Η ΑΒΑΣΤΑΧΤΗ ΕΛΑΦΡΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΩΝ ΔΗΜΟΣΚΟΠΗΣΕΩΝ
Ιαν 7th, 2006 | Σπύρος Μπλάτσιος| Κατηγορία: Ελλάδα, Πολιτική |
Email This Post
|
Print This Post
|
Είναι κοινό μυστικό ότι ζούμε στην εποχή των δημοσκοπήσεων. Όλοι πλέον παραγγέλνουν δημοσκοπήσεις, από βιομηχανίες, μέχρι τράπεζες και εμπορικές επιχειρήσεις. Οι δε εταιρίες δημοσκοπήσεων έχουν τρομερή άνθηση και κάθε λίγο και λιγάκι ξεφυτρώνει και κάποια καινούρια, αφού πλέον οι υπάρχουσες δεν μπορούν να καλύψουν την «υψηλή πελατεία» τους.
Και φυσικά καλύτεροι πελάτες απ’ όλους είναι οι πολιτικοί και τα πολιτικά κόμματα, οι οποίοι θεωρούν τις δημοσκοπήσεις «εργαλείο» και τις παραγγέλνουν με κάθε ευκαιρία. Δημοσκοπήσεις για τις δημοτικές εκλογές, δημοσκοπήσεις για το ποιος είναι ο πιο δημοφιλής πολιτικός, δημοσκοπήσεις για την επόμενη εκλογική μάχη, για τον επόμενο ανασχηματισμό, δημοσκοπήσεις για τις δημοσκοπήσεις. Κάποια δε κόμματα, έφτασαν σε σημείο να προσλάβουν δημοσκόπους για “image makers” οι οποίοι με κατάλληλες δημοσκοπήσεις προσπαθούν να αναμορφώσουν το προφίλ των πολιτικών φορέων-εργοδοτών.
Τίποτα το μεμπτό ως εδώ θα μπορούσε να πει κάποιος καλοπροαίρετος αναγνώστης. Αλλά τα μεμπτά σημεία όμως για κάποιον που δεν αρκείται σε μια επιφανειακή ανάγνωση αριθμών και φθηνούς εντυπωσιασμούς, είναι δύο.
Ένα για τους ίδιους τους δημοσκόπους, που στην προσπάθειά τους να μην δυσαρεστήσουν κάποιον πελάτη πολλές φορές «μαγειρεύουν» τις ερωτήσεις ή το δείγμα για να βγάλουν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Φυσικά θα μου πείτε είναι αντιεπαγγελματικό κλπ κλπ και δεν μπορεί κάποιος να θίγει ολόκληρο κλάδο, αλλά τέτοια φαινόμενα έχουν παρατηρηθεί και δυστυχώς συνεχίζουν να παρατηρούνται. Ας δει κάποιος για παράδειγμα τι αποτελέσματα έδιναν οι δημοσκοπήσεις και το exit poll συγκεκριμένης εταιρίας στο ΠΑΣΟΚ παραμονές των εκλογών του 2004, αλλά και τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων που δίνει η ίδια εταιρία ακόμα και σήμερα.. Στην συνέχεια ας συνδέσει τα αποτελέσματα με την λεπτομέρεια ότι ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρίας ήταν ο image maker του ΠΑΣΟΚ στις εκλογές αυτές.
Αν ο κλάδος των εταιριών δημοσκοπήσεων θέλει να προστατευθεί από παρόμοια περιστατικά σύγκρουσης συμφερόντων ας συντάξει κάποιους κανόνες δεοντολογίας για την διενέργεια των δημοσκοπήσεων και ας φροντίσει να τους τηρούν όλα τα μέλη του κλάδου.
Το δεύτερο μεμπτό σημείο όμως είναι το πιο σημαντικό. Έχει να κάνει με τους ίδιους τους πολιτικούς αλλά και τα κόμματα, οι οποίοι για να παραμείνουν δημοφιλείς στις δημοσκοπήσεις αλλάζουν θέσεις σαν τα πουκάμισα. Έτσι γίνονται κοινωνοί του χειρότερου λαϊκισμού, προσπαθώντας να συμφωνήσουν με την απρόσωπη «μάζα».
