάσει κάποιος αναγνώστης και μπορεί οποιοσδήποτε να την διαβάσει και να κρίνει αν τον πείθει ή όχι. Δε θα έχει όμως ιδιαίτερη μεταχείριση για να καταρρίψουμε οποιαδήποτε αστήρικτη συνωμοσιολογία.
Όχι μόνο δεν υπάρχει σκοπιμότητα, αλλά θα χαρούμε να μας σταλεί ένα τεκμηριωμένο άρθρο-απάντηση για να το ανεβάσουμε στην πρώτη σελίδα. Αλλά αν δεν μας στάλει επώνυμα ένα κείμενο, δεν μπορούμε να ανεβάσουμε τίποτα εμείς από μόνοι μας.
Bεβαίως το Μήνυμα εμπεριέχεται στις διαδικασίες της ιστοσελίδος, αλλά νομίζω ότι βασική διαδικαστική αρχή επίσης είναι η ανάπτυξη του διαλόγου και των επιχειρημάτων, οπότε άν δεν έχει αντίρηση..
Δέχομαι επίσης εφόσον εσείς δεν βλέπεται σκοπιμότητα, δεν υφίσταται θέμα,
@ΕΠΣΕ,
Η ελευθερη διακίνηση ακόμη και των νεοναζιστικών ιδεών μην αμφιβάλει ο κ. Τσιάκαλος ότι υπερβαίνει την αντίφαση ελευθερίας/νεοναζισμού υπέρ της πρώτης, με οφέλη στη διαπαιδαγώγηση της νέας γενηάς.
Δεν είμαι σίγουρος ότι συμβαίνει τό ίδιο με απαγορεύσεις και ύβρεις σπό πλαστούς αναδόχους, διότι αυτοί που έχουν υποστεί τα δεινά και όσοι έχουν συνείδηση δεν φοβούνται …..
g όπως gb , ανωτέρω
@ΕΠΣΕ, Δεν ακονίζεται η μνήμη χωρίς ελεύθερη διακίνηση κ. Τσιάκαλε,
Η υπεράσπιση της ελεύθερης διακίνησης ακόμη και χαρακτηριζομένων ώς νεοναζιστικών ιδεών υπερβαίνει την αντίφαση Ελευθερίας/νεοναζισμού με ωφελημένη την ελευθερία και τη διαπαιδαγώγηση της νέας γενηάς.
Αντιθέτως τα εμπόδια στην ελευθερία διακίνησης συμφέρουν την ανάπτυξη του νεοναζισμού διότι το Μέσον είναι το Μήνυμα, ήτοι η διαδικασία και όχι το περιεχόμενο οδηγεί στο αποτέλεσμα.
Οσοι έχουν υποστεί τα δεινά των διώξεων και όσοι έχουν συνείδηση δεν φοβούνται.
ΥΓ χάθηκε σχόλιο που υπήρχε πρίν το προηγούμενο, καλή χρονιά …
Κατ’ αρχή το ΕΠΣΕ ΔΕΝ θεωρεί πρόβλημα το ότι το δελτιο του με την πληρη απάντηση μπηκε στα σχόλια και υπποσχεται μόλις δημοσιεύσει η “Ε” τη συνέχεια να βάλει σε σχόλιο την πλήρη ανταπάντησή του
Επίσης δεν θεωρούμε πως η απάντησή μας δυσκολεύει τις θέσεις του φιλελευθερισμού. Αντίθετα πιστεύουμς πως πολιτικός φιλελευθερισμός και ανθρώπινα δικαιώματα συμπλέουν και η επίθεση στον ένα θλίγει και τον άλλο. Άρα αντιφιλελεύθερη είναι όντως κάθε προσπάθεια φίμωσης όπως αυτές που περιγράφει ο Τ. Μίχας αλλά επίσης και η δική του διαστρέβλωση των γεγονότων για να στηρίξει τή μαχητική αλλά όχι δημοσιογραφικά δεοντολογική θέση του.
Για αυτο και ο gb ας περιμένει να δει εκει τα επιχειρήματα που ανατρέπουν τα δικά του για την ελευθερία της έκφρασης (που δεν σημαίνει ασυδοσία)σε ένα κράτος δικαίου
To σχόλιο δεν χάθηκε. Αλλά το πρώτο σχόλιο κάθε νέου σχολιαστή, πρέπει πρώτα να εγκριθεί για να αποφεύγονται τα spam.
@ΕΠΣΕ
Να ξεκαθαρίσω από την αρχή γιατί οι παρεξηγήσεις είναι εύκολες ότι ούτε αρνητής του Ολοκαυτώματος είμαι ούτε Ακροδεξιός ούτε καν Δεξιός ούτε Ναζί ούτε αντισημιτιστής. Δεν έχω κανένα πρόβλημα με τους Εβραίους ούτε και με κανένα άλλον. Τα εγκλήματα των Ναζί μου προξενούν την ίδια φρίκη που προκαλούν και στον καθηγητή Τσιάκαλο και απεχθάνομαι τον Νεοναζισμό.
Αλλά αυτά τα περί απαγόρευσης βιβλίων μπορεί να οδηγήσουν ξέρετε σε δυσάρεστες καταστάσεις. Απαγόρευση και κάψιμο βιβλίων επιβάλανε και οι ίδιοι οι Ναζί με την ίδια δικαιολογία ότι μπορεί να δώσουν λάθος διαπαιδαγώγηση στα παιδιά τους. Όσο για την πρόταση του κ. Τσιάκαλου και την δικιά σας για το ποίος έχει δικαίωμα στην ελευθεριά της έκφρασης θα μπορούσανε ξέρετε να την χρησιμοποιήσουνε και οι Νεοναζί και να πούνε ότι όλοι μας έχουμε υποχρέωση να προβάλουμε και τα δικά τους σκουπίδια για να έχουνε δικαίωμα τα παιδιά μας να διαβάζουμε την αλήθεια για την φρίκη που δημιούργησαν οι προκάτοχοι τους.
Αφήστε την διαφήμιση που τους κάνουμε. Πόσοι θα ξέρανε τον Ιρβιγκ αν δεν το είχανε συλλάβει στην Αυστρία;
Με τα λόγια του κ. Καρκαγιάννη συμφωνώ αλλά έχω και μια παρατήρηση σε αυτά που λέει για την Αριστερά. Δεν έκανε η Αριστερά την σύνδεση ανάμεσα στους εβραίους και το Ισραήλ αλλά διάφοροι εβραίοι σαν αυτούς που αναφέρει ο κ. Μίχας που υποστηρίζουν φανατικά το Ισραήλ χωρίς να νοιάζονται για το τι πολιτική κάνει.
Ο κ. Μίχας μπορεί να διαστρέβλωσε κάπως τα πράγματα αλλά επειδή διαβάζω συχνά τα άρθρα του δεν πρέπει να είχε κακή πρόθεση ούτε αντισημιτιστής είναι πιστεύω ούτε ήθελε να υπερασπίσει τον Πλεύρη. Μάλλον την ελευθερία της έκφρασης πήγε να υπερασπίσει.
@Μαραγκό
Από ότι φαίνεται μάλλον αγνοείς τη νομοθεσία για την καταπολέμηση του ρατσισμού. Υπομονή μέχρι να δημοσιευθεί το δεύτερο κείμενό μας στην εφημερίδα.
Ο Τάκης Μίχας ΔΕΝ επικαλέστηκε την ελευθερία της έκφρασης σε κανένα από τα δύο κείμενά του, τη θυμήθηκε στην απάντησή του στο ΕΠΣΕ. Αντίθετα έκανε ανεπίτρεπτους παραλληλισμούς που για να είναι πειστικοί βασίστηκαν σε διαστρεβλώσεις.
Πού είδες αναφορά σε απαγόρευση βιβλίου με την ευκαιρία; Και σε ποιο βαθμό η έκθεση του ΚΙΣ σωστή ή λανθασμένη για τις δημόσιες τοποθετήσεις στην Ελλάδα το περασμένο καλοκαίρι αποτελεί όχι κριτική – έστω άστοχη- αλλά προσπάθεια φίμωσης και αντιφιλελεύθερη στάση; Οι μειονότητες δεν δικαιούνται να γράφουν εκθέσεις και να διαμαρτύρονται;
Και γιατί η διαφωνία του για την έκθεση του ΚΙΣ που είχε δημοσιοποιηθεί εδώ και πολλές εβδομάδες διατυπώθηκε όχι τότε αλλά μετά την υπόθεση Πλεύρη ώστε αντικειμενικά να λειτουργήσει υπέρ του Πλέυρη που ήδη την αξιοποιεί; Τα δε εμετικά και τρισάθλια αντισημιτικά και απειλητικά κατά των Εβραίων κείμενα του Πλέυρη, που τους πληγώουν και τους προσβάλουν δεν θάπρεπε να καταδικάζονται;
Γι’ αυτό έχει απόλυτο δίκιο ο Τσιάκαλος για όσους μονομερώς θυμούνται την -προσθέτουμε εμείς- δήθεν ελευθερία της έκφρασης για να υπερασπίζονται μόνο το δικαίωμα του κάθε Πλεύρη να δημοσιεύει τη μισαλλοδοξία του και ούτε καν όταν παραβιάζεται τόσες άλλες φορές στην Ελλάδα, ούτε δε καταδικάζουν τον κάθε αντιμειονοτικό λόγο.
@ ΕΠΣΕ, Μάλλον εθελοτυφλούμε και νομικίζουμε,
διότι τί σημαίνει “μονομερώς” (ή μονοδιάστατος, κατά Μαρκούζε),δλδ τί θέλει ο Τσιάκαλος, ο πάσα ένας Πλεύρης να υπερασπίζεται τις θέσεις του και των αντιπάλων του χωρίς να υφίσταται σχιζοφρένεια;
Αλλωστε απο την πέρα όχθη ουδόλως υπερασπίζονται ή επικαλούνται την ελεύθερη έκφραση, η έδρα του “γηπέδου” τους βρίσκεται στην υπέρτατη και μοναδική “αλήθεια” των απόψεων τους χωρίς αμφιβολίες, εκεί ανήκει η επιδεξιότητα τους.
Εμείς θέλουμε να κερδίσουμε τη μάχη με την ελευθερία στην έκφραση με αβεβαιότητες και με στοιχήματα.
Πάντα υπάρχουν αυτοί που μας κρίνουν εκτός των κρυστάλλων μάζας.
σχετικά με Καρκαγιάννη, μάλλον στο άρθρο του ομιλεί περί αναβίωσης ή διαιώνισης του φιλορωσικού ή φιλοδυτικών κομμάτων που “φανερώθηκαν” μετά τον εμφύλιο του 1827, μάλλον προσχηματικά αναφέρεται σε Δεξιά/Αριστερά.
Πάντως ο χριστιανισμός χρησιμοποιήθηκε πολύ αργότερα στη προκατάληψη του εβραϊσμού,(όχι τον 1ο αλλά μετά τον 18ο αιώνα), όταν η δεξιοτεχνία τους στο εμπόριο έπαυε να είναι τόσο αναγκαία με την έλευση της βιομηχανικής επανάστασης.
Το εμπόριο εμπόδιζε τον μερκαντιλισμό και έπρεπε να εξοντωθεί!
Οι εβραίοι είναι οι φυσικοί φορείς και υποστήκαν την τραγωδία.
Πολύ φοβούμαι ότι η οικολογία τείνει να διαστρεβλωθεί σε εργαλείο του παγκοσμιοποιημένου μερκαντιλισμού και να δημιουργηθεί μία ακόμη σύγχιση και ασυνενοησία, είδωμεν.