Ο πολιτικός πρέπει να έχει θέσεις, να γεννά ιδέες και να προτείνει λύσεις , και όχι να αντιγράφει και να οικειοποιείται τις θέσεις των δημοσκοπήσεων, γλύφοντας έτσι τα αυτιά του κόσμου. Δυστυχώς όμως δεν το έχει αντιληφθεί κανένας αυτό ή μάλλον καλύτερα δεν θέλει να το αντιληφθεί. Έτσι βλέπουμε σήμερα π.χ. την όξυνση των θέσεων του ΠΑΣΟΚ και του προέδρου του, συνήθως αμέσως μετά από μια δημοσκόπηση που δείχνει ότι δεν τραβάει, αλλά δυστυχώς αυτή η όξυνση είναι και άκαιρη και ανούσια μιας που επικεντρώνετε συνήθως σε δευτερευούσης σημασίας θέματα. Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για την κυβέρνηση αλλά και για τα υπόλοιπα κόμματα. Αυτή η τακτική όμως είναι καταστρεπτική για τον τόπο και άκρως λαϊκίστικη.
Ας δώσω ένα απλό παράδειγμα του πόσο καταστρεπτική θα μπορούσε να ήταν αυτή η τακτική. Έστω ότι προεκλογικά γίνεται μία δημοσκόπηση για το πόσο άμεσο φόρο επιθυμεί να πληρώνει ο κάθε πολίτης. Υπάρχει κανείς που πιστεύει ότι το αποτέλεσμα θα ήταν άλλο από το ότι οι πολίτες δεν επιθυμούν να πληρώνουν φόρους; Και σκεφθείτε λοιπόν κάποιον «φωτισμένο Νέστωρα» της πολιτικής μας που οικειοποιείται μία τέτοια θέση με σκοπό να κερδίσει μερικές ψήφους στις επερχόμενες εκλογές… Τα αποτελέσματα θα ήταν καταστροφικά για την οικονομία αλλά και για την κοινωνική συνοχή (μιας που κατάργηση των άμεσων φόρων θα σήμαινε αύξηση των έμμεσων φόρων).
Το ερώτημα είναι λοιπόν ανάλογο του γνωστού «που βαδίζουμε κύριοι;».
Έχει αντιληφθεί ο πολιτικός κόσμος το επικίνδυνο μονοπάτι που έχει διαλέξει;
Είναι σίγουροι αυτοί που έχουν κάνει τις δημοσκοπήσεις σημαία τους ότι πράττουν το σωστό;
Είναι σίγουρος ο λαός ότι αυτοί που κυβερνούν με τις δημοσκοπήσεις κυβερνούν σωστά;
επειδή βρίσκω ότι το άρθρο σου έχει πολλά σημεία με τα οποία διαφωνώ, θα ξεκινήσω από την αρχή του με όλες μου τις διαφωνίες.
ξεκινάς λέγοντας ότι:
“Οι δε εταιρίες δημοσκοπήσεων έχουν τρομερή άνθηση και κάθε λίγο και λιγάκι ξεφυτρώνει και κάποια καινούρια, αφού πλέον οι υπάρχουσες δεν μπορούν να καλύψουν την «υψηλή πελατεία» τους”.
so what? η ειρωνεία ως προς τι? και σε πια ακριβώς τρομερή άνθηση αναφέρεσαι? επειδή μέχρι πριν λίγα χρόνια υπήρχαν ουσιαστικά 4 οι οποίες σήμερα έχουν γίνει 6-7?
στη συνέχεια γράφεις:
“Κάποια δε κόμματα, έφτασαν σε σημείο να προσλάβουν δημοσκόπους για “image makers” οι οποίοι με κατάλληλες δημοσκοπήσεις προσπαθούν να αναμορφώσουν το προφίλ των πολιτικών φορέων-εργοδοτών.”
ο στόχος μιας έρευνας/δημοσκόπησης μπορεί να είναι να κατανοήσει κάποιος πολιτικός ή κάποιο κόμμα το προφίλ του, τι απήχηση έχει, γιατί είναι έτσι τα πράγματα, ποιες είναι οι ανάγκες του πολίτη κλπ κλπ. και με βάση αυτά τα ευρήματα να συμπεράνει ο πολιτικός αναλυτής της εταιρίας τι θα έπρεπε να κάνει ο πολιτικός ή το κόμμα. και πάλι, so what? δεν υπάρχει τίποτα το πρωτοποριακό σ’αυτό, και η ελλάδα είναι ακόμα πολύ πίσω. όπως η κάθε συναλλαγή έτσι και στην πολιτική υπάρχει η προσφορά και η ζήτηση. αν αυτό που μου πουλάς δεν μου κάνει, δεν θα σε ψηφίσω. συνεπώς, ο πολιτικός οφείλει να γνωρίζει που βρίσκεται το κοινό του αν θέλει να έχει απήχηση (δηλ. ψήφους). για αυτό δεν ευθύνονται οι δημοσκοπήσεις – ευθύνεται το σύστημα. απ’τη στιγμή που είναι δημοκρατικό και ψηφίζουμε, είναι σαφές ότι θα αυτός που ανταποκρίνεται καλύτερα σ’αυτό που θέλει ο πολίτης, θα είναι και ο νικητής στις εκλογές. έτσι, όπως οι εμπορικές εταιρίες χρησιμοποιούν τις έρευνες για να ανταποκρίνονται καλύτερα στις ανάγκες των καταναλωτών, έτσι και οι πολιτικοί τις χρησιμοποιούν μόνο που αντί για καταναλωτές υπάρχουν ψηφοφόροι.
μετά περνάς σε δύο μεμπτά σημεία:
“Ένα για τους ίδιους τους δημοσκόπους, που στην προσπάθειά τους να μην δυσαρεστήσουν κάποιον πελάτη πολλές φορές «μαγειρεύουν» τις ερωτήσεις ή το δείγμα για να βγάλουν το επιθυμητό αποτέλεσμα.” κλπ κλπ
ούτε οι ερωτήσεις ούτε το δείγμα “μαγειρεύεται”. μπορεί να είναι λάθος αλλά δεν “μαγειρεύονται”. μόνο τα αποτελέσματα μιας δημοσκόπησης μπορεί να είναι “μαγειρεμένα”, δηλαδή, να έχουν “πειραχθεί” τα στοιχεία και να παρουσιάζονται ποσοστά πιο ψηλά ή πιο χαμηλά. στηρίζεις την επιχειρηματολογία σου στα αποτελέσματα των ερευνών της metron analysis. δεν έχω καταλάβει τι έχει κάνει λάθος η εν λόγω εταιρία. θέλεις να πεις ότι μαγειρεύει στοιχεία για να χαϊδεύει τα αφτιά του πασοκ? για ποιο λόγο ακριβώς να θέλει να το κάνει αυτό? για να χαθεί πλήρως η αξιοπιστία της εταιρίας? αφού το αποτέλεσμα των εκλογών κρίνει την εταιρία και πόσο καλή ή όχι είναι. το γεγονός ότι δεν μπορούν οι εταιρίες να προβλέψουν με ακρίβεια το αποτέλεσμα των εκλογών δεν είναι ελληνικό φαινόμενο – είναι παγκόσμιο – και οι εταιρίες το γνωρίζουν, και οι πολιτικοί το γνωρίζουν. τα προβλήματα στις δημοσκοπήσεις είναι πολλά και δεν έχει πάντα να κάνα με το πόσο “καλή” είναι μια εταιρία δημοσκοπήσεων.
στο ίδιο σημείο αναφέρεσαι στον δ/νων σύμβουλο της metron analysis, τον σ.φαναρά. ο φαναράς δεν είναι “image maker” κι ας γράφει το in.gr ότι είναι επικοινωνιολόγος. ο φαναράς, όπως ο κάθε αναλυτής, αναλύει τα ευρήματα της έρευνας και συνδυάζοντας την εμπειρία και τη γνώση κάνει προτάσεις και δίνει συμβουλές. “image maker” δεν είναι. αυτό είναι δουλειά άλλων. όπως για κάθε έρευνα, έτσι και στις δημοσκοπήσεις, τα αποτελέσματα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της στρατηγικής που θα ακολουθηθεί.
γιατί υπάρχει σύγκρουση συμφερόντων? επειδή διενεργεί δημοσκοπήσεις για το πασοκ?
ο κλάδος έχει δεοντολογία για τις δημοσκοπήσεις και τα μέλη του κλάδου την τηρούν. υπάρχουν μη μέλη που κάνουν του κεφαλιού τους αλλά σ’αυτές τις εταιρίες δεν έχεις αναφερθείς, αμφιβάλλω αν τις γνωρίζεις, και το μόνο σίγουρο είναι ότι η metron analysis δεν είναι μια από αυτές.