ξαναδιαβάστε την κριτική που δέχθηκε η Ελλάδα από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας (ECRI), στην «Τρίτη Έκθεση για την Ελλάδα» (http://www.coe.int/t/e/human_rights/………./3e_rapport_Gr%E8ce_grec.pdf 5/12/2003)μηπως και καταλαβετε καλύτερα τι ισχύει στα θέματα αυτά:
«Η ECRI ανησυχεί ενόψει των εκθέσεων των μη κυβερνητικών οργανώσεων που καταδεικνύουν ότι στην Ελλάδα έχουν λάβει χώρα ρατσιστικά περιστατικά– περιλαμβανομένων ρατσιστικών δηλώσεων που έγιναν δημοσία ή δημοσιεύθηκαν στον τύπο καθώς και πράξεων ρατσιστικής βίας – και ότι τέτοια περιστατικά όχι μόνο δεν απετέλεσαν αντικείμενο δίωξης άλλα ούτε καν αντιμετωπίστηκαν με την δέουσα προσοχή από τις Ελληνικές αρχές. Το πρόβλημα αυτό ενδεχομένως να μην πηγάζει απαραίτητα από κάποια ανεπάρκεια των διατάξεων του ποινικού δικαίου, αλλά μάλλον από κάποια ιδιάζουσα ερμηνεία της έννοιας του ρατσισμού από μέρους συγκεκριμένων δικαστικών λειτουργών που σ’ αυτές τις περιπτώσεις οδηγεί είτε στο να μην ασκείται δίωξη, ή στο να αποσύρονται οι κατηγορίες. (…) Η ECRI συνιστά στις Ελληνικές αρχές να εξετάσουν εκ του σύνεγγυς τον τρόπο υλοποίησης των διατάξεων του ποινικού δικαίου κατά του ρατσισμού ώστε να εντοπίσουν τα αίτια για την σπάνια εφαρμογή τους, και να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί η πλήρης τους εφαρμογή.»
Και ξαναδιαβάστε τη φράση κλειδί του Τσιάκαλου:
“Μόνο τότε έχω το ηθικό δικαίωμα να “υπερασπίζομαι” το δικαίωμα των νεοναζιστών στη διάδοση του ψεύδους τους, όταν ο ίδιος κάνω τα πάντα για να υπερασπιστώ και να διαδώσω την αλήθεια.”
Αναρωτηθείτε πόσο υπερασπίζονται την αλήθεια -ώστε να θεωρείται γραφικό περιθώριο και όχι τηλεποτική καθημερινότητα ο Πλεύρης , ο Καρατζαφέρης και οι λοιποί- αυτοί που ξαφνικά θυμήθηκαν την ελευθερία της έκφρασης.
Μήπως είδατε τηλεοπρικές ειδήσεις σήμερα; Ποιος ήταν ο σχολιαστής τους σκανδάλου των απαλλαγών; Ο Γιώργος Καρατζαφέρης. Ξέρετε καμιά χώρα όπου κάνουν αυτό που λέει ο Τσιάκαλος να σχολιάζει μόνος του την επικαιρότητα ο κάθε Λεπέν (που πάντως δεν λεέι καν όσα λενε οι Πλεύρης και Καρατζαφέρης που – στην Άλφα Ένα επιτίθεται στο σιωνιστικό φασισμό πάλι επειδή κάποιοι μη Εβραίοι τον ξεμπροστιάζουν…)
1-H ECRI κάνει τις εκθέσεις και τη δουλειά της, εγώ δεν υπόκειμαι στην ECRI, ούτε απολογούμε για τις ατέλειες του ποινικού συστήματος. Βασίζομαι στις καθημερινές εμπειριες ώς πολίτη.
2-Δεν ξέρω άν η φράση κλειδί εκφράζει τον Τσιάκαλο, αλλά η παράγραφος στο σχόλιο23 δίνει ήδη την απάντηση,
“Αλλωστε απο την πέρα όχθη(νεοναζί) ουδόλως υπερασπίζονται ή επικαλούνται την ελεύθερη έκφραση, η έδρα του “γηπέδου” τους βρίσκεται στην υπέρτατη και μοναδική “αλήθεια” των απόψεων τους χωρίς αμφιβολίες, εκεί ανήκει η επιδεξιότητα τους.
βλ και σχολιο 23, “Πάντα υπάρχουν αυτοί που μας κρίνουν, εκτός των κρυστάλλων μάζας.”
3-
Εμείς θέλουμε να κερδίσουμε τη μάχη με την ελευθερία στην έκφραση με αβεβαιότητες και με στοιχήματα.”
επιπλέον, η πρόταση Τσιάκαλου δεν αντιλαμβάνεται ότι εκτός από νεοναζιστές με τα ψεύδη τους και τον ίδιο του με την αλήθεια, υπάρχει ένας ολόκληρος κόσμος με δυσκολίες κατανόησης, με άγνοιες και προκαταλήψεις, με ερωτήματα και αβεβαιότητες.
Απλοί κριτές του μαύρου/άσπρου, της αλήθεις/ψεύδους, αποφασισμένοι να μη παρασυρθούν να σχηματίσουν αυτοκαταστροφικές αλληλοσυγκρουόμενες μάζες.
Πάλι ζητάτε να απολογηθούμε για τη ΤιΒί και τους πρωταγωνιστές της, άν είναι σωστή η διάγνωση σας μή παραπονιέστε, μόνο κατανοήστε ότι το αντίθετο της ελευθερίας έκφρασης δεν είναι το ψεύδος αλλά η αλήθεια, το αντίθετο του ψεύδους δεν είναι η αλήθεια αλλά η ελευθερία έκφρασης. Το φαινόμενο να έχει αντικατασταθεί το μεταφυσικό όπιο από το τηλεοπτικό θα το επισήμανε και ο Κ.Μάρξ. Αλλωστε Πλεύρης και Καρατζαφέρης είναι λιγότερο επικίνδυνοι απο πολλούς άλλους που δεν αναφέρεται.
gb λέει:
“Αλλωστε απο την πέρα όχθη(νεοναζί) ουδόλως υπερασπίζονται ή επικαλούνται την ελεύθερη έκφραση”
Λαϊκή ρήση:
“το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιανεται”
Νεοναζιστικές ρήσεις:
Εκδήλωση – Συνέντευξη Τύπου
Τρίτη, 02 Ιανουάριος 2007
Υπερασπίζουμε την Ελευθερία Έκφρασης στην Ελλάδα
http://symmaxia.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=210&Itemid=1
δεστε την αφίσσα σε http://img219.imageshack.us/my.php?image=ekd140107sx3.jpg
Tην Κυριακή 14 Ιανουαρίου, σε κεντρική αίθουσα των Αθηνών θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση – συνέντευξη Τύπου με αφορμή την μήνυση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου και του Παρατηρητηρίου των Συμφωνιών του Ελσίνκι, του γνωστού φιλοσκοπιανού Δημητρά, εναντίον της εφημερίδος «Ελεύθερος Κόσμος», του ιστορικού Κ. Πλεύρη και του δημοσιογράφου Θ. Χατζηγώγου.
Κεντρικοί ομιλητές της εκδήλωσης θα είναι ο Δ. Ζαφειρόπουλος, εκδότης του «Ελευθέρου Κόσμου» και ο Κων/νος Πλεύρης. Θα παραστούν επίσης και θα απευθύνουν χαιρετισμό αρκετές προσωπικότητες του Εθνικού χώρου, που αναγνωρίζουν τον κίνδυνο φιμώσεως κάθε ελεύθερης, ελληνικής φωνής που προέκυψε από τις πρόσφατες μεθοδεύσεις των εβραίων και των εν Ελλάδι υποτακτικών τους.
Οι ηθικώς και νομικώς απαράδεκτες διατάξεις, που έχουν δυστυχώς επιβληθεί σε όλα τα μεγάλα ευρωπαϊκά κράτη, βρίσκονται προ των πυλών της πατρίδος μας. Οι νόμοι που έστειλαν στη φυλακή τον μεγάλο Ντέηβιντ Ίρβινγκ και απαγόρευσαν την κυκλοφορία των έργων του Ερνστ Ζύντελ και του Ροζέ Γκαρωντύ, ενδέχεται σύντομα να πλήξουν την ελευθερία της έκφρασης και στην Ελλάδα.
Απέναντι σε κάθε ανθελληνική, αλλά και αντισυνταγματική μεθόδευση, απέναντι σε κάθε απόπειρα φίμωσης της φωνής της Αλήθειας, οι Έλληνες πατριώτες αντιδρούν και αντιστέκονται. Όλοι ενωμένοι, υπερασπίζουμε την ελευθερία έκφρασης στην Ελλάδα!
Πληροφορίες στα τηλέφωνα: 210-3641149,
3611590 και 3605305
και για να ξερετε τι έγραψε το ΚΙΣ αντιγραφουμε εδω τη μεταφραση απο το Jean Cohen (http://www.cohen.gr/hpg58.htm)
Έκθεση το Ευρωπαϊκού Κογκρέσου για Αντισημιτικά επεισόδια και εκφράσεις στην Ευρώπη κατά την διάρκεια του πολέμου Ισραήλ Χεζμπολάχ
Παράρτημα της Ελλάδας
Το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας περιγράφει μία ανανέωση των αντι-ισραηλινών συναισθημάτων στην Ελλάδα τα οποία κορυφώθηκαν από τότε που ξέσπασε ο πόλεμος. Μεταξύ των επεισοδίων που σημειώθηκαν, το ΚΙΣ αναφέρει ότι μία ομάδα που σχετίζεται με το Κομμουνιστικό Κόμμα προσπάθησε να κολλήσει φωτογραφίες που απεικόνιζαν τις απώλειες Λιβανέζων στο μνημείο του Ολοκαυτώματος, ενώ διάφοροι έγκυροι πολιτικοί έκαναν αντισημιτικές δηλώσεις. Η δημοσιογραφική κάλυψη στις εφημερίδες ήταν αντι-ισραηλινή και κατά διαστήματα αντι-εβραϊκή.
Πάρα το σκληρό πολιτικό κλίμα δεν αναφέρθηκαν σοβαρά αντισημιτικά επεισόδια εναντίων ελληνο-εβραϊκών στόχων.
Εκθεση του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου Ελλάδας.
Τα αντι-ισραηλινά συναισθήματα της ελληνικής κοινωνίας επανεμφανίστηκαν κατά την διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο και εντάθηκαν κατά την διάρκεια της σύγκρουσης μεταξύ του Ισραήλ και της Χεζμπολάχ. Αυτό το κλίμα που είχε ενταθεί μεταξύ το 2002 και 2003, και το οποίο είχε σταδιακά υποχωρήσει τα επόμενα χρόνια, επανεμφανίστηκε.
Πολιτικοί απ’ όλα τα κόμματα, πολιτικοί αναλυτές και γνώστες προσωπικότητες της Ελλάδας έκαναν αντι-ισραηλινές δηλώσεις που συχνά περιείχαν αντισημιτικές αναφορές. Όμως πρέπει να σημειωθεί ότι δεν υπήρξαν σοβαρά αντισημιτικά επεισόδια εναντίον ελληνικών εβραϊκών στόχων.