το δεύτερο μεμπτό σημεία για σένα αφορά στους πολιτικούς. λες:
“Έχει να κάνει με τους ίδιους τους πολιτικούς αλλά και τα κόμματα, οι οποίοι για να παραμείνουν δημοφιλείς στις δημοσκοπήσεις αλλάζουν θέσεις σαν τα πουκάμισα.”
μα το ζητούμενο δεν είναι να παραμείνει κάποιος πολιτικός δημοφιλής στις δημοσκοπήσεις. το ζητούμενο είναι να εκλεγεί. η δημοσκόπηση είναι εργαλείο, δεν είναι αποτέλεσμα, δεν είναι το “δια ταύτα”.
πολλά έχω γράψει οπότε κάπου εδώ θα ολοκληρώσω. συνοψίζοντας, η άποψή μου είναι ότι:
1. οι δημοσκοπήσεις είναι εργαλείο
2. για να είναι χρήσιμο εργαλείο, πρέπει όχι μόνο να μην είναι μαγειρεμένα τα στοιχεία αλλά να έχει διεξαχθεί σωστά (σωστά διατυπωμένες ερωτήσεις, σωστό δείγμα, κλπ) και να έχει αναλυθεί σωστά
3. κάποιες δημοσκοπήσεις χρησιμοποιούνται για να δημιουργήσουν εντυπώσεις στους πολίτες και διαφωνώ. πολλές δημοσκοπήσεις δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας και χρησιμοποιούνται απ’τους πολιτικούς και τα κόμματα για τη χάραξη στραρτηγικής
4. στον χορό των δημοσκοπήσεων υπάρχουν τρεις εμπλεκόμενοι: οι εταιρίες δημοσκοπήσεων, οι πολιτικοί και τα μ.μ.ε.
οφείλουν και οι τρεις να σέβονται τους κανόνες. στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων, η εταιρία που έχει διεξάγει την έρευνα την έχει διεξάγει σωστά. τα μ.μ.ε. και οι πολιτικοί κάνουν λάθος χρήση
5. οι δημοσκοπήσεις δεν είναι σε καμία περίπτωση “επικίνδυνο μονοπάτι”. είναι ιδιατέρως διαφωτιστικό μονοπάτι. επικίνδυνο είναι η λάθος χρήση.
και τέλος
6. λες: “Είναι σίγουρος ο λαός ότι αυτοί που κυβερνούν με τις δημοσκοπήσεις κυβερνούν σωστά;”
η απορρία σου είναι εντελώς λανθασμένη. οι δημοσκοπήσεις έχουν ουσιαστικό ρόλο να παίξουν και αν ο πολιτικός θέλει να ρωτάει μαλακίες ας το κάνει αλλά αυτό δεν αναιρεί το ρόλο και τη χρησιμότητα μια σωστής δημοσκόπησης – και σε διαβεβαιώ ότι πολλές σωστές δημοσκοπήσεις διεξάγονται, ακόμα και στο μπουρδέλο που λέγεται ελλάδα.
αν οι πολιτικοί δεν θέλουν να παράγουν σκέψη, ιδέες και λύσεις δεν ευθύνονται οι δημοσκοπήσεις ούτε οι δημοσκόποι. ευθύνονται μόνο οι πολιτικοί
Συμφωνώ με την pinky, ειδικά στο συμπέρασμα.
Σκοπός του άρθρου δεν είναι να καταδικάσει ούτε τα κόμματα και τους πολιτικούς, ούτε τις εταιρίες δημοσκοπήσεων και τα στελέχη τους. Σκοπός μου ήταν να δείξω 2-3 μεμπτά (κατά την άποψή μου πάντα σημεία).
Συμφωνώ απόλυτα ότι η σωστή δημοσκόπηση είναι εργαλείο, και ότι οι δημοσκοπήσεις δεν ευθύνονται για τους μη παραγωγικούς πολιτικούς.
Απλά θέλω να καταδείξω την λάθος χρήση του εργαλείου σχεδόν από το σύνολο του πολιτικού κόσμου.
Έτσι pinky έχω να παρατηρήσω στα γραφομενά σου
Δεν με πειράζει αν υπάρχουν 4, 6 ή 7 εταιρείες δημοσκοπήσεων. Κατά την άποψή μου μακάρι να υπήρχαν 100 ώστε και να απορροφήσουν άνεργους στατιστικολόγους, αλλά και να υπάρχει πιο αντικαιμενική προσέγγιση της δημοσκόπησης. Μήπως ξέρεις όμως ποιοι είναι αυτοί που άνοιξαν αυτές τις εταιρίες? Ποιοι είναι οι εργαζόμενοί τους?