Ο Αντισημιτικός Διάλογος και οι Διαμαρτυρίες
Υπήρξε μία προσπάθεια βεβήλωσης του Μνημείου του Ολοκαυτώματος στην Θεσσαλονίκη κατά την διάρκεια διαδήλωσης που οργανώθηκε από το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο (ΠΑΜΕ) που συνδέεται με το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος. Διαδηλωτές προσπάθησαν να κολλήσουν φωτογραφίες που απεικόνιζαν τις ζημιές στο Λίβανο που προκλήθηκαν από τον πόλεμο στο Μνημείο του Ολοκαυτώματος, αλλά τους απέτρεψε η Αστυνομία. Πολλές άλλες αντι-ισραηλινές διαδηλώσεις που οργανώθηκαν κυρίως από τα κόμματα της Αριστεράς και από αριστερούς συνδικαλιστές πραγματοποιήθηκαν στην Αθήνα, την Θεσσαλονίκη και άλλες ελληνικές πόλεις.
Αρκετοί πολιτικοί έκαναν αντισημιτικές δηλώσεις. Ο Ευρωβουλευτής Νίκος Σιφουνάκης (Κόμμα της Ευρωπαίων Σοσιαλιστών), ο βουλευτής Κίμων Κουλούρης (ΠΑΣΟΚ, βλέπε κάτω) )και ο πρώην Αντιπρόεδρος της Βουλής, Παναγιώτης Κρητικός συνέκριναν δημόσια τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ισραήλ με το Ολοκαύτωμα.
Αντιδράσεις από Πολιτικές Ομάδες
Σε δημόσια δήλωση του κατά την διάρκεια επιμνημόσυνης εκδήλωσης για την πτώση της χούντας στην Ελλάδα το 1974, ο Πρόεδρος της Ελλάδας, Κάρολος Παπούλιας, είπε ότι «η ελληνική κοινή γνώμη έχει συγκλονιστεί από τον ακήρυχτο πόλεμο εναντίον του Λιβάνου. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Κόσμος πίστευε ότι η λογική της συλλογικής τιμωρίας δεν θα επέστρεφε ποτέ».
Όμως το ΚΙΣ αναφέρει ότι οι εκπρόσωποι της κυβέρνησης ήταν πιο μετριοπαθείς και ισορροπημένοι από τον Αρχηγό του Κράτους. Ο Πρωθυπουργός, Κώστας Καραμανλής και η Υπουργός Εξωτερικών, Ντόρα Μπακογιάννη ήταν πιο ισορροπημένοι στις δημόσιες δηλώσεις τους και συντάχθηκαν με την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΟΗΕ.
Το ΠΑΣΟΚ, η αξιωματική αντιπολίτευση, ήταν λιγότερο ισορροπημένο στην προσέγγιση του στο Ισραήλ κατά την διάρκεια του πολέμου μετατοπίζοντας το βάρος της ευθύνης για την κατάσταση στο Ισραήλ. Επιπλέον, σε αντίθεση με την Ελληνική Κυβέρνηση και την διεθνή κοινότητα που έκαναν έκκληση για την άνευ όρων απελευθέρωση των ισραηλινών στρατιωτών, το ΠΑΣΟΚ υποστήριξε την ιδέα της ανταλλαγής κρατουμένων.
Με ανακοίνωσή του, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος, καταδίκασε την «ιμπεριαλιστική και γκαγκεστερική επίθεση του Ισραήλ εναντίον των Παλαιστινίων και του Λιβάνου». Και ο Συνασπισμός καταδίκασε το Ισραήλ. Ο Μανώλης Γλέζος, μία γνωστή ελληνική προσωπικότητα για τον ρόλου που έπαιξε στην αντίσταση κατά την Γερμανικής Κατοχής και μέλος του Συνασπισμού, έκανε δηλώσεις στα ΜΜΕ του τύπου «το Ισραήλ υιοθετεί και εφαρμόζει τις μεθόδους του Χίτλερ.»
Ο Ευρωβουλετής, Γιώργος Καρατζαφέρης, αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος ΛΑΟΣ, δεν έκανε δημόσιες δηλώσεις. Όμως η εβδομαδιαία εφημερίδα του Κόμματος «Α1» δημοσίευσε άκρως αντισημιτικά και αντι-ισραηλινά άρθρα κατηγορώντας το Ισραήλ για γενοκτονία εις βάρος του Λιβανικού λαού. Το σχόλιο της σύνταξης της «Α1» της 15ής Ιουλίου του 2006 περιλαμβάνει και την ακόλουθη φράση: «Εάν οι Εβραίοι συνεχίσουν με αυτόν τον τρόπο θα ξεπεράσουν τον αριθμό των θυμάτων του Χίτλερ.»
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος, Χριστόδουλος εξέδωσε ανακοίνωση στις 23 Ιουλίου η οποία μεταξύ άλλων αναφέρει: «Το δικαίωμα της αυτοάμυνας του Ισραήλ έχει ξεπεράσει τα όρια της οποιασδήποτε λογικής. Η χριστιανική συνείδησή μας διαμαρτύρεται. Μην προκαλείτε την συνείδησή μας. Μην τροφοδοτείτε την καταδίκη του Κόσμου εναντίον σας. Δεν είναι το συμφέρον σας. Μην παίζετε με τον Θεό. Υπάρχει ένας δίκαιος Θεός, τιμωρός. Φοβού την οργή του».
Η αντίδραση του Τύπου
Το ΚΙΣ αναφέρει ότι τα ΜΜΕ καταδίκασαν το Ισραήλ με έντονη μονομέρεια και ότι οι ‘Ελληνες Εβραίοι είχαν συχνά την εντύπωση ότι προωθείται η εικόνα του Ισραήλ ως ένα «ναζιστικό κράτος», ενός κράτους που επιτίθεται σε αβοήθητους και άοπλους ανθρώπους στο Νότιο Λίβανο.
Οι αντισημιτικές εκφράσεις και οι συγκρίσεις με το Ολοκαύτωμα ήταν συχνό φαινόμενο στον Τύπο κατά την διάρκεια του Καλοκαιριού. Το ΚΙΣ υπογραμμίζει ότι υπήρξαν κάποιοι γνωστοί αρθρογράφοι που υποστήριξαν τα δικαιώματα του Ισραήλ στα άρθρα και τις πολιτικές αναλύσεις τους.
Ο γραπτός τύπος και τα τηλεοπτικά μέσα καταδίκασαν έντονα το Ισραήλ. Κάποια από τα κύρια ΜΜΕ προώθησαν την εικόνα του Ισραήλ ως ένα «ναζιστικό κράτος». Αντίθετα, οι μαχητές της Χεζμπολάχ συχνά παρουσιάζονταν σαν «αγωνιστές για την ελευθερία» ή ¨ομάδες της αντίστασης».
Η ενημέρωση αυτή προέρχεται από το Κεντρικό Ισραηλιτικό Συμβούλιο Ελλάδας.
http://www.eurojewcong.org/ejc/news.php?id_article=601
@gb
έγραψες:
“1-H ECRI κάνει τις εκθέσεις και τη δουλειά της, εγώ δεν υπόκειμαι στην ECRI, ούτε απολογούμε για τις ατέλειες του ποινικού συστήματος. Βασίζομαι στις καθημερινές εμπειριες ώς πολίτη.”
αποτελεί νέου τύπου φιλελεύθερη θέση να περιφρονεί η χώρα και εσύ τις διεθνείς νομικές συμβατικές δεσμεύσεις της για το οποίο ένα αρμόδιο διεθνές δικαιοδοτικό όργανο (ECRI) μας εγκαλεί;
“έλα παππού να σου δείξω τ’αμπελοχώραφα”,
την ιστοσελίδα με τη μετάφραση του ΚΙΣ Ελλάδος για ενημέρωση του θέματος την ανάρτησα ο ίδιος 5 ώρες νωρίτερα, (σχ.8ο), όταν η συζήτηση είχε πάρει τον δρόμο της και αργοπορημένα μπήκες στο χορό.
γράφεις, “Τό έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται” , βεβαίως να προσθέσω, θυσίασα την αγελάδα από μάχες στον διάλογο υπέρ της ελευθερίας έκφρασης, το θεωρούμενο θεμέλιο των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τώρα να θυσιάσω και τό βόδι στη συζήτηση μέχρι να καταλάβετε πως υπερασπίζονται τα δικαιώματα
Βασικό εμπόδιο να υπογράφεται ώς φορέας, εγώ ώς φυσικό πρόσωπο πάντως θα σας απευθύνομαι ώς φυσικό πρόσωπο.
Γράφεις,
“Όλοι ενωμένοι, υπερασπίζουμε τηνελευθερία έκφρασης στην Ελλάδα!”
Εγώ αντιλαμβάνομαι οτι η ελευθερία έκφρασης ώς ατομικό δικαίωμα τό υπερασπίζεσαι προσωπικά ώς Δαυίδ απέναντι στον Γολιάθ γνωστό και ώς Λεβιάθαν. Αν “ενωθούμε” και παρεισφρήσουν λίγοι λιπόψυχοι τινάζονται στον αέρα τα δικαιώματα όλων, ήτοι κοντά στα ξερά καίγονται και τα χλωρά.
Γράφει το ΚΙΣ,
“Τα αντι-ισραηλινά συναισθήματα της ελληνικής κοινωνίας επανεμφανίστηκαν”, Αν και θεωρώ ότι αυτό μπορεί να συμβαίνει,η διατύπωση πάσχει γιατί γενικεύει, δεν προσωποποιείται και δεν εξατομικεύεται, όπως σωστότερα διατυπώνεται παρακάτω.
@ΕΠΣΕ, Το Ολοκαύτωμα είναι η κορυφαία και τελευταία πράξη της τραγωδίας του β’Π.Π., αλλά μεγίστη σημασία έχει η αφετηρία της, οι διώξεις και η συντριβή της εβραϊκής διανόησης καί άλλων εκφραστών της ελευθερίας. Εκεί δίνεται η μάχη, εκει γίνονται οι θυσίες, πρίν την τραγωδία.
Η σημαντικότερη διαπίστωση αφορά την αίσθηση που αποκομίζω για μιά σύγχυση μεταξύ πολιτικής, παιδαγωγικής και νομικής επιστήμης. Οι πολιτικοί ασκούν την πολιτική τους, δεν εγκαλούνται με διατάξεις. Εδώ απαιτείται η διάκριση, “τα τω Καίσαρι τω καίσαρι, τα τώ Θεώ τώ Θεώ”
Οταν γράφεις,
“αποτελεί νέου τύπου (φιλελεύθερη) θέση να περιφρονεί η χώρα και εσύ τις διεθνείς νομικές συμβατικές δεσμεύσεις της”
νομίζω έχεις αντιγράψει αυτούς που κατηγορούν το Ισραήλ στον πόλεμο κατά της Χεσμπολά.
@ΕΠΣΕ
Επειδή κάτι αναφέρατε νομίζω για φιλελεύθερους να πω ότι δεν έχω καμία σχέση με το χώρο ή του συντελεστές του e-rooster είδα την συζήτηση και έγραψα ένα σχόλιο.