Επειδή τυχαίνει να γνωρίζω μερικούς όλοι είναι πρώην ηγετικά μέλη κομματικών νεολαιών. Αυτό λοιπόν θέλουμε? Κομματικές εταιρίες δημοσκοπήσεων?
Όσο για την περίπτωση που αναφέρω και αναφέρεις (Φανάρας) ο ίδιος εμφανίζεται ως επικοινωνιολόγος. Το μεμπτόν (κατά την προσωπικ΄νη μου άποψη πάντα) είναι ότι δεν μπορείς να είσαι υπάλληλος κάποιου και από την άλλη να δημοσιεύεις αποτελέσματα
Όσο για τις παρατηρήσεις σου συμφωνούμε απόλυτα σε όλα, το θέμα είναι πως χρησιμοποιούνται σήμερα από το σύνολο των ΜΜΕ και των πολιτικών…
Δεν διαφωνώ με αυτά που λες Pinky. Σίγουρα μία δημοσκόπηση είναι ένα χρήσιμο εργαλείο και ως τέτοιο δεν μπορούμε να τις αφορίσουμε. (κανένα εργαλείο δεν είνα ικαλό ή κακό, η χρήση τους είναι καλή ή κακή)
Απλά θέλω να καταδείξω ότι σήμερα δεν γίνεται σωστή χρήση των δημοσκοπήσεων ούτε από τους πολιτικούς αλλά ούτε και από τς εταιρίες που τις διεξαγουν.
Συμφωνώ απόλυτα με τια παρατηρήσεις σου 1, 2, 3, 4. Για το 5 το επικίνδυνο μονοπάτι που αναφέρω δεν είναι οι δημοσκοπήσεις αλλά η λάθος χρήση των δημοσκοπήσεων. Για το 6 έχω να πω απλά ότι ένα εργαλείο (όπως η δημοσκόπηση) αν ο χειριστής του (πολιτικός) το χρησιμοποιεί λάθος, τότε σίγουρα θα έχουμε λάθος αποτελέσματα…
Και φυσικά η ευθύνη είναι αποκλειστικά των πολιτικών.
Δύο-τρεις μόνο παρατηρήσεις έχω στα γραφόμενά σου…
α) Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει αν οι εταιρίες ήταν 4 και έγιναν 6 ή 7 (αύξηση 50% με 75% δηλαδή). Μακάρι να ήταν 100 και να δούλευαν όλοι οι άνεργοι στατιστικολόγοι αλλά και να υπήρχε και μεγαλύτερος ανταγωνισμός ώστε όλοι να ήταν καλύτεροι.
Το πρόβλημα είναι ότι οι περισσότεροι που έχουν ασχοληθεί με την δημιουργία τέτοιων εταιριών είναι πρώην ηγετικά στελέχη πολιτικών νεολαιών που βασίζονται σε αυτή τους την ιδιότητα για να επιβιώσει η επιχείρισή τους. Θέλουμε μετά τα πράσινα και μπλε καφενεία να έχουμε και πράσινες και μπλε δημοσκοπήσεις???
β) Αν ηθελημένα κάνεις λάθος τόσο στο δείγμα όσο και στην μεθοδολογία των μετρήσεων τότε δεν υπάρχει ηθκό ζήτημα??? (και δεν αναφέρομαι μόνον στην metron και στο ΠΑΣΟΚ αλλά σε όλες τις εταιρίες και τα κόμματα)
Ας κανουμε μία απλή εργασία. Ας μαζέψουμε όες τις δημοσκοπήσεις που έχουν παραγγείλει πολιτικοί ή κόμματα και ας δούμε τι αποκλίσεις έχουν και ποιον ευνοούν κάθε φορά. Δυστυχώς στους περισσότερους υπάρχει η λογική “ο πελάτης να μένει ευχαριστημένος”.