Τώρα που είδα την απαγόρευση βιβλίων που ρωτάτε. Εσείς δεν γράψατε παραπάνω για μηνύσεις και διώξεις για κάποια κείμενα; Δεν εννοώ ότι αυτή την στιγμή φτάσαμε να απαγορεύουμε ή καίμε βιβλία στην ελλάδα όπως κάνανε οι χιτλερικοί αλλά ότι και αυτοί τότε καταργούσανε την ελευθερία της έκφρασης με το ίδιο πρόσχημα που επικαλείστε και εσείς τώρα ότι δηλαδή θα διαπαιδαγωγηθεί λάθος η νεολαία τους, ότι θα προωθηθούν οι λαθος ιδεες και τέτοια. Οι μηνύσεις και οι διώξεις για κειμένα ακόμα και αν είναι για καλό σκοπο δεν ειναι καταπίεση της έκφρασης;
Τώρα που είδατε να λέω εγώ ότι πρέπει οι μειονότητες να μην μιλάνε και να μην διαμαρτύρονται; Μίλησα εγώ για το ΚΙΣ πουθενά μεχρι τώρα, είπα ότι δεν έχει δικαίωμα να μιλάει ενώ έχει ο Πλεύρης; Το αντίθετο δεν είπα ότι όλοι θα πρέπει να έχουν δικαίωμα να μιλάνε; Έκανα εγώ καμιά μήνυση στο ΚΙΣ;
Που είδατε να υπερασπίζομαι εγώ ειδικά τον Πλέυρη; Αν ο Πλεύρης χρησιμοποιεί τα κείμενα του Μίχα ή τα δικά μου ή τα δικά σας σημαίνει ότι εμείς δεν πρέπει να μιλάμε για να μην τα χρησιμοποιεί; Μας πετάτε ένα κείμενο στην μούρη κάποιων ακροδεξιών για να μας πείτε τι δηλαδή; Ότι επειδή αυτοί επικαλούνται την ελευθερία της έκφρασης όλοι εμείς οι άλλοι πρέπει να την εγκαταλείψουμε;
Λέτε ότι αγνοώ τους νόμους κατά του ρατσισμού. Δηλαδη θελετε να μου πείτε ότι υπάρχει νόμος στην Ελλάδα ή σε άλλη ελεύθερη χώρα που να καταδικάζει για ρατσιστική την δήλωση του Παπούλια που βλέπουμε στο κείμενο του ΚΙΣ; «η ελληνική κοινή γνώμη έχει συγκλονιστεί από τον ακήρυχτο πόλεμο εναντίον του Λιβάνου. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Κόσμος πίστευε ότι η λογική της συλλογικής τιμωρίας δεν θα επέστρεφε ποτέ». Τι το ρατσιστικό βλέπετε εσείς σε αυτήν την δήλωση; Αλλά και η δήλωση Γλέζου «το Ισραήλ υιοθετεί και εφαρμόζει τις μεθόδους του Χίτλερ.» παρότι διαφωνώ γιατί είναι πολύ υπερβολική ρατσιστική δεν είναι. Δεν λέει τίποτα για τους εβραίους όυτε καν για τους Ισραηλινούς την πολιτική ενός κράτους κριτικάρει. Είναι η ιδέα ανταλλαγής κρατουμένων του ΠΑΣΟΚ αντι-σημιτική; Μάλλον σαν πρόταση για την εκτόνωση της κρίσης μου φαίνεται εμένα.
Όσο για τα περί μονομέρειας που αναφέρει το ΚΙΣ και τα οποία φαίνεται να υιοθετείτε. Όταν τα αμερικάνικα κανάλια όπως το Φοξ κάλυπταν μονομερώς τον πόλεμο στο Ιρακ βγήκε κανείς να τους κατηγορήσει για «αντι-Ιρακινισμό» ή για ρατσισμό; Όταν οι Αμερικάνοι, οι Αγγλοι οι Γαλλοι και δεν ξέρω ποιοι άλλοι επιλέγουν να υποστηρίξουν μια από τις δύο πλευρές σε έναν πόλεμο τους κατηγορεί κανείς για ρατσισμό; Γιατί δηλαδη είναι οι Έλληνες ρατσιστές αν υποστηρίζουν τον σκοπό των Παλαιστινιών; Μπορεί το ΚΙΣ και εσείς και οποιοσδήποτε να θεωρεί ότι κανουμε λάθος, ότι έχουμε λάθος πολιτική κρίση αλλά αυτό μας κάνει ρατσιστές;
Όταν ο κόσμος ξεσηκωνόταν δικαίως για τις φρικαλεότητες των Σερβων στην Βοσνία βγήκατε εσείς ή κανενας άλλος να πείτε ότι τους κριτικάραμε από «αντι-σερβισμό» ή από ρατσισμό κατά των Σέρβων. Όταν όλα τα ευρωπαικα και αμερικάνικα ΜΜΕ μιλάγανε για στρατόπεδα συγκέντρωσης και ναζιστικές μεθόδους και παρομοίαζαν τους αρχηγούς τους με τον Χίτλερ διαμαρτυρηθήκατε εσείς; Όταν οι ιδιοι οι Ισραηλινοι παρομοίαζαν τον Αραφάτ με το Χιτλερ; Τι μας λέτε δηλαδή; Ότι για τους άλλους μπορούμε να λέμε ότι θέλουμε αλλά όχι για τους Ισραηλινούς για να μην μας πείτε αντισημιτιστές; Ότι μπορούμε να παρόμοιάζουμε με τον Χιτλερ τους πάντες εκτός από τον Ολμερτ;
Καταλάβετε κάτι κύριε. Η ελευθερία της έκφρασης σημαίνει ότι όλοι έχουν δικαίωμα στην γνώμη τους. Είτε τους λένε Ολμερτ, Σαρον, Μιλόσεβιτς , Μιχα, Μπους, Παπουλια, ΚΙΣ, ΕΠΣΕ, ή μητέρα Τερέζα. Ολοι. Αυτό οφείλει να το ξέρει ο κάθε δημοκράτης. Σας παρακαλώ λοιπόν να μην ξαναβάλετε αυτό το δήθεν όπως «δήθεν ελευθερία της έκφρασης» όταν απευθύνεστε σε εμένα. Εγώ είμαι έτοιμος να βγω στο δρόμο για να μπορεί να μιλάει το ΚΙΣ και εσείς. Εσείς θα το κάνατε για εμένα;
Επειδή το χιούμορ ξεπερνάει τις προκαταλήψεις όπως και η ελευθερία έκφρασης,ελπίζω να βοηθήσει και τό παρακάτω,
http://gazikapllani.blogspot.com/2006/12/blog-post_19.html
Εντάξει όλοι αντιλαμβάνονται γιατί η Βουλγαρία έχει περισσότερη δημοκρατία από τη Τουρκία και εισάγεται πρώτη στην Ε.Ε.,όπως και τους λόγους που διαιωνίζεται ο πόλεμος στη Μ.Ανατολή,
ώς συνέχεια του Β’παγκόσμιου πολέμου.
Το ποιός είναι με ποιόν, το λέει και ο Καπλάνι με εύθυμα επιχειρήματα.
Αγαπητοί φίλοι του ΕΠΣΕ, επικαλεσθήκατε το ακόλουθο:
“Μόνο τότε έχω το ηθικό δικαίωμα να “υπερασπίζομαι” το δικαίωμα των νεοναζιστών στη διάδοση του ψεύδους τους, όταν ο ίδιος κάνω τα πάντα για να υπερασπιστώ και να διαδώσω την αλήθεια.”
Εγώ, καλόπιστα, θεωρώ ότι πραγματικά “κάνετε τα πάντα για να υπερασπιστείτε και να διαδώσετε την αλήθεια”. Πιστεύεται εσείς για τους εαυτούς σας ότι κάνετε κάτι λιγότερο; Ότι κάπου μπορείτε να κάνετε περισσότερα αλλά δεν τα κάνετε; Ασφαλώς και όχι, φαντάζομαι.
Εφόσον, λοιπόν, εσείς εκπληρώνεται το δεύτερο σκέλος-προϋπόθεση της φράσεως του κ. Τσιάκαλου, τότε γιατί δεν τηρείτε και το πρώτο σκέλος. Γιατί, δηλαδή, θεωρήσατε σκόπιμο να προτρέψετε τον Εισαγγελέα να προχωρήσει σε αυτεπάγγελτη μήνυση; Πότε και πως ακολουθείτε το «ηθικό σας δικαίωμα να “υπερασπίζεστε” το δικαίωμα των νεοναζιστών στη διάδοση του ψεύδους τους»;;;
Τα παραπάνω είναι γραμμένα χωρίς ίχνος συμπάθειας σε όσους αμφισβητούν το Ολοκαύτωμα, αλλά με μεγάλη ανησυχία για τις συνέπειες της επιλεκτικής εφαρμογής της ελευθερίας της έκφρασης σιγά-σιγά και στην Ελλάδα…
Αγαπητοι φιλελευθεροι,
Πολυ φοβαμαι πως ο,τι και να λεει το ΕΠΣΕ, ματαιοπονει, οχι επειδη ειστε χαζοι και δεν καταλαβαινετε αλλα επειδη (και αυτο ειναι απο τα, αμου επιτραπει να πω, δομικα προβληματα της ελληνικης κοινωνιας) δεν εχετε μια δικαιικη αντιληψη των θεματων που τιθενται.
Να γινω πιο συγκεκριμενος. Υπαρχουν πολυ λιγα δικαιωματα που ειναι απολυτα και δεν επιδεχονται κανεναν περιορισμο. Το δικαιωμα πχ να μην σε βαλουν κατω και να κανουν ηλεκτροσοκ ειναι ενα απο αυτο. Το δικαιωμα στην ελευθερια εκφρασης δεν ειναι ενα απο αυτα. Ξεκιναμε λοιπον με το κρατουμενο οτι υπαρχουν και πρεπει να υπαρχουν περιορισμοι στο δικαιωμα ελευθεριας εκφρασης.
Το επομενο ζητημα ειναι βεβαιως το αιωνιο που αφορα τα ορια της ελευθερης εκφρασης. Εδω μπαινουν τα δικαστηρια. Ας σημειωθει οτι το ΕΠΣΕ πιστευει οτι τα ορια τα θετουν τα δικαστηρια ενω οι Πλευρης και σια οι συνταγματαρχες. Το ποιος παει να φιμωσει ή θα ηθελε(και με ποιον τροπο) ποιον ειναι νομιζω ξεκαθαρο.
Τελειωνοντας, σας προτρεπω να διαβασετε την αποφαση του Ευρωπαικου Δικαστηριου των Δικαιωματω του Ανθρωπου στην (σχετικη) υποθεση Garaudy v France. Μετα νμιζω οτι μπορουμε να συζητησουμε επ΄αυτης. Να θυμισω μονο οτι ειναι αποφαση ενος δικαστηριου το οποιο, το μονο για το οποιο δεν μπορει να κατηγορηθει, ειναι οτι δεν ειναι φιλελευθερο (βλ. αποφασεις σε υποθεσεις παραβιασης περιουσιακων δικαιωματων ητοι του “σκληρου πυρηνα” του φιλελευθερισμου αλλα και την πιο προσφατη σχετικα με τον βομβαρδισμο του Πυργου της Σερβικης ΕΡΤ απο το ΝΑΤΟ – οπου το δικαστηριο σχεδον δεχτηκε οτι μπορει ενας πολιτης να μυνησει ενα κρατος για καθαρο raison d’ etat αποφαση του).