γ) Ο κος Φανάρας αυτοπαρουσιάζεται ως επικοινωνιολόγος. Δεν με ενοχλεί καθόλου αυτό (έτσι κι άλλιώς στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις). Αυτό που με ενοχλεί είναι το ότι ενώ έχει έμμισθη σχέση με κάποιο κόμμα παρουσιάζει στο κοινό δημοσκοπήσεις χωρίς όμως να τονίζει τον διττό ρόλο του. Και το ίδιο φυσικά ισχύει για όλους τους στατιστικολόγους…
1. μια νέα εταιρία δημοσκοπήσεων έχει ξεκινήσει από πρώην στέλεχος κόμματος. και λοιπόν? γνωρίζει την πολιτική, γνωρίζει άτομα, και έχει στελεχώσει την εταιρία για να είναι σε θέση να διεξάγει δημοσκοπήσεις. τα αποτελέσματα της εν λόγω εταιρίας δεν διαφέρουν από τις άλλες δημοσκοπήσεις άλλων εταιριών.
2. φυσικά αν ηθελημένα κάνει κάποια εταιρία λάθος στο δείγμα, κλπ είναι αντιδεοντολογικό και μη επαγγελματικό. αλλά αυτή η εταιρία γιατί να το κάνει όταν ο “πελάτης” θα δει το αποτέλεσμα στην πράξη (δηλ. στις εκλογές) και όταν ο “πελάτης” έχει τουλάχιστον άλλη μια αντίστοιχη έρευνα από ανταγωνιστική εταιρία για να συγκρίνει?
3. για τον σ.φαναρά, δεν ξέρω που συστήθηκε ως “επικοινωνιολόγος” καθώς σε όλα του τα άρθρα αναφέρεται ως πρόεδρος & δ/νων σύμβουλος της metron analysis και ο ίδιος εκτός του ότι είναι μαθηματικός/στατιστικός που λατρεύει τα νούμερα, θεωρεί τον εαυτό του πολιτικό αναλυτή. δεν γνωρίζω για έμμισθη σχέση με το πασοκ (?) αλλά ως εταιρία η metron analysis διεξάγει δημοσκοπήσεις οι οποίες είναι απ’τις πιο έγκυρες
4. η εργασία του να μαζέψεις δημοσκοπήσεις δεν είναι τόσο “απλή” οπότε δεν νομίζω ότι μπορούμε να το κάνουμε. ωστόσο, έχω αρκετές στα χέρια μου και τα αποτελέσματά τους ανατρέπουν αυτό που λες
5. η λάθος χρήση των δημοσκοπήσεων γίνεται κατά κύριο λόγω από τα μ.μ.ε τα οπόια παρουσιάζουν και σχολιάζουν αποτελέσματα χωρίς να είναι σε θέση να το κάνουν. οι ερμηνείες είναι αυθαίρετες και συνεπώς για τα μπάζα. στο σύνολό τους, οι “σωστές” δημοσκοπήσεις έχουν τεράστια αξία και μακάρι να γινόταν περισσότερη χρήση τους και οι πολιτικοί της χώρας να βάδιζαν με βάση τα αποτελέσματά τους όπως γίνεται σε όλες τις “δυτικές” χώρες
1. Μακάρι να ζούσαμε σε “όμορφο κόσμσ ηθικό αγγελικά πλασμένο” και να ήταν όλα όπως τα περιγράφεις pinky. Δυστυχώς όμως ζούμε στο Ελλαδιστάν…
2. Τι θέμα με τις δημοσκοπήσεις δεν είναι το τι θα γίνει στις εκλογές , αλλά το πως επηρεάζουν την κοινή γνώμη μέχρι τις εκλογές. Τα κομματα ξέρουν πολύ καλά τι συμβαίνει αλλά επειδή και αυτά θέλουν να παίξουν το επικοινωνιακό τους παιχνίδι προτιμούν “τις καλές δημοσκοπήσεις”. Βλέπεις άλλο να σε βγάζει μία δημοσκόπηση π.χ. 2% πίσω 1 μήνα πριν τις εκλογές και άλλο να σε βγάζει 5% πίσω.
3. Αν δεν γνωρίζεις λοιπόν για τον κο Φανάρα μπορείς να ξέρεις ότι εκτελούσε χρέη πολιτικού αναλυτή ή επικοινωνιολόγου (όπως θέλει ας το πει) στο ΠΑΣΟΚ μέχρι και τις τελευταίες ευρωεκλογές. Η σχέση ήταν έμμισθη (εκτός και αν μας αποδείξει ότι το έκανε απο χόμπι). Το πρόβλημά μου όμως δεν είναι ο Φανάρας,ένα παράδειγμα ανέφερα, αλλά όλοι οι “Φανάρες” που λίγο-πολύ έχουν παρυσφρήσει σε όλα τα κόμματα.