Χαιρετω,
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΡΑΤΗΡΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΜΦΩΝΙΩΝ ΤΟΥ ΕΛΣΙΝΚΙ (ΕΠΣΕ)
Τ.Θ. 60820, 15304 Γλυκά Νερά, Tηλ. 2103472259 Fax: 2106018760
email: office@greekhelsinki.gr ιστοσελίδα: http://cm.greekhelsinki.gr/
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
10 Ιανουαρίου 2007
Αντισημιτισμός, ελευθερία έκφρασης, «Ελευθεροτυπία», Μίχας, ΕΠΣΕ και Φινλανδία
Το Ελληνικό Παρατηρητήριο των Συμφωνιών του Ελσίνκι (ΕΠΣΕ) δημοσιοποιεί επιστολή που έστειλε στις 4 Ιανουαρίου 2007 στην «Ελευθεροτυπία», σε απάντηση σχολίου του Τάκη Μίχα την ίδια ημέρα. Το σχόλιο απαντούσε σε αναδημοσιευόμενη στη συνέχεια επιλεκτική περίληψη που δημοσίευσε η εφημερίδα από αναλυτικά τεκμηριωμένο κείμενο-απάντηση του ΕΠΣΕ σε σειρά συχνά κακόβουλων διαστρεβλώσεων από τον Τάκη Μίχα. Οι τελευταίες περιλαμβάνονταν σε κείμενα επίκρισης από τη μια του σχηματισμό δικογραφίας για αντισημιτικά δημοσιεύματα σε βάρος του «Ελεύθερου Κόσμου» και των συνεργατών του Θεόδωρου Χατζηγώγου και Κώστα Πλεύρη, και από την άλλη έκθεσης του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου για αντιισραηλινά και μερικές φορές αντισημιτικά κείμενα ελληνικών ΜΜΕ και πολιτικών κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Λίβανο το καλοκαίρι του 2006. Τα αρχικά κείμενα του Τάκη Μίχα και το πλήρης κείμενο του ΕΠΣΕ είναι διαθέσιμα στην ιστοσελίδα http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3031.
Η «Ελευθεροτυπία» δεν δημοσίευσε μέχρι σήμερα την απάντηση του ΕΠΣΕ, στερώντας έτσι για δεύτερη φορά από το αναγνωστικό της κοινό τη δυνατότητα να πληροφορηθεί ποιες είναι διεθνώς και στην Ελλάδα οι διατάξεις που τιμωρούν την προάσπιση του ρατσιστικού μίσους. Διατάξεις που προβλέπουν πως η ελευθερία της έκφρασης δεν προστατεύει το ρατσιστικό λόγο, όπως άλλωστε δεν προστατεύει ούτε την εξύβριση και δυσφήμηση. Ρητά αναφέρουν επίσης πως η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι ανεξέλεγκτη και ασύδοτη αλλά συνεπάγεται ειδικά καθήκοντα και ευθύνες. Γενικά δε απαγορεύουν την κατάχρηση δικαιωμάτων.
Παράλληλα, το ΕΠΣΕ επισημαίνει χθεσινή είδηση από τη Φιλανδία για καταδίκη αρχισυντακτών δύο εφημερίδων για πρόκληση ρατσιστικού μίσους. Είχαν δημοσιεύσει επιστολή η οποία, με αφορμή αναφορές στην Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση, χαρακτήριζε αποδεκτή και επιθυμητή την εξολόθρευση 6 εκατομμυρίων Εβραίων από τους Ναζί στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Το ΕΠΣΕ υπενθυμίζει την επαναλαμβανόμενη δημοσίευση πληθώρας ανάλογων κειμένων στα ελληνικά ΜΜΕ, όπως και στην «Ελευθεροτυπία», τα οποία προφανώς διεκδικούν το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης του ρατσιστικού μίσους ταυτόχρονα με την αποσιώπηση διεθνών συμβάσεων και ελληνικών νόμων που διώκουν το ρατσιστικό λόγο, όπως ακριβώς και την εξύβριση και τη συκοφαντία .
Κύριο Σεραφείμ Φυντανίδη
Διευθυντή της «Ελευθεροτυπίας»
4 Ιανουαρίου 2007
Κύριε Διευθυντή
Η επιλεκτικά δημοσιευθείσα περίληψη του προηγούμενου κειμένου-απάντησης στον Τάκη Μίχα δεν είχε καμιά αναφορά στο νομοθετικό πλαίσιο και επέτρεψε στο συνεργάτη σας να ανταπαντήσει με τρόπο που πάλι διαστρέφει το διεθνές και ελληνικό νομικό υπόβαθρο της δικογραφίας κατά του Κ. Πλεύρη. Για το λόγο αυτό παρακαλώ να δημοσιευθεί η ακόλουθη απάντησή μας, μαζί με το λινκ όπου το αναγνωστικό κοινό σας μπορεί να βρει τα πλήρη κείμενα.
Με τιμή
Παναγιώτης Δημητράς
Εκπρόσωπος ΕΠΣΕ
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΗΝ ΑΝΤΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΜΙΧΑ
4 Ιανουαρίου 2007
Τα άρθρα 19 και 20 του Διεθνούς Συμφώνου Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων του ΟΗΕ προβλέπουν:
«Καθένας έχει δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης… Η άσκηση του δικαιώματος … συνεπάγεται ειδικά καθήκοντα και ευθύνες. Μπορεί επομένως να υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς … για το σεβασμό των δικαιωμάτων ή της υπόληψης των άλλων. Κάθε προάσπιση εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους, που αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητας ή βίας απαγορεύεται δια νόμου.»
Ανάλογες και πολύ πιο λεπτομερείς είναι οι επιταγές του άρθρου 4 της Διεθνούς Σύμβασης για την Κατάργηση Κάθε Μορφής Φυλετικών Διακρίσεων του ΟΗΕ, σε εφαρμογή της οποίας η Ελλάδα έχει εισάγει το Ν. 927/79, που προβλέπει στο άρθρο 2:
«Οστις δημοσίως, είτε προφορικώς είτε διά του τύπου ή διά γραπτών κειμένων ή εικονογραφήσεων ή παντός ετέρου μέσου, εκφράζει ιδέας προσβλητικάς κατά προσώπου ή ομάδος προσώπων λόγω της φυλετικής ή εθνικής καταγωγής των, τιμωρείται με φυλάκισιν μέχρις ενός έτους ή χρηματικήν ποινήν ή και δι’ αμφοτέρων των ποινών τούτων.»
Τέλος, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου έχει επανειλημμένα αποφανθεί, σε υποθέσεις ομοϊδεατών του Κώστα Πλεύρη όπως του Roger Garaudy, πως η ελευθερία της έκφρασης (Άρθρο 10) δεν προστατεύει το ρατσιστικό λόγο και ειδικότερα «τη δικαιολόγηση φιλοναζιστικής πολιτικής και την άρνηση ή αναθεώρηση ιστορικών γεγονότων όπως μια κατηγορία ιστορικών γεγονότων ξεκάθαρα διαπιστωμένων, όπως το Ολοκαύτωμα», γιατί αποτελούν κατάχρηση δικαιώματος που απαγορεύεται από το Άρθρο 17 της Σύμβασης.
Το ΕΠΣΕ, το ΚΙΣ, οι ηγεσίες φορέων των Ρομά και των Τούρκων, καθώς και σημαντικά πρόσωπα της δημόσιας ζωής που εμπλέκονται ως πολιτικώς ενάγοντες ή μάρτυρες κατηγορίας σε πέντε αυτεπάγγελετες δικογραφίες για αντισημιτικά, αντι-τσιγγάνικα ή αντιτουρκικά δημοσιεύματα (οι τέσσαρες προηγήθηκαν αυτής για τα δημοσιεύματα του Κ. Πλεύρη) πρωτοστατούν λοιπόν όχι σε «προσπάθεια περιορισμού της ελευθερίας του λόγου και ποινικοποίησης της άποψης» όπως ισχυρίζεται ο Τάκης Μίχας στην «Ε» (4/1/07 http://www.enet.gr/online/online_print?id=79426628), αλλά στην εφαρμογή της προαναφερθείσας διεθνούς και ελληνικής νομοθεσίας. Αντίθετα, ο Τάκης Μίχας και όσοι μάχονται για την ατιμωρησία του ρατσιστικού λόγου πρωτοστατούν αντικειμενικά σε μιαν προσπάθεια επιλεκτικής περιφρόνησης του νόμου και των διεθνών συμβάσεων που οδηγεί σε έναν «παράδεισο μισαλλοδοξίας» για τους υμνητές του Χίτλερ και εχθρούς της ελευθερίας και σε μιαν «κόλαση» για τις προσβαλλόμενες μειονότητες.
Το πλήρες αρχικό κείμενο-απάντηση στον Τάκη Μίχα που δεν δημοσίευσε λόγω χώρου η «Ε», και στο οποίο όχι μόνο ουσιαστικά απέφυγε να απαντήσει ο Τ.Μ. αλλά ούτε καν το έλαβε υπόψη του στην ανταπάντησή του, είναι διαθέσιμο στην ιστοσελίδα http://cm.greekhelsinki.gr/index.php?sec=192&cid=3031.
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ
4/1/2007
Περί απόψεων και αντισημιτισμού
http://www.enet.gr/online/online_print?id=79426628
Ο εκπρόσωπος του Ελληνικού Παρατηρητηρίου (ΕΠΣΕ), Π. Δημητράς, έστειλε στην «Ε» ένα κείμενο-απάντηση σε δύο κείμενα του Τάκη Μίχα, σχετικά με δραστηριότητες του Κεντρικού Ισραηλιτικού Συμβουλίου (ΚΙΣ), με το οποίο κατηγορεί τον συντάκτη της «Ε» ότι «αποσιωπά, αν δεν διαστρεβλώνει, τα πραγματικά γεγονότα».
Στη μακροσκελέστατη επιστολή του (της οποίας αναδημοσιεύουμε μόνο μια περίληψη λόγω χώρου) ο Π.Δ. υποστηρίζει:
α) Οτι το ΕΠΣΕ, σε αντίθεση με τα υποστηριζόμενα από τον Τ.Μ., δεν είναι παράρτημα του Human Rights Watch, αλλά ανεξάρτητη οργάνωση, και ότι η δημοσιοποίηση εκ μέρους του τής έκθεσης του ΚΙΣ για τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα δεν σημαίνει υιοθέτησή της. Όπως υποστηρίζει, αναδημοσίευση της έκθεσης έκανε στην ιστοσελίδα της και η ΜΚΟ «Αντιγόνη», που αποτελεί τον εθνικό ανταποκριτή του Παρατηρητηρίου της Ε.Ε. κατά του ρατσισμού. Είναι δε τόσο κακόβουλο να παρουσιάζεται το ΕΠΣΕ ότι υιοθετεί φιλο-ισραηλινές θέσεις όσο να ισχυρίζεται κανείς πως ο Τ.Μ. είχε φιλο-μιλοσεβιτσικές θέσεις. Αν η διακίνηση κειμένων από τις ιστοσελίδες του είναι κριτήριο, πάνω από τα δύο τρίτα των 500 κειμένων της τελευταίας διετίας για τη Μέση Ανατολή, που υπάρχουν στην ειδική ιστοσελίδα αφορούν το Ισραήλ. Προέρχονται δε σχεδόν όλα είτε από διεθνείς ΜΚΟ, που επικρίνουν σφοδρά το Ισραήλ είτε από το εβδομαδιαίο δελτίο «Άλλο Ισραήλ», του Ισραηλινού Συμβουλίου για την Ισραηλινο-Παλαιστινιακή ειρήνη.
β) Οτι ο Τ.Μ. υποστηρίζει πως η έκθεση του ΚΙΣ ταυτίζει την κριτική του Ισραήλ με αντισημιτισμό, χωρίς «να δίνει κανένα παράδειγμα των επικρινομένων απόψεων της έκθεσης».
γ) Οτι η δίωξη εναντίον του Κ. Πλεύρη ήταν αυτεπάγγελτη και όχι έργο του ΚΙΣ, όπως λανθασμένα υποστηρίζει ο Τ.Μ.
δ) Οτι οι απόψεις του Κ. Πλεύρη δεν είναι μόνο «ανόητες και ατεκμηρίωτες», όπως ανέφερε ο Τ.Μ., αλλά και «οξύτατα αντισημιτικές». Αυτό το πρόσθετο στοιχείο, κατά την άποψη του εκπροσώπου του ΕΠΣΕ δικαιολογεί τη δίωξή του.
ε) Οτι ο Τ.Μ. αναπαράγει «κλασικά αντισημιτικά στερεότυπα», στο βαθμό στον οποίο «παραλληλίζει τη συμμετοχή του ΚΙΣ σε δίωξη για αντισημιτικά κείμενα με τη στάση του ισραηλινού λόμπι στις ΗΠΑ να εμποδίσει τη διάδοση απόψεων κατά της πολιτικής τού Ισραήλ, με τις οποίες δεν συμφωνεί». Τα στερεότυπα αυτά, σύμφωνα με τον εκπρόσωπο του ΕΠΣΕ, είναι:
* Η ταύτιση των Εβραίων κάθε χώρας με το Ισραήλ.
* Ο αντισημιτισμός βαφτίζεται «κριτική στην πολιτική του Ισραήλ».
Ο Τάκης Μίχας απαντά:
α) Στο κείμενό μου έδωσα μια σύνοψη τής έκθεσης τού ΚΙΣ, από την οποία προκύπτει ότι το κυριότερο τεκμήριο αντισημιτισμού είναι η ταύτιση της πολιτικής του Ισραήλ με την πολιτική του Γ’ Ράιχ και με τις γενοκτονίες των ναζί. Δεν έκανα αναφορά σε ειδικές περιπτώσεις που αναφέρει η έκθεση (π.χ. γελοιογραφίες), διότι αυτές έχουν συζητηθεί διεξοδικά στο παρελθόν.
β) Το ΕΠΣΕ και το ΚΙΣ έπαιξαν πρωταρχικό ρόλο στη δίωξη εναντίον του Κ. Πλεύρη. Το ΕΠΣΕ, διότι έστειλε, όπως αναφέρει και ο Π.Δ., επιστολές στους αρμόδιους εισαγγελείς, ζητώντας τους να παρέμβουν. Το ΚΙΣ, διότι είναι πολιτικός ενάγων της υπόθεσης.
γ) Συμφωνώ με τον εκπρόσωπο του ΕΠΣΕ ότι οι απόψεις τού Κ. Πλεύρη είναι αντισημιτικές και μισαλλόδοξες – αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι παραμένουν απόψεις. Κατά συνέπεια, το ΕΠΣΕ και το ΚΙΣ πρωτοστατούν σε μια προσπάθεια περιορισμού της ελευθερίας του λόγου και ποινικοποίησης της άποψης.
δ) Όπως έδειξα στο άρθρο μου, οι Εβραίοι κάθε χώρας ΔΕΝ ταυτίζονται με το Ισραήλ. Γι’ αυτό άλλωστε εξέχοντες Εβραίοι, όπως ο Τ. Τζουντ ή ο Ν. Τσόμσκι, αποτελούν τον στόχο διαφόρων εβραϊκών οργανώσεων, οι οποίες δεν έχουν κανένα δισταγμό να βαφτίσουν την κριτική εναντίον του Ισραήλ «αντισημιτισμό». Όπως ακριβώς και, παλαιότερα, οι διάφοροι εκφραστές του ελληνοαμερικανικού λόμπι δεν είχαν κανένα δισταγμό να βαφτίσουν τις απόψεις της δρ Α. Καρακασίδου για το Μακεδονικό «ανθελληνικές».
ΓΑΛΛΙΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Πρόστιμο σε Φιλανδούς δημοσιογράφους για τη δημοσίευση αντι-σημιτικής επιστολής
http://www.worldjewishcongress.org/news/globalnews/gn_archives/2007/01/gn_070109_finish.html και http://www.news24.com/News24/World/News/0,9294,2-10-1462_2052691,00.html
9 Ιανουαρίου 2006
Φιλανδικό δικαστήριο καταδίκασε αρχισυντάκτη εφημερίδας για πρόκληση ρατσιστικού μίσους μετά τη δημοσίευση επιστολής αναγνώστη η οποία επικροτούσε το Ολοκαύτωμα, σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Στον Antti Toiviainen, αρχισυντάκτη της ημερήσιας τοπικής εφημερίδας «Uusimaa», επιβλήθηκε πρόστιμο € 1,050 από περιφερειακό δικαστήριο της Porvoo της νότιας Φιλανδίας. Πρόστιμο € 570 επιβλήθηκε και στο συγγραφέα της επιστολής για υποκίνηση ρατσιστικού μίσους. Η επιστολή δημοσιεύτηκε και στην εφημερίδα «Kansan Uutiset» της οποίας ο αρχισυντάκτης Janne Maekinen είχε αρνηθεί να τη δημοσιεύσει αλλά τελικά δημοσιεύτηκε από τεχνικό ή ανθρώπινο λάθος. Του επιβλήθηκε πρόστιμο € 400 για παράβαση επαγγελματικού καθήκοντος. Η επιστολή αναφερόταν στην Ισραηλινο-Παλαιστινιακή σύγκρουση και χαρακτήριζε αποδεκτή και επιθυμητή την εξολόθρευση 6 εκατομμυρίων Εβραίων από τους Ναζί στο Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αγαπητε κυριε Εγω, με το Ε κεφαλαιo
Nα ξαναπώ άλλη μια φορά ότι δεν είμαι φιλελεύθερος και δεν έχω καμία σχέση με το e-rooster. Οι συντελεστές του e-rooster φαίνεται ότι δεν θέλουν να απαντήσουν ίσως για να μην τους πείτε ρατσιστές όπως υπονόησαν κάποιοι για μένα. Δεν είμαι ακροδεξιός ούτε καν δεξιός και απεχθάνομαι τον φασισμό και τον ναζισμό. Δεν είμαι αντισημιτιστής ούτε ρατσιστής.
Άνθρωποι που τους έβαλαν κάτω και τους έκαναν ηλεκτροσόκ υπάρχουν πολλοί και πολύ φοβάμαι ότι συμβαίνει ακόμα παρόλο που όπως σωστά λέτε δεν θα έπρεπε. Σε όλα τα καθεστώτα όμως που συνέβηκε αυτό οι πρώτοι που υπέφεραν δεν ήταν οι άνθρωποι αλλά ιδέες όπως η ελευθερία της έκφρασης που εσείς περιφρονείτε. Οι λαοί εκεί ξεχάσανε την ελευθερία της έκφρασης για χάρη κάποιου ανώτερου σκοπού. Δεν βγήκανε να υπερασπιστούν τους συμπολίτες τους γιατί με βάση τα όσα τους έλεγε το καθεστώς τους ήταν κακοί, πολύ κακοί ή γιατί ελπίζανε ότι ο σκοπός τους ήταν ανώτερος και δικαιολογούσε τον περιορισμό της ελευθερίας. Έτσι όταν αρχίσανε τελικά τα ηλεκτροσόκ ήταν δυστυχώς αργά.
Αυτά δεν τα γράφω για υπεράσπιση του Πλεύρη και των ομοίων του αλλά ξέρετε άμα αρχίζεις να περιορίζεις ελευθερίες δεν σταματάς εύκολα.
Περιμένω ακόμα από το ΕΠΣΕ να μου πουν γιατί είναι αντισημιτική η απόψη του κ. Παπούλια «η ελληνική κοινή γνώμη έχει συγκλονιστεί από τον ακήρυχτο πόλεμο εναντίον του Λιβάνου. Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο Κόσμος πίστευε ότι η λογική της συλλογικής τιμωρίας δεν θα επέστρεφε ποτέ». Και μην μου πείτε παρακαλώ ότι πρόσβαλε κάποιον. Αν δηλαδή αύριο ένας Σέρβος εθνικιστής μας πει ότι τον προσβάλουμε σαν άνθρωπο όταν μιλάμε για τα εγκλήματα στην Σρεμπρένιτσα θα πρέπει όλοι μας να πάψουμε να μιλάμε για αυτό; Όσο για τα όσα ωραία μας λέει το ΕΠΣΕ για τον ΟΗΕ και τα δικαστήρια μήπως θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι κάτι δεν πάει καλά;
Ας μου επιτραπεί η ρήση, “παίζειν έν ού παικτοίς”
To παιχνίδι μοιάζει να παίζεται χωρίς παίκτες, δλδ χωρίς νόημα.
Ολοι οι σχολιαστές έχουν το δίκηο τους και την ελευθερία τους.
Εγώ θα πρότεινα στον καθένα,ιδιαιτέρως στα στελέχη της ΕΠΣΕ, να οργανώσουν μία συζήτηση με θέμα Μειονότητες και Ατομικά Δικαιώματα εντός της μειονότητας.
Το θέμα είναι επίκαιρο και αναδυόμενο.
Ωραια λοιπον.
Ας πουμε οτι βλεπω τον φιλο Χρηστο Μαραγκο να παρκαρει παρανομα εξω απο μια πολυκατοικια που ξερω οτι λειτουργει (παρανομα) ενας οικος ανοχης. Ας πουμε επισης οτι ειμαι κ’ δημοσιογραφος. Την αλλη μερα λοιπον, δημοσιευω αρθρο που λεει
“ο Χ.Μ. βιαζοταν τοσο να παει στις πουτανες να γαμησει που παρκαρε παρανομα”
βαζω κ’ μια φωτογραφια που δεν φαινεται μεν ο Χ.Μ. αλλα οι οικειοι του μπορει να τον αν αναγνωρισουν.
Μπορω να επικαλεστω ελευθερια εκφρασης; Οντως παρκαρε παρανομα, οντως που φαινοτανε λιγο περιεργος, οντως εκει υπαρχει παρανομος οικος ανοχης.
Το παραπανω παραδειγμα ειναι απλοικοτατο – ας φανταστουμε αλλα: Γυρναω τσοντα (σκληρη) με τον Χριστο κ’ την Μαρία την Μαγδαληνη και γεμιζω ολη την πολυ με τρυκακια με εικονες απο την ταινια. Με καλυπτει το δικαιωμα ελευθεριας εκφρασης;
Αλλο: μπροστα στην Βουλη, βγαζω την πουτσα μου κ’ την παιζω, λεγοντας οτι με αυτον τον τροπο διαμαρτυρομαι για την κακοδιοικηση της χωρας, αρα η ενεργεια μου ειναι καθαρα πολιτικη. Πρεπει να με αφησουν να τελειωσω;
Σε ολα αυτα τα παραδειγματα συγκρουονται μια σειρα απο δικαιωματα δικα μου κ’ των αλλων. Εξακολουθω να μην μπορω να καταλαβω γιατι δεν μπορει να γινει κατανοητο οτι τελικα, σε μια δημοκρατια, αυτες οι συγκρουσεις μονο απο δικαστηρια μπορουν να επιλυθουν ή καλυτερα, να ρυθμιστουν.