4. Πολύ απλή είναι. Οι περισσότερες δημοσκοπήσεις έχουν δημοσιευθεί ακόμα και στο διαδύκτιο. Μία βόλτα στα site των εταιριών και θα δούμε το τι συμβαίνει…
5. Συμφωνούμε απολύτως, αλλά δεν είδα ούτε μία φορά έναν στατιστικολόγο να κατακεραυνώνει τα media για την κακή χρήση των δημοσκοπήσεων, ούτε έναν πολιτικό αναλυτή να διαφωνεί με τις πρόχειρότατες αναλύσεις που γινονται. Περίεργο δεν είναι???
1. το ότι ζούμε στο ελλαδιστάν το γνωρίζω – όπως επίσης γνωρίζω ότι ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος. από που συμπέρανες ότι πιστεύω το αντίθετο, δεν καταλαβαίνω
2. νομίζω ότι ανέφερα στο πρώτο μου σχόλιο ότι δεν συμφωνώ με το να χρησιμοποιούνται οι δημοσκοπήσεις για την επιρροή του κοινού. ωστόσο συμβαίνει παντού στον κόσμο γιατί και οι δημοσκοπήσεις παίζουν ένα ρόλο στο γενικότερο p.r. της πολιτικής
3. οι “φαναράδες” φυσικά και υπάρχουν σε όλα τα κόμματα, τόσο στην ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, γιατί η σχέση του πολιτικού αναλυτή/δημοσκόπου με ένα κόμμα είναι ιδιαίτερα στενή και μακροχρόνια. που το περίεργο? ο δημοσκόπος γνωρίζει τα πάντα για κάποιο κόμμα και καθώς βρίσκεται στα ενδότερα των έσω δημιουργείται ή συνεχίζεται η “σχέση”.
4. κάνεις τεράστιο λάθος. οι δημοσκοπήσεις που έχουν δημοσιευθεί είναι είτε δημοσκοπήσεις που έχουν ως πελάτη κάποιο μέσω (εφημερίδα, ρ/φ, tv) είτε έρευνες συνδρομητικές που μπορεί ο καθένας να αγοράσει τα αποτελέσματα (πχ, τάσεις της mrb και metron forum της metron analysis). οι πραγματικές, ουσιαστικές και πολιτικές δημοσκοπήσεις που διεξάγονται για λογαριασμό των κομμάτων ΔΕΝ βλέπουν το φως της δημοσιότητας και είναι highly confidential. αυτές λοιπόν τις έρευνες/δημοσκοπήσεις, δεν υπάρχει περίπτωση να τις βρεις στο διαδίκτυο γενικότερα ή στα sites των εταιριών ειδικότερα
5. μπορεί εσύ να μην έχεις δει τις εταιρίες να αντιμετωπίζουν τα media για την προχειρότητα, εγώ πάλι ναι. πιστεύεις ότι τα media θα βγάζαν τα άπλυτά τους στη φόρα? αυτά θα γινόντουσαν σε έναν κόσμο ηθικό αγγελικά πλασμένο…
Είναι σαν να κατηγορείς τη μορφίνη επειδή η λάθος χρήση της προκαλεί εξάρτηση. Ναι οι δημοσκοπήσεις είναι σωστό να υπάρχουν σαν θεσμός. Το ότι βέβαια οι δημοσκοπήσεις που γίνονται ευρέως γνωστές “φιλτράρονται” πρώτα αυτό είναι μια άλλη ιστορία. Ας μη γινόμαστε όμως αφοριστικοί. Σε τελική ανάλυση όπως ήδη γράφηκε τα αποτελέσματα των εκλογών έρχονται να δικαιώσουν ή όχι τις δημοσκοπήσεις. Και μια που αναφέρθηκε εγώ θα ήθελα έναν φορέα που να κάνει δημοσκοπήσεις για μη πολιτικά ζητήματα. Να θέσει ερωτήσεις όπως : -Αν η στρατιωτική θητεία ήταν εθελοντική ,θα υπηρετούσατε; ή -θα συμφωνούσατε η αδερφή σας να παντρευτεί έναν Αλβανό; νομίζω ότι κάτι τέτοιες δημοσκοπήσεις θα είχαν μεγάλο ενδιαφέρον