Αγαπητέ Εγω με το Ε κεφαλαίο,
Αν με δεις έξω από τον οίκο ανοχής που λες έχεις το δικαίωμα να δημοσιεύσεις την είδηση και την φωτογραφία. Σε αυτή την περίπτωση εγώ μπορεί να αποφασίσω να σε μηνύσω για συκοφαντική δυσφήμηση και αν μπορώ να αποδείξω ότι εσύ λες ψέματα το δικαστήριο θα με δικαιώσει. Αν όχι τότε θα δικαιώσει εσένα και θα μπορείς να ξαναδημοσιεύσεις την είδηση όσες φορές θέλεις. Αν τώρα εγώ ανήκω σε μια μειονότητα, είμαι ας πούμε μαύρος ή εβραίος, μπορώ να πω ότι το έκανες από ρατσισμό αλλά τότε θα πρέπει να αποδείξω επιπλέον ότι εσύ έχεις ρατσιστικά κίνητρα πράγμα όχι και τόσο απλό. Παρόμοια και για το βίντεο και για όλα τα άλλα που λες. Σε όλα αυτά βέβαια μπαίνουν και νόμοι για την προστασία της ιδιωτικής ζωής και άλλα τέτοια.
Αν όμως εγώ είμαι ένας πολιτικός και κάνω πολιτική που δεν σου αρέσει και με κριτικάρεις για αυτήν θα πρέπει να έχεις το δικαίωμα να το κάνεις και κανένα δικαστήριο να μην σε πειράζει. Αν εγώ είμαι ο έλληνας πρωθυπουργός και κάνω επίθεση ας πούμε στην Αλβανία γιατί μια ομάδα Αλβανών έριξε ρουκέτες στο Ελληνικό έδαφος, και εσύ είσαι ας πούμε Άγγλος πολιτικός και βλέπεις την βία δυσανάλογη έχεις το δικαίωμα να βγείς να το φωνάξεις και κάνενα δικαστήριο πουθενά να μην στο απαγορεψει (δες τι έγραψα παραπάνω για Παπούλια). Αν το κόμμα σου θέλει να υποστηρίξει την Αλβανία και κανει μια πρόταση για λυση (δες τι έγραψα για την προταση ΠΑΣΟΚ) διαφορετική από των άλλων χωρών που υποστηρίζει τους Αλβανούς πάλι αυτό είναι πολιτική απόφαση και όχι «ανθελληνισμός». Αν παρομοιάσεις τις πράξεις μου με του Χίτλερ μπορεί να είσαι υπερβολικός αλλά και αυτό έχεις δικαίωμα να το κάνεις. Αν τα γράψεις όλα αυτά και σε βιβλίο δηλαδή το πώς βλέπεις εσύ την ιστορία εγώ μπορεί να διαφωνώ με το τι γράφεις αλλά εσύ θα πρέπει να έχεις την ελευθερία να το κάνεις.
Βλεπεις την διαφορά; Εγώ σου μιλάω για ελευθερία της πολιτικής έκφρασης για απόψεις που έχουν σχέση με πολιτικά ζητήματα και αυτή θα πρέπει να είναι πάντα ελευθερη. Μόνο έτσι μπορεί να υπάρχει δημοκρατία. Μιλάω για την κριτική σε πολιτικές πράξεις ή για ιστορικά γεγονότα όπου σχεδόν κάνένας δεν έχει την ίδια άποψη με τον διπλανό του και άρα δεν θα πρέπει να ποινικοποιούμε την μία από όλες. Εσύ μου μιλάς για απλές αντιδικίες μεταξύ πολιτών όπου και βέβαια υπάρχουν σαφείς κανόνες για το τι είναι σωστό και τι όχι και τα δικαστήρια έχουν τον λόγο.
Τώρα για τις γελοίες ιστορίες του Ιρβιγκ και των ομοίων του η γνώμη μου είναι ότι πρέπει να μην τις αντιμετωπίζουμε δικαστικα να τους αφήνουμε να λένε ότι θέλουν και να τους αντιμετωπίζουμε ενημερώνοντας τον κόσμο για τις φρικαλεότητες των Ναζί, διδάσκοντας την πραγματική ιστορια. Αλλοιώς απλά γεννάμε ενδιαφέρον στο κόσμο που αναρωτιέται γιατί τον κυνηγάνε αυτόν μήπως κάτι κρύβεται από πίσω;
Μερικα σχολια στη συζητηση:
1)Η εκθεση του ΚΙΣ χαρακτηριζε ως “αντισημιτικα” κειμενα και σκιτσα που παρομοιαζαν την πολιτικη του Ισραηλ στον Λιβανο(και αλλου) με το Ολοκαυτωμα.Παρ ολο που προσωπικα θεωρω οτι αυτοι οι παραλληλισμοι ειναι τελειως εξωπραγματικοι δεν θεωρω οτι ειναι κατ αναγκη αντισημητικοι.
2)Το να ισχυριζεται κανεις οτι διαφορες εβραικες οργανωσεις λειτουργουν πολλες φορες απο κοινου και σε συνεργασια με το Τελ Αβιβ δεν ενεχει φυσικα καμμια διαθεση συνομωσιολογιας.Οταν οι διαφορες ελληνικες οργανωσεις της ομογενειας στις ΗΠΑ και αλλου ξεσηκωνονται για τα “εθνικα θεματα”(Μακεδονικο κλπ) αυτο γινεται σε απολυτη συνεργασια και συντονισμο με το ελληνικο ΥΠΕΞ.Γιατι λοιπον να μην διατυπωσουμε ως υποθεση εργασιας οτι κατι αναλογο συμβαινει και με εβραικες οργανωσεις στο εξωτερικο;
3)Προβληματισθηκα πολυ προτου αποφασισω τη σταση θα παρω στην υποθεση της διωξης του γνωσου για τις αντισημιτικες του αποψεις Κωστα Πλευρη.Η τελικη μου σταση προσδιορισθηκε απο τους εξης 3 κυριως παραγοντες:
*Θεωρω οτι η διαμορφωση μια ειδικης σειρας αδικηματων που ανηκουν στην κατηγορια του “hate speech” η η απαγορευση της αμφισβητησης ιστορικων δεδομενων ερχεται σε αντιθεση με το δικαιωμα της ελευθεριας του λογου και της εκφρασης που συνιστουν την πεμπτουσια της φιλελευθερης παραδοσης.Στις ΗΠΑ, που στο θεσμικο επιπεδο ειναι η χωρα με την πιο φιλελευθερη νομοθεσια, τετοιες διωξεις θα ησαν αδιανοητες. Να υπενθυμισω εδω οτι η νομιμοποιηση της ελευθερια του λογου δεν παραπεμπει σε επιχειρηματα που αφορουν την προστασια των μειονοτητων(και αρα την περιοριζουμε οταν ερχεται σε αντιθεση με αυτο τον στοχο)αλλα σε εντελως διαφορετικα επιχειρηματα οπως π.χ. αυτα που βρισκουμε στο δοκιμιο του Μιλ “Περι Ελευθεριας”.Η ελευθερια του λογου ειναι ιστορικα το παραγωγο του φιλελευθερου διαφωτισμου και οχι του σοσιαλδημοκρατικου πατερναλισμου.
*Οπως ανεφερα στο αρθρο μου το προβλημα του αντισημιτισμου ειναι υπαρκτο -τοσο στην Ελλαδα οσο και αλλου.Ομως δεν πιστευω οτι η πρακτικη των απαγορευσεων οδηγει στην αποτελεσματικη καταπολεμηση του.(Απο την αλλη πλευρα αναγνωριζω οτι σε ορισμενες περιπτωσεις υπαρχουν και σοβαρα επιχειρηματα υπερ της απαγορευσης του hate-speech που υποστηριζει το ΕΠΣΕ οπως π.χ. στις περιπτωσεις των ραδιοφωνικων εκπομπων στην Ρουαντα που εξωθουσαν τους Χουτου να σφαξουν τους Τουτσι).
*Τον τελευταιο χρονο βρισκομαι στο επικεντρο δικαστικης διωξης απο τον κ.Λαλιωτη επειδη σε αρθρο μου στη Wall Street Journal υποστηριξα,μεταξυ αλλων, οτι το ΠΑΣΟΚ παλαιοτερα δεν εβλεπε με αντιπαθεια τις αραβικες τρομοκρατικες ενεργειες εναντιον εβραικων και ισραηλινων στοχων στην Ελλαδα και αλλου.Ειναι προφανες οτι αυτη η προσωπικη εμπειρια με εχει κανει πιο ευαισθητοποιημενο σε θεματα “ποινικοποιησης της αποψης” ειτε αυτη στρεφεται εναντιον αντισημιτων οπως του κ.Πλευρη ειτε φιλοσημιτων οπως ο υποφαινομενος.
4)Ο τιτλος του αρθρου “Εβραικο φιμωτρο..” ηταν οντως ατυχης στο βαθμο που στις ΗΠΑ εκεινοι που υφιστανται την μεγαλυτερη ταλαιπωρια απο το Ισραηλινο λομπι ειναι Εβραιοι διαφωνουντες με την πολιτικη του Ισραηλ.Ομως οπως ολοι γνωριζουμε την ευθυνη για τον τιτλο δεν εχει παντοτε ο συντακτης του αρθρου.
Αγαπητοί φίλοι του ΕΠΣΕ,
Είχα θέσει το ακόλουθο θέμα πιο πάνω και, όπως περίμενα, απάντηση δεν πήρα. Το ξαναθέτω, λοιπόν:
Επικαλεσθήκατε το ακόλουθο:
“Μόνο τότε έχω το ηθικό δικαίωμα να “υπερασπίζομαι” το δικαίωμα των νεοναζιστών στη διάδοση του ψεύδους τους, όταν ο ίδιος κάνω τα πάντα για να υπερασπιστώ και να διαδώσω την αλήθεια.”
Εγώ, καλόπιστα, θεωρώ ότι πραγματικά “κάνετε τα πάντα για να υπερασπιστείτε και να διαδώσετε την αλήθεια”. Πιστεύεται εσείς για τους εαυτούς σας ότι κάνετε κάτι λιγότερο; Ότι κάπου μπορείτε να κάνετε περισσότερα αλλά δεν τα κάνετε; Ασφαλώς και όχι, φαντάζομαι.
Εφόσον, λοιπόν, εσείς εκπληρώνεται το δεύτερο σκέλος-προϋπόθεση της φράσεως του κ. Τσιάκαλου, τότε γιατί δεν τηρείτε και το πρώτο σκέλος. Γιατί, δηλαδή, θεωρήσατε σκόπιμο να προτρέψετε τον Εισαγγελέα να προχωρήσει σε αυτεπάγγελτη μήνυση; Πότε και πως ακολουθείτε το «ηθικό σας δικαίωμα να “υπερασπίζεστε” το δικαίωμα των νεοναζιστών στη διάδοση του ψεύδους τους»;;;
Τα παραπάνω, επαναλαμβάνω, είναι γραμμένα χωρίς ίχνος συμπάθειας σε όσους αμφισβητούν το Ολοκαύτωμα, αλλά με μεγάλη ανησυχία για τις συνέπειες της επιλεκτικής εφαρμογής της ελευθερίας της έκφρασης σιγά-σιγά και στην Ελλάδα…
Απαντήστε, παρακαλώ…
επαναλαμβάνουμε:
Το ΕΠΣΕ, το ΚΙΣ, οι ηγεσίες φορέων των Ρομά και των Τούρκων, καθώς και σημαντικά πρόσωπα της δημόσιας ζωής που εμπλέκονται ως πολιτικώς ενάγοντες ή μάρτυρες κατηγορίας σε πέντε αυτεπάγγελετες δικογραφίες για αντισημιτικά, αντι-τσιγγάνικα ή αντιτουρκικά δημοσιεύματα (οι τέσσαρες προηγήθηκαν αυτής για τα δημοσιεύματα του Κ. Πλεύρη) πρωτοστατούν λοιπόν όχι σε «προσπάθεια περιορισμού της ελευθερίας του λόγου και ποινικοποίησης της άποψης» όπως ισχυρίζεται ο Τάκης Μίχας στην «Ε» (4/1/07 http://www.enet.gr/online/online_print?id=79426628), αλλά στην εφαρμογή της προαναφερθείσας διεθνούς και ελληνικής νομοθεσίας (ΠΟΥ ΕΚΤΙΘΕΤΑΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. Αντίθετα, ο Τάκης Μίχας και όσοι μάχονται για την ατιμωρησία του ρατσιστικού λόγου πρωτοστατούν αντικειμενικά σε μιαν προσπάθεια επιλεκτικής περιφρόνησης του νόμου και των διεθνών συμβάσεων που οδηγεί σε έναν «παράδεισο μισαλλοδοξίας» για τους υμνητές του Χίτλερ και εχθρούς της ελευθερίας και σε μιαν «κόλαση» για τις προσβαλλόμενες μειονότητες.
Αν δεν συμφωνείτε με τη νομοθεσία, αν δεν συμφωνείται με το ότι:
«Καθένας έχει δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης… Η άσκηση του δικαιώματος … συνεπάγεται ειδικά καθήκοντα και ευθύνες. Μπορεί επομένως να υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς … για το σεβασμό των δικαιωμάτων ή της υπόληψης των άλλων. Κάθε προάσπιση εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους, που αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητας ή βίας απαγορεύεται δια νόμου.»
τοτε θέλετε να μη λειτουργεί το διεθνές δίκαιο.
προφανως δε κανενα (ούτε το Τ. Μίχα) δεν ενόχλησε το οτι η Ελευθεροτυπία δύο φορές αρνήθηκε να δημοσιεύσει όλα αυτά για τις διεθείς συμβάσεις, γιατί η αλήθεια ενοχλεί τους υπερασπιστές της ελευθερίας της έκφρασης των φασιστών αλλά όχι των μειονοτήτων
ας γνωρίζετε πως ούτε επιστολή του ΚΙΣ δημοσίευσε…
κατά τα άλλα είναι εμφανές πως κάποιοι ισχυρίζονται πως ο περιορισμός της ελευθερίας της έκφρασης των ρατσιστών (που ζητάνε να εξοντωθούν οι Εβραίοι και να απαγορευθεί η θρησκεία τους) είναι απαράδεκτος ενώ δέχονται πως ο περιορισμός της στις περιπτώσεις συκοφαντίας είναι επιτρεπτός – αυτό σημαίνει συνέπεια αρχών
τέλος είναι απαράδεκτο να θεωρείται ξανά εδώ από το Μίχα η αντίθεση στον αντισημιτισμό που δεν έχει καμιά σχέση με το Ισραήλ, όπως οι ιδέες του Πλέυρη, ταυτόσημη με την αντίθεση στην πολιτική του Ισραήλ και να εξισώνεται με την αντίθεση στην ελληνική θέση γαι το μακεδονικό
αλλά είπαμε, η Ελευθεροτυπία και ο Μίχας γράφουν ελεύθερα ότι θέλουν και δεν αντέχουν στο διάλογο στα φύλλα της…
Η ερώτησή μου ήταν συγκεκριμένη και εντέχνως πάλι δεν απαντήθηκε.
Εαν θεωρείται ότι πραγματικά “κάνετε τα πάντα για να υπερασπιστείτε και να διαδώσετε την αλήθεια”, πως συμβιβάζεται η συμμετοχή σας και στην επιστολή και στην όλη υπόθεση της μήνυσης με το «ηθικό σας δικαίωμα να “υπερασπίζεστε” το δικαίωμα των νεοναζιστών στη διάδοση του ψεύδους τους»;;;
Εάν πάλι λέτε “θέλετε να εφαρμοστεί ο νόμος;;”, τότε γιατί χρησιμοποιήσατε το ως άνω επιχείρημα; Τουλάχιστον παραδεχθείτε ότι ήταν άτοπη η επίκλησή του…
Δικό σας επιχείρημα ήταν!
Δεν ξέρω γιατί συνεχίζω να προσπαθώ αφού απάντηση δεν πρόκειται να πάρω.
Λεει το ΕΠΣΕ «όσοι μάχονται για την ατιμωρησία του ρατσιστικού λόγου πρωτοστατούν αντικειμενικά σε μιαν προσπάθεια επιλεκτικής περιφρόνησης….». Ατιμωρησία του ρατσιστικού λόγου; Επιλεκτική περιφρόνηση; Εγώ και οι άλλοι εδώ μιλήσαμε για ελευθερία και άρα ατιμωρησία του πολιτικού λόγου, δηλαδή ότι όλοι έχουν δικαίωμα να λένε την γνώμη τους. Όλοι. Όχι μόνο οι ρατσιστές.
Που βλέπετε το επιλεκτικό; Γιατί αυτή η διαστρέβλωση των προθέσεών μας;
Και θα μου πείτε επιτέλους που είδατε τον αντισημητισμό στις δηλώσεις του κ. Παπούλια;
Το κείμενο Τσιάκαλου αφορά αυτούς που επικαλούνται την απόλυτη ελευθερία και τι επικαλούμαστε γιατι δεν κάνουν, όπως λέει και ο Τσιάκαλος, (σχεδόν) τιποτε για την υπεράσπιση και της διάδοσης της αλήθειας. Ο Τσιάκαλος είανιένας από τους μάρτυρες σε μια από τις προαναφερόμενες υποθέσεις.
Στην Ελλάδα που ο ρατσιστικός λόγος είναι κυρίαρχος η αναγκη της προστασίας του νόμου είναι μεγάλη και για αυτό τα αρμόδια όργανα (ECRI) μας εγκαλούν.
Αν και υπάρχει συνειδητή διατρέβλωση της θέσης μας θα επανέλθουμε. Η ελευθερία της έκφρασης δεν είναι απόλυτη.
“Μπορεί επομένως να υπόκειται σε ορισμένους περιορισμούς … για το σεβασμό των δικαιωμάτων ή της υπόληψης των άλλων. Κάθε προάσπιση εθνικού, φυλετικού ή θρησκευτικού μίσους, που αποτελεί υποκίνηση διακρίσεων, εχθρότητας ή βίας απαγορεύεται δια νόμου.”
Ελληνικά έιναι γραμμένο το κείμενο του ΟΗΕ που έχει και υπερνομοθετική δύναμη. Όταν ζητάτε να μη ισχύει η εξαίρεση για την τιμωρία του ρατσιστικού λόγου αλλά δεν ζητάτε να μην ισχύει και η εξαίρεση για την τιμωρία της προσβολής της υπόληψης του άλλου, ζητάτε επιλεκτικές εξαιρέσεις που ωφελούν ας πούμε τον Πλέυρη και όχι το Μίχα που έχει υποστεί τις συνέπειες της άλλης εξαίρεσης, όπως εξήγησε. Ζητάτε να μπορούν οι πλειονοτικοί να μηνύουν για συκοφαντική δυσφήμηση αλλά όχι οι μειονοτικοί για προσβολή τους λόγω της ταυτότητάς σας. Αυτό είναι μια αντιμειονοτική στάση.
Κατά τα άλλα η δήλωση Παπουλια αναφέρεται στην έκθεση του ΚΙΣ και όχι στη δική μας και αν διαβάσετε προσκετικά την έκθεσή του θα δέιτε πως δεν την αποκαλεί αντισημιτική αλλα την εντάσσει στις αντι-ισραηλινές και ενίοτε αντισημιτικές δηλώσεις, κάτιν που συνειδητή και κακόπιστα ακόμα και εδώ ο Μίχας διαστρεβλώνει. Εμείς δεν θα αναφέραμε καμιά παρόμοια δήλωση ως υπερβολική αλλα΄θα επισημάιναμε πως δεν μπορούμε να βρούμε παρόμοια δήλωσή του για τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας…
Και εμέις βλέπουμε πως δεν εχετε τη διάθεση να μας πέιτε αν πρέπει να καταργηθούν οι ισχύοντες νόμοι και αν η προάσπιση της ελευθερίας περιλαμβάνει και τη μη δημοσίευση όλου αυτού του νομικού πλαισίου από την Ελευεθεροτυπία.
η ελευθερία της έκφραησς πρσοτατεύει και αυτό ε; (σε εσωτερική σελίδα έχει και αναλυτική φωτογραφία…)
μια και η ταχυετικέττα “εικόνα” δεν λειτουργεί παρα τις δυο απόπειρες να το λινκ
http://alpha1.gr/main.html#enlarge
Ή κάποιο λάθος κάνατε στο link ή θα πρέπει να ξεκαθαρίσεται τι το ρατσιστικό υπάρχει στις δηλώσεις που υπάρχουν στο link που παραθέσατε….
Συμφωνα με τον υπερνομοθετικο κανονισμο του ΟΗΕ καθως και το πληθος των νομων και κανονισμων που ισχυουν, δικαιως θεωρουνται ρατσιστικες οι δηλωσεις, δικαιως η Εκκλησια αιτηθηκε την απομακρυνση εργου τεχνης απο την εκθεση Outlook, δικαιως τα σκιτσα του Μωαμεθ αποτελεσαν αφορμη λογοκρισιας, δικαιως απαγορευτηκε (και κατα καιρους παρακωλυεται) η προβολη της ταινιας Ο Τελευταιος Πειρασμος και, τελος, δικαιως διαφορες χριστιανικες οργανωσεις κανε βιβλια του Ανδρουλακη…
Ενημερωστε με, σας παρακαλω, αν η ΕΠΣΕ προεβη σε αντιστοιχες ενεργειες σε αυτα τα περιστατικα και με το μερος ποιου. Δηλαδη, θεωρηθηκαν τα εργα τεχνης προσβλητικα προς το Χριστιανισμο και, συνεπως, ρατσιστικα προς τους πιστους και τους φορεις του ή, προς τους καλλιτεχνες οι οποιοι ειναι μια μειονοτικη ομαδα με το ιδιεταιρο συνηθειο να προκαλει τα χρηστα ηθη των κοινωνιων;
Ο νομος ειναι σαφης, ειμαστε ισοι ενωπιον του και τον δεχομαστε ή, μας επιβαλλεται. Εχω, ομως, την εντυπωση πως η γενικη ταση του δυτικου κοσμου να προστατευσει τις μειονοτητες απλως διδει νομικο πατημα στις οργανωμενες (και, συνηθως, σκληροπυρηνικες και μισαλλοδοξες) θρησκευτικες ή, πολιτικες ομαδες που ελλοχευουν εντος τους, να ακυρωσουν καθε ειδους αμφισβητηση προς τις, συνηθως, θεοπνευστες ή, ιστορικα αναγκαιες αποστολες τους.
Νομιζω πως η ελευθερια του λογου και η ελευθερια των μειονοτητων δεν ειναι δυο συγκρουομενες ελευθεριες και, επισης, πως η καταδικη της αποψης με το αιτιολογικο πως ειναι γενεσιουργος αξιοποινων πραξεων, απηχει βαθυτατα μεσαιωνικη συλλογιστικη και δεν αρμοζει στον ελευθερο κοσμο. Θυμιζει προληπτικους βομβαρδισμους ή, αυτομαστιγωσεις Φραγκισκανων